Van meld- naar aantoonplicht - Politie & Wetenschap

Politiekunde 54 | Van meld- naar aantoonplicht
20
in dit kader gesproken van structurele overlast. Incidentele overlast van
een bepaalde persoon (of groep) is niet voldoende grond [...]. Het valt
niet exact aan te geven hoe vaak de openbare orde moet zijn verstoord
alvorens kan worden gesproken van het herhaaldelijk verstoren van de
openbare orde.’ 29
De voorzieningenrechter van de Rechtbank Amsterdam is van mening dat er
sprake is van een herhaaldelijke individuele of groepsgewijze verstoring van
de openbare orde, indien er twee of meer ordeverstoringen hebben plaatsgevonden.
30 Derhalve wordt er vooralsnog van uitgegaan dat de burgemeester
toepassing kan geven aan artikel 172a Gemw, indien een verstoorder twee
keer of meer de openbare orde heeft verstoord.
Welke eisen worden er gesteld aan de aard van de gedragingen? Moet de
verstoring van de openbare orde voetbalgerelateerd zijn? Artikel 172a Gemw,
noch de parlementaire geschiedenis verschaffen hierover duidelijkheid. Ook in
de rechtspraak is hierover (nog) niets beslist. Volgens ons is voor het geven van
de stadionverbod niet vereist dat verstoringen voetbalgerelateerd zijn. De bepaling
heeft immers betrekking op veel meer verstoringen dan alleen de specifieke
verstoring van de openbare orde die samenhangt met voetbal. Naar onze
mening mag een burgemeester derhalve bij een voetbalincident openbareordeverstoringen
optellen die geen verband houden met een voetbalwedstrijd.
Een andere vraag is of het ordeverstorende gedrag in één gemeente dient
plaats te vinden. Mag de burgemeester ordeverstorend gedrag buiten de
gemeentelijke of zelfs buiten de landsgrenzen voor de eis van herhaaldelijkheid
meenemen? 31 De wetgever heeft niet aan deze optelsom gedacht. 32 Dit zou wel
bijdragen aan een snelle dossieropbouw, zodat de burgemeester een meldingsplicht
kan opleggen. 33Wat ons betreft, zijn er geen onoverkomelijke bezwaren.
Een minimale eis is wel dat er naast de verstoring van de openbare orde elders,
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
29 Kamerstukken I 2009/10, 31 467, nr. E, p. 6.
30 Zie: Rb. Amsterdam 18 februari 2011, LJN BP5057, r.o. 4.4.
31 Rb. Amsterdam 18 februari 2011, LJN BP5057, r.o. 4.5.
32 Zie: overweging 7 van de noot van Brouwer en Schilder bij Rb. Amsterdam 18 februari 2011, AB 2011/122, m. nt. J.G. Brouwer
en A.E. Schilder. Zie ook: Rb. Amsterdam 3 april 2012, LJN BW1140 en AB 2012,174 m. nt. J.G. Brouwer en A.E. Schilder.
33 De voorzieningenrechter van de Rechtbank Amsterdam merkt een groepsverbod in combinatie met een meldingsplicht aan
als een van de zwaarst mogelijke maatregelen die de burgemeester op grond van artikel 172a Gemw kan treffen. Zie: Rb.
Amsterdam 18 februari 2011, LJN BP5057, r.o. 4.8.