Laai boek af : PDF

17 sê dan vir ons, wat dink U: Is dit geoorloof om aan die keiser
belasting te betaal of nie?
18 Maar Jesus het hulle boosheid bemerk en gesê:
19 Geveinsdes, waarom versoek julle My? Wys My die belastingmunt.
En hulle het vir Hom ‘n penning gebring.
20 En Hy sê vir hulle: Wie se beeld en opskrif is dit?
21 Hulle antwoord Hom: Die keiser s’n. Daarop sê Hy vir hulle: Betaal
aan die keiser wat die keiser toekom, en aan God wat God toekom.
Hier is weer ‘n kwessie van die belasting. Hulle het nou weer vir Hom ‘n
strik gestel. Kyk hoe wonderlik het die Here Jesus hieruit gekom, as ek dit
so mag noem. U sien, weer hulle het Hom probeer verstrik in sy eie
woorde en hulle het vir Hom ‘n baie slim vraag, ‘n slagyster gestel. As die
Here Jesus hier verkeerd geantwoord het, was dit in daardie opsig, hoe sal
ek sê, klaar met Hom. Dit is wat hulle probeer doen het en toe hulle die
asem van hulle laaste woord klaar het, toe het die Here Jesus klaar die
antwoord.
Weer beklemtoon ek, moenie dat hulle vir u sê; ja, maar dit was die Here
Jesus, Hy was wys, Hy het geweet wat om te sê. Nee, onthou Hy het sy
Godheid afgelê vir die doel van redding van die ganse mensdom, ook
hierdie tydjie waarin Hy opgetree het voor Sy kruisiging, dit is ‘n baie
belangrike fase in die Here Jesus se lewe. Dit is ‘n pragtige studie om
daarop in te gaan.
Ek het baie wonderlike geskrifte om vir u te wys, hoe die Here Jesus
absoluut as mens beweeg het in die krag van die Heilige Gees. Hy vra toe
vir daardie muntstuk en Hy gee hulle daardie antwoord en die 22ste vers
sê: “En toe hulle dit hoor, was hulle verwonderd, en het Hom verlaat en
weggegaan”. Hulle was absoluut platgeslaan deur daardie antwoord. Met
ander woorde, hulle kon nie soveel vatplek aan die Here Jesus kry nie. Dit
was ‘n woord van wysheid op daardie moment. Prys die Here!
Ek het van ‘n wonderlike geval gelees, net in ‘n hedendaagse
demonstrasie. In die tyd van geloofsvervolging keer ‘n klomp vyandige
soldate eendag ‘n jong meisie voor wat op pad na ‘n diens toe was en die
strafwet, as hulle haar kon vang dat sy na ‘n diens toe was, was natuurlik
die doodstraf. Hulle keer haar voor, sy was baie mooi en netjies aangetrek,
soos ‘n mens behoort aangetrek te wees as ‘n mens na die Here se huis
gaan. Hulle vra haar; waarheen is jy op pad? Op die moment antwoord
sy: “Ek is op pad om te gaan luister na die aflees van my oudste broer se
testament”. Die antwoord moes kom, sy het nie geweet wat hulle sal vra
nie en sy het nie geweet wat om te sê nie.
37