gemeenen man

C 52? )
hy vyf jaaren doof, ftom 'en blind geweeft, en waggelde
op zyne pooien.
De aart van den Hond is, in zynen natuurlyken wilden
ftaat, vuurig, woest en-boos; her zyn verfcheurend'e
dieren, die enkel van hunne jagt leeven; zy vereenigen
zich tot troepen, jaagen met malkanderen in het
gemeenen deelen. den buit. Wanneer'wy zien wat
onze tamme jagtbonden op. de jagt verrichren, kan men
oordeelen welke fchrandere listen het inflindl der Honden,
die aan zich zelven overgelaaten zyn en altyd jaagen
, hen in het werk zal doen Hellen om het wild magtig
'te worden. Somtyds gaan de tamme, als het hun
ianiet bekt wordt, ook te famen op de'jagt, en jaagen
fl% zoo goed als of'er dejaagcr by was. Terwyl dé
brakken, die eenen goeden reuk hebben, en het wild
weeten op te fpooren, zich in de boscbjes bcgeeven,
om het wild 'er uitte jaagen, ftaan de windhonden daar
buiten te wagten tot het 'er uitkomt, eii vervólgen het
dan op het vlakke veld; maar het is wanneer de Honden
doorjaagers beflierd en geleerd zyn, dat men moet
zien met welk-eene voorzichtigheid" en fchranderhcïd
een Hond weet te jaagen, hoe hy met de jaagers weet
mede te werken, om met vereende poogingen het wild
te vangen en te dooden, ja zelfs tot de vogelvangst
te helpen, en gefchooten vogelen uit het water op té
brengen; men moet zich verwonderen hoe een geleerde
Patrys-hond, als hy de patryzen op het v\lJ dooF
den reuk heeft opgefpoord , zich inbindt, ftil blvft
ftaan , zonder zich ,te roeren , en wagt tot de jaager 'er
by komt, eer hy de vogelen doet veifchrikken en opjaagt,
dat deeze hen zoude kunnen fchieien; men doet
hen hunnen aart zelfs zoo verre verzaaken, dat zy het
wild, 'twelk zy vangen, zelve niet opceten, maar het
hunnen rrieeficr brengen; dit doen echter Hechts uitgezochte
geleerde honden, en wyl de , andere het wild
zullen vcifchcuren, als zy het krygen, heefr men, als
men jaagt , gemèenlyk eenen hond /die daarop afgericht
is, en welken men los laat zoo dril men ziet dat de brakken
of windhonden het wild vangen; deeze is met eenen^
halsband met yzcren pennen gewapend, plaatst zich
by het wild, en 'byt alle weg, die het aanraaken willen;
men noemt hem den lefchuttir. — Doch het zoude