frieslands hoogeschool rijks athenaeum te franeker. - Tresoar

496
riorum goutirte, bei seinen Landsleuten, ebenso wie in Deutschland,
bald nach seinem Tode vergessen wurde".
Schrader was den 25 Sept. 1746 in 't huwelijk getreden met zijne nicht
Alida Beata Schrader, volgens den schrijver van Bas Neue Gelehrte Europa
, eene bemiddelde weduwe met kinderen, die hem in jaren verre
overtrofi). Zij bragt hem een buitengoed aan nabij Leiden, aan den
Rijn. Gewoonlijk bragt Schrader daar de zotnervacantien aangenaam door,
omgeven door de schranderste vernuften van Leiden's hoogeschool 2 ).
Zij ontviel hem — dit bleek ons uit eene particuliere correspondentie —
den 12 Dec. 1771, en werd te Leiden begraven.
In 1772, den 14 Junij, hertrouwde onze hoogleeraar reeds met de
„virgo lectissima" Elisabeth Vitringa 3 ), die ook een buitengoed bezat,
niet ver van Leeuwarden , waar het echtpaar zich des zomers ontspande,
totdat hunne gelukkige verbintenis den 26 November 1783 door Schrader's
dood werd ontbonden.
Aan de rouw van zijn grijzen Vader, van zijne weduwe en broeders,
paarde zich de diepe droefheid in den kring van des hoogleeraars leerlingen
en vrienden. Wassenbergh bragt hem hulde in eene voortreffelijke lijkrede;
C. A. Wetstein, L. van Santen, P. Nota, D. J. van der Trappen, Th. van
Kooten, J. A. Nodell, Herm. Bosscha, R. van Ommeren, H. Waardenburg,
G. T. Suringar, E. Epkema en de student Th. C. Beilanus strooiden om
strijd dichtlooveren op zijn graf. Wassenbergh en van Kooten verzamelden
bovendien zijne verstrooide poezij en gaven die als Jo. Schraderi
Carmina ten jare 1786 in 't licht.
Das Neue gelehrte Europa, IX, 209—218; Vriemoet, 856; Everw. Wassenbergh, Laudatio
funeiris Joannis Schraderi, Franeq. apud viduam Gul. Coulon, 1784, 4o , herdrukt
in 8o, met amicorum et discipulorum epicedia , Franeq. apud D. Komar, 1784 ,• H, Waardenburg,
Negia in oiitum Jo. Schraderi (1783); J. A. Nodell, Epicedium in mortem Jo.
Schraderi, pro concionc recitatum Campis, a. d. 29 Dec. 1783, Fran.; L. van Santen, De-
i) Hun neef Higt bezong dit huwelijk. Dat zij weduwe was blijkt daarbij alleen
uit den titel sMejufvrouw'', daar Higt bij andere echtzangen de bruiden telkens»Mejuffer"
noemt. Gedichten, 114—119.
2 ) Hoc, facto velut agmine, certatim ad illum coibant cultissimi nostrae aetatis
Poëtae, Royeni, Burmanni, Grotii, Helvetii, Wetstenii, Santenii,• omnes denique,
quotquot cum elegatitioribus Literis, ipsisque adeo Gratiis aliquod commercinm haberent,
ut non iam Sehraderi il Ia , sed Musarum domus videretur! Quid, quod in
eadem illa Leidensi peregrinatipne inter Hemsterhusios , D'Orvülios, Oudendorpius,
Albertios , Alphenos, Fonteinios , Ruhnkcnios , & quidquid usquam in Hollandia doctorum
hominum esset. dies iucundissime dividebat. Wassenbergh, 37, 38.
3 ) Carmina dicata nuptiis viri Cl. ,]. Schraderi, et virginis lectiss. E. Vitringa,
celebratis Leovardiae (van Ev. Wassenbergh, Janus Grotius, C. A. Wetstein, P.
Nota, E. H. Tenckinck, D. J. van der Trappen, A. lïpey , Th. van Kooten, P.Brantsma
, C. L. à Beyma, B. J. Scrinerius, L. Fokkens, H. de Wal, P. A, Bergsma, H.
Mensonides en P. C. Kaldenbach (Leov. 1772).