Van meld- naar aantoonplicht - Politie & Wetenschap

Politiekunde 54 | Van meld- naar aantoonplicht
26
Deze termijn loopt daarmee uit de pas met de jarenlange stadionverboden
die de KNVB of bvo’s kunnen uitdelen. […] Een belangrijke overweging
om de wet wel of niet in te zetten, is de afweging tussen inspanningen
en de effectiviteit van de maatregelen. Betrokkenen beschouwen de
termijn van maximaal drie maanden als een knelpunt om het voetbalvandalisme
goed aan te kunnen pakken.’ 52
Uit het onderzoek van Pro Facto blijkt eveneens dat men een gedragsaanwijzing
van slechts drie maanden voor de aanpak van voetbalvandalisme niet effectief
acht. 53
De duur van de meldingsplicht in de zin van de tijd die een supporter kwijt
is door het melden, is eveneens te kort om werkelijk effectief te zijn. Niet zelden
is het voor de supporter mogelijk om na het melden gewoon naar het stadion
te gaan of zich in het ‘strijdgewoel’ in de directe omgeving van het stadion
te mengen.
De burgemeester is krachtens het vierde lid van artikel 172a Gemw
bevoegd om een meldingsplicht driemaal met ten hoogste drie maanden te
verlengen. Een verstoorder kan derhalve maximaal een jaar met een meldingsplicht
worden geconfronteerd. Aan het verlengen van de gedragsaanwijzing
zitten echter veel haken en ogen. De regering merkt in de Memorie van Toelichting
bij de Wet mbveo ten aanzien van het verlengen van een gedragsaanwijzing
het volgende op:
‘Iedere verlenging moet worden aangemerkt als een nieuwe beschikking
waartegen beroep openstaat, en iedere verlenging zal ook steeds met
redenen omkleed moeten worden.’ 54
Teneinde de meldingsplicht te verlengen, dient de burgemeester derhalve een
nieuw besluit te nemen. Op dit besluit zijn de voorschriften uit de Awb van toepassing.
Bij burgemeesters bestaat echter de nodige onzekerheid over de eisen die
aan het nemen van een verlengingsbesluit worden gesteld. Onduidelijk is welke
feiten en omstandigheden hij moet aandragen. Een verlenging van de meldingsplicht
dient uiteraard noodzakelijk te zijn met het oog op handhaving van de
openbare orde. Hiermee is echter nog niet gezegd welke feiten en omstandighe-
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
52 Evaluatierapport Inspectie OOV 2011, p. 14 en 41.
53 Evaluatierapport Pro Facto 2012, p. 57.
54 Kamerstukken II 2007/08, 31 467, nr. 3, p. 14 en 42.