Lastige verhalen - Bureau Beke

Het is bekend dat een valse aangifte van een zedendelict vaak door volwassen vrouwen
wordt gedaan. Zij beschuldigen bijvoorbeeld hun ex-partner van seksueel misbruik van
hun kind om zo de voogdij te verkrijgen. De laatste jaren komen ook minderjarige meisjes
in de politiepraktijk naar voren als een groep die valse aangiften doet van zedendelicten.
Naar deze specifieke groep aangeefsters is nog geen onderzoek gedaan. Dit exploratieve
onderzoek is een eerste stap om in die lacune te voorzien.
Er is onderzocht wat de omvang is van het aantal valse aangiften van zedenmisdrijven door
minderjarige meisjes. Verder is er onderzoek gedaan naar de achtergronden van die meisjes,
de kenmerken van hun aangiften en de mate waarin die verschillen van meisjes die een
‘echte’ aangifte hebben gedaan. Daartoe is een literatuurstudie uitgevoerd, een vragenlijst
gestuurd naar alle zedenafdelingen van de politie en er zijn processen-verbaal bestudeerd.
Het blijkt dat met name twijfelachtige aangiften door minderjarige meisjes regelmatig
voorkomen. Hun motieven zijn divers. Zij kunnen bijvoorbeeld een eerder vrijwillig contact
als onvrijwillig bestempelen uit angst voor een ongewenste zwangerschap. Het onderzoek
maakt duidelijk dat het in de praktijk voor de politie lastige verhalen zijn om te beoordelen.
De politie kwalificeert een aangifte niet snel als ‘vals’, mede omdat de aangeefsters vaak
bij hun (verzonnen) verhaal blijven. Het onderzoek maakt duidelijk dat de politie dergelijke
verhalen goed moet uitrechercheren én registreren.
ISBN 978-90-75116-66-3
www.beke.nl