Dat is nou het mooie van lezen, Nicky de Boer downloaden (76 p.)

naar voren kwam doordat zij steeds op zoek gingen naar bevestiging door de email van het
afwezige lid erbij te pakken of hun vraag aan mij te stellen. Groep 3 kon het grootste deel van
de vragen goed beantwoorden en liep minder snel vast. Tijdens de bespreking bekeken zij de
vragen kritisch en gaven niet alleen hun mening over het boek maar ook over de vragen. Zo
kwam ter sprake dat ze de vraag ‘Hebben Mulder en Donald juist gehandeld met betrekking
tot Hendrik?’ niet goed gesteld vonden, omdat deze vraag was te beantwoorden met ja of nee.
Vragen die meer open zouden zijn en niet al een oordeel over de situatie zouden bevatten vind
deze groep prettiger. Ook groep 1 keek kritisch naar de vragen en gaf aan meer open vragen te
willen omdat een vraag die je met ja of nee kon beantwoorden niet als uitdagend werd gezien.
Daarnaast gaf deze groep aan de zogenoemde ‘opzoekvragen’ zoals: ‘Hoeveel tijd bestrijkt
het verhaal ongeveer?’ niet leuk te vinden.
Concluderend kan gezegd worden dat de leesgroepen die het boek Tikkop hebben
besproken moeite hadden met een aantal vragen die betrekking hadden op de literaire
kenmerken van een boek, deze vragen passen bij een interpreterende leesstijl. Zij bespreken
de vragen op een reflecterende manier, de interpreterende wijze van bespreken werd
nauwelijks gebruikt waardoor er over het algemeen geen diepere betekenislagen
geconstrueerd werden. Daarnaast wisten de groepen vaak geen antwoord te geven op vragen
waarbij ze het boek moesten beoordelen. De groepen geven graag hun mening over het
handelen van een personage of over de manier waarop de flashbacks verwerkt zijn. Dit had
voornamelijk betrekking op wat zij er zelf van vonden. Het beoordelen van de technieken die
de schrijver gebruikt past bij de interpreterende leesstijl, dit vinden de leesgroepen lastiger
omdat zij niet denken te weten wat goed of slecht is. Inhoudelijk waren een aantal vragen
lastig waardoor de groepen zich geen raad wisten met deze vragen, deze werden dan beknopt
behandeld of er werd geconcludeerd dat zij op die vraag geen antwoord hadden.
6.1.3 De interviews
De drie groepen waarvan de bespreking van Tikkop is bijgewoond en waarmee achteraf nog
een panelinterview mee is gehouden, verschillen in de tijd dat ze als leesgroep bestaan. Groep
1 bestond acht jaar, groep 2 twee jaar en groep 3 vier jaar. De groepen lazen allemaal
gemiddeld zes boeken per jaar. De manier waarop de boeken werden uitgekozen verschilde,
groep 1 en 2 kozen gezamenlijk de boeken op basis van voorkeuren, in groep 2 koos ieder lid
een boek dat iedereen ging lezen.
Alle leesgroepen gaven aan dat zij erg blij zijn met de leeswijzer, het zorgt naar hun
idee voor structuur in de besprekingen waardoor het gesprek niet te snel en te vaak afdwaalt.
Niet alleen voor de bespreking is de leeswijzer erg nuttig, maar ook tijdens de voorbereiding
van de bespreking maken de leden gebruik van de leeswijzer. Eén lid gaf aan dat hij de
leeswijzer niet leest, dit is een lid van groep 3. Deze groep gaf ook aan de leeswijzer niet
altijd (volledig) te gebruiken, dit werd bepaald door de persoon die de bespreking voorbereidt.
De ene keer werden alle vragen behandeld, een andere keer enkel een aantal geselecteerde
vragen. Soms kregen de leden de opdracht om een fragment uit te zoeken dat hen aansprak en
dit voor te dragen. Naar aanleiding van de fragmenten ontstonden dan de gesprekken. Het lid
dat deze bijeenkomst had voorbereid gaf aan dat ze ervoor had gekozen om alle leesvragen te
behandelen omdat dit vooral makkelijk was. Het is echter niet ondenkbaar dat mijn bezoek
hier ook invloed op heeft gehad.
Waardevolle onderdelen leeswijzer
Op de vraag wat de groepen waardevolle elementen vinden in de leeswijzer gaven de groepen
aan dat zij de vragen erg waardevol vinden. De hoeveelheid vragen is belangrijk, dit hoeven
er niet meer dan 20 te zijn omdat de groep maar beperkte tijd heeft en toch zoveel mogelijk
wil behandelen. Andere elementen die tijdens de interviews naar voren kwamen en die
36