Verwende prinsesjes - Pauw & Witteman

Drayer Verwende prinsesjes 04-10-2010 13:33 Pagina 37
Het sprookje van de perfecte moeder 37
zo veel succes te boeken in zo’n korte tijd. Wat voor de ene generatie
vrouwen nog ondenkbaar was, lag voor de volgende
binnen handbereik. De moeders hadden naar de lagere school
gemogen, met een beetje geluk een paar jaar mogen doorleren,
en dat was dat. De dochters konden elke opleiding volgen
die ze wensten, vrijwel alle beroepsgroepen heetten hen welkom,
en zelfs zwangerschap was geen reden meer voor ontslag.
Er was niets dat hen tegenhield, de wereld lag bij wijze van
spreken aan hun voeten. Ze hoefden alleen nog maar over de
drempel te stappen.
Maar dat deden ze niet. Bij hun volle verstand kozen ze,
net als hun moeders, voor een bestaan dat zich hoofdzakelijk
afspeelt achter de voordeur.
Van feministische zijde is lange tijd geopperd dat er in dit land
patriarchale machten aan het werk waren die vrouwen op sluwe
wijze thuis probeerden te houden – al dan niet geholpen
door de priester en de dominee. Toen die redenering uit de
gratie raakte, kwam een ander verklaringsmodel in zwang. De
‘stagnatie in het emancipatieproces’ zou te wijten zijn aan
praktische belemmeringen. Als er nu maar voldoende en betere
kinderopvang zou zijn, als de schooltijden nu maar werden
aangepast, als ‘flexibeler werken’ werd toegestaan, als het nog
altijd bestaande ‘kostwinnersvoordeel’ werd afgeschaft, als
mannen minder uren zouden maken – dan zouden Nederlandse
vrouwen geheel vanzelf de arbeidsmarkt op stromen.
Zo betoogden twee overheidsadviseurs onlangs nog dat
deeltijdarbeid zoiets was als ‘een onrustig dribbelen om straks
weer te gaan sprinten’. Ofwel: ze willen heus, de Nederlandse
vrouwen. Alleen is er nu nog even iets wat hen daarvan weerhoudt.
Ook Nicolien Brzesowsky en Irene Geerts, auteurs van