Protocollen VAN ZION

Protocollen
van de
/ j .- J ZjJ geleerde
t&M J^^"$%7 Oudsten
VAN ZION

Protocollen
van de
!/» A j *// geleerde
f&f' L Oudsten
VAN ZION

Protocollen
van de
geleerde
Oudsten
VAN ZION

Protocollen van de geleerde Oudsten van
Zion.
Het is noodig zich klaarheid te verschaffen omtrent het feit
dat onze beschouwingswijze afwijkt van die van de Gojim (met
Joden) Vastgesteld moet worden, dat de menschen met slechte
eigenschappen talrijker zijn dan die met goede. Door geweld
en schrik wordt het beste resultaat verkregen voor de beheersching
der massa's. Iedereen streeft naar macht, iedereen zou
graag dictator worden, wanneer hij maar kon. Inderdaad vindt
men zelden menschen, die niet den wil zouden hebben, de welvaart
van allen op te offeren, om hun eigen voordeel te bevorderen
Wat heeft de roofdieren, menschen genaamd, geremd >
Hoe is tot nu toe hun leiding geweest? Bij den aanvang van de
opbouw van het gemeenschapsleven, waren zij aan brutaal en
blind geweld onderworpen, later aan de wet, die dezelfde macht
is. Ik kom tot de conclusie, dat door een natuurwet, het recht
in de macht ligt.
2 Politieke vrijheid is een gedachte, maar geen daadzaak.
Men moet deze gedachte steeds als lokaas weten te gebruiken,
wanneer het er op aan komt, de volksmassa's voor zijn partij
te winnen om hem te verpletteren, die met geweld optreedt.
Deze opgave is gemakkelijker uit te voeren, wanneer de tegenstander
zichzelf steeds met het denkbeeld van de vrijheid heeft
vereenzelvigd, het z.g. liberalisme, en door dit denkbeeld geneigd
fa iets van zi n macht op te geven. Hier toont zich de overwinning
van onze theorie zeer duidelijk: de slap geworden teugels
van de regeering worden dadelijk, volgens de levenswet ter hand
en samen genomen door de nieuwe hand, want de blinde macht
der natie kan geen dag zonder leiding zijn; en het nieuwe geweld
zet zich op de plaats van het oude, reeds door het liberalisme
verzwakte, geweld.
Heden is de macht van de liberale heerschers door de macht
van het goud vervangen. Er was eens een tijd waarm trouw
en geloof heerschten. De gedachte van de vrijheid kan onmogelijk
werkelijkheid worden, omdat niemand weet, hoe hij haar
met mate gebruiken zal. Het is voldoende een volk gedurende
zekeren tijd zichzelf te laten regeeren, om het in wanordelijk

4
Wanneer iemand van liberalen zin, zulke opvattingen voor
immoreel houdt, dan zou ik hem de volgende vragen stellen-
Wanneer zekere staat twee vijanden heeft en het hem ten opzichte
van den buitenlandschen vijand, geoorloofd is en niet
als immoreel beschouwd wordt, alle soorten van strijdkunst aan
te wenden, zooals den vijand in onzekerheid laten van aanvals-
ZZtl^"gsplannen, hem bij nacht of met overmacht aangrijpen,
hoe kan iemand dan meenen, ten opzichte van een grooteren
vijand, de verstoorder van de binnenlandsche orde en van
bfarteTo^wÓTt ^
ta
«— ^ ^
3. Kan een gezond, logisch verstand hopen, de massa met
behulp van verstandige raad en samenwerking te leiden met
goed gevolg, mdien ieder voorwendsel of iedere tegenspraak
hoe zinloos ze ook mogen zijn, naar voren gebracht kunnen woraen
en wanneer zoo'n voorwendsel meer ingang bij het volk
kan vinden, wiens denkwijze oppervlakkig is? Menschen in
massa s en massamenschen, die slechts door kleine hartstochten
geleid worden, door armzalige geloofsvoorstellingen, zeden
overleveringen en gevoelstheoriën, zij worden de buit van partij^
Z ï, i f ' edere
^ Ze v a n same
ngaan verhindert, zelfs op
den grondslag van een met te weerleggen bewijs. Ieder besluit
van een menigte is afhankelijk van een aarzelende of kleine
meerderheid, welke in haar onkunde van de politieke gehelen
k e u r l
he? ^ & belachelijk besluit neemt, welke in de fegeering
het zaad van de anarchie uitstrooit.
4. De politicus heeft met de moraal niets te maken. De heerscher
die door de moraal beheerscht wordt, is geen goed staatsman
en daarom niet zeker van zijn troon. Wie heerschen wil
moet zijn toevlucht, zoowel tot list als tot bedrog nemen Grooté
nationale deugden, zooals eerlijkheid en rechtschapenheid ziin
ondeugden in de politiek, want zij halen den heerscher met meer
zekerheid van zijn troon, dan de machtigste vijand. Zulke deugden
mogen de eigenschappen der koninkrijken der Gojim ziin
maar wij mogen ons door hen niet laten leiden. '
Ons recht ligt in het geweld. Het woord recht is niets dan
een gedachte en door niets bewezen. Het woord zegt niets meer
dan: Geef mij wat ik noodig heb om een bewijs te hebben, dat
ik sterker ben dan gij. Waar begint het recht en waar houdt
het op?
In een staat waar slecht geregeerd wordt, waar onpersoonlijkheid
van de wetten bestaat en heerschers zijn, die hun persoonlijkheid
in den vloed van rechten verloren hebben, wat
ieder liberalisme met zich mede brengt, vind ik een nieuw'recht
— met het recht van kracht aan te vallen en alle bestaande
krachten van orde en overeenkomst in den wind te verstrooien
alle oude inrichtingen te herstellen en de overmachtige heer van
hen te worden, die aan ons de rechten hunner macht verloren

5
hebben, omdat zij met hun liberalisme deze vrijwillig neerlegden.
In de tegenwoordige onzekere positie yan alle soorten macht
zal toch onze macht onoverwinnelijker zijn, want zij zal tot op
het oogenblik onzichtbaar blijven, daar zij zoo aan kracht gewonnen
heeft, dat geen list haar langer ondergraven kan. Om
uit den onspoed dezer tijden te geraken, moeten wij het ideaal
van een onvernietigbare regeering opstellen, welke de regelmatige
loop der machinerie van het nationale leven herstellen
zal, welke door het liberalisme vernietigd was. Het doel heiligt
de middelen. Laat ons daarom bij onze plannen onze aandacht
niet te veel vestigen op hetgeen goed en moreel is, doch op hetgeen
dat noodzakelijk en nuttig is.
5 Voor ons' ligt een plan, waarin de strategische lijn uitgestippeld
is, van welke wij niet kunnen afwijken, zonder het gevaar
te loopen, den arbeid van zoo vele eeuwen verloren te zien
g a
Om bevredigende arbeidsmethoden te krijgen is het noodig
de misdadigheid, de slapheid en de onstandvastigheid van het
genten in het oog te houden en acht te slaan op zijn gebrek
tan kennis noodig voor de voorwaarden van zijn eigen leven of
Uivaart Men mort begrijpen, dat de macht van het gepeupe
een blinde zinlooze en onverstandige kracht is, altijd m de macht
van den invloed van de een of andere zijde. De blinde kan toch
niet den blinde leiden, zonder hem in den afgrond te laten vallen
Maar nu gelooven echter de uit het volk naar boven gekomen
leden va! het gepeupel altijd, dat zij S"n^
zijn en toch kunnen zij, daar zij geen begrip van politiek hebben,
niet als leiders van het volk voorwaarts komen, zonder de geheele
natie in het verderf te storten. Slechts hij, die van zijn
jeugd af aan, tot een onafhankelijk heerscheris opgevoed heeft
begrip van de woorden van het politieke ABC. Een volk dat
aan zichzelf, d.w.z. aan uit zijn midden naar boven geklommenen
overgegeven is, stort zichzelf in het verderf door de partijversplinteringen,
welke door het streven naar macht en eer, te
voorschijn treden en alle wanorde komt daaruit voort. Kunnen
volksmassa's rustig en zonder minderwaardige ijverzucht oordeelen,
in 's lands aangelegenheden onderhandelen zonder dat
dit gepaard gaat met scheiding door persoonlijk belang? Kunnen
zij zich tegen een buitenlrmdschen vijand verdedigen? Dit
is ondenkbaar, want een plan, dat in zoo vele deelen, als hoofden
in het gepeupel zijn. verdeeld is, verliest iedere samenhang en
wordt daardoor onbegrijpelijk en onuitvoerbaar. Slechts door
een dwangheerscher kunnen plannen grootsch en m hun geheel
uitgevoerd worden, zooals men het geheel passend over de verschillende
deelen van de staatsmachine verdeelt: hieruit volgt
onmiddellijk en onvermijdelijk, dat voor een land die regeermg
het beste 'is, die door een geschikt persoon alleen gevoerd kan
worden. Zonder onbegrensde dwangheerschappij kan geen be-

6
schaving bestaan, welke niet door de massa's, maar door hun
leider verder gevoerd wordt, wie die persoon ook moge zijn. Het
gepeupel is een ruwe klant en toont dit bij iedere gelegenheid,
op het oogenblik dat het gepeupel de vrijheid krijgt, verandert
het deze dadelijk in anarchie, welke zelve de hoogste graad van
ruwheid is. Bezien wij deze veralcoholiseerde dieren, dronken
door alcohol — het recht voor hun onmatig gebruik komt met
de vrijheid. Wij en de onzen slaan dien weg niet in. De volkeren
van de Gojim zijn zenuwzwak door alcoholische dranken,
hun jeugd is door klassisisme en vroege onzedelijkheid bedorven,
waartoe zij door onze speciale agenten gebracht zijn geworden,
door leeraren, bedienden, gouvernantes in de huizen des rijkdoms,
door ambtenaren enz., door onze vrouwen in de amusementslokalen,
welke door de Gojim bezocht worden. Tot de
laatstgenoemden reken ik ook de z.g. dames van gezelschap,
gewillige navolgsters van de andere in verdorvenheid en weelde.
6. Onze oplossing is geweld en bedrog. Alleen het geweld
overwint in politieke aangelegenheden, vooral wanneer het in
de voor staatslieden gewichtige gaven, verborgen ligt. Geweld
moet de basis zijn en slimheid en bedrog de richtsnoer voor regeeringen,
welke hunne kronen niet voor de voeten van een
nieuwe macht willen neerleggen. Het is wel een misdaad, maar
toch een middel om het doel, het goede, te bereiken. Daarom
mogen wij met leugen, bedrog en verraad niet ophouden, wanneer
deze middelen tot bereiking van ons doel zullen dienen. In
de politiek moet men de zwakheden van de anderen, zonder aarzelen
weten te benutten, want daardoor verzekeren wij ons onderwerping
en opperheerschappij. Onze staat welke den weg
van vreedzame verovering gaat, heeft het recht, de gruwelen
van den oorlog te vervangen door weinig opvallende en meer
bevredigende doodvonnissen, welke noodzakelijk zijn om het
schrikbewind in stand te houden, hetwelk blinde onderwerping
eischt. Juist onbarmhartige strengheid is het grootste machtsmiddel
in den staat,niet alleen om der gevolge wille, maar ook
in naam der plicht. Ter wille van de overwinning moeten wij
aan het programma van geweld en bedrog vasthouden. Daarom
zullen wij niet zoozeer door het middel zelf, doch door het begrip
strengheid overwinnen en alle regeeringen tot onderwerping
aan onze opperheerschappij brengen. Voor U is het voldoende,
dat wij tegen alle ongehoorzaamheid onbarmhartig zijn.
7. In vroegeren tijd waren wij de eerste, die in de onderste
lagen van het volk de woorden „vrijheid, gelijkheid en broederschap"
binnenleidden. Sinds die dagen zijn die woorden dikwijls
herhaald door domme papegaaien, welke van alle kanten op
dit lokaas afkwamen. Daarmee droegen zij het welzijn der wereld,
het echte en gerechte, weg, dat vroeger zoo goed tegen
den druk van het gepeupel beveiligd was. De mannen van de
Goijm, die zichzelf erg wijs dachten, konden door hun vreemd

7
staan tegenover het wereldgebeuren, niets van die woorden
begrijpen. Zij merkten de tegenspraak niet op m hunne beteekenis
en hun naast elkaar groepeering, zij zagen met, dat m de
natuur geen gelijkheid, geen vrijheid bestaan kan, dat de natuur
zelve de ongelijkheid van de geesten, van de karakters en bebekwaamheden,
geschapen heeft, juist zoo onveranderlijk als
zij de rangschikking van hare wetten bepaalde. Zij dachten er
niet aan, dat het gepeupel blind is, dat de uitverkorenen, die
het koos om de regeering te voeren, met betrekking tot de
politiek even zoo blind zijn als het gepeupel zelf, dat de ingewijde
ook als hij een dwaas is, toch regeeren kan, terwijl de
niet ingewijde, zelfs als hij een genie was, mets van politiek
begrijpt. Met al die dingen houden de Gojim geen rekening. En
toch dankt de dynastieke regeering aan al die zaken haar stabiliteit;
de vader liet zijn zoon de kennis van de politieke aangelegenheden
na, zoodanig, dat niemand, uitgezonderd de leden
van de dynastie, deze weten en aan de onderdanen verraden
kon. In den loop der tijden ging de zin voor de dynastieke overdracht
van den werkelijken toestand der politiek verloren en dit
kwam het succes van onze zaak ten goede.
Over de geheele wereld kwamen de woorden vrijheid, gelijkheid
en broederschap uit onze rijen, dank zij onze agenten —
geheele legioenen — die onze banier met geestdrift droegen
En in alle tijden waren deze woorden de houtwormen, altijd
werkzaam, zich in het welvaartslichaam der Gojim te boren,
overal vrede, rust en eenheid te vernielen en alle gronden
van de niet-joodsche staten te vernietigen. Zooals U later zien
zult hielp dit mee aan ons succes; het verschafte ons de mogelijkheid
naast andere, de hoogste troef in handen te krijgen: de
vernietiging van de voorrechten of met andere woorden het
IfgenSke bestaan van den adel der Gojim, die klasse, die de
eenige bescherming was welke de volken en landen tegen ons
bezaten Op de puhihoopen van de natuurlijke en van den gesStsadel
der Gojim hebben wij de aristocratie van onze beschaafde
klasse gebouwd, geleid door de aristocratie van het
ireld Het bestaan van deze aristocratie hebben wij op den rijkdom
welke van ons afhankelijk is en op de kennis, waarvan de
richürTg door onze oudste wi zen wordt aangegeven, gegrond­
vest Ons succes is gemakkehjker gemaakt doorda , w
verkeer met de menschen, die wij noodig hebben, altijd op de
gevoeligste plekken van de menschelijke natuur, gewerkt hebben-
op de geldzucht de hartstocht het verlangen naar aardsche
goederen Ieder van deze menschelijke zwakheden, ieder
op zichzelf, is voldoende om de energie te verlammen, want zij
leidt buiten den wil om. tot haar karakter, dat de ruggegraat
voor zijn werkzaamheid is. Het begrip vrijheid heeft ons in
staat gesteld, het gepeupel van alle landen wijs te maken, dat
hun regeering niets anders is dan de dienaar van het volk, dat
£ l n
°

8
de bezitter van het land is en dat van dienaar wisselt als van
een afgedragen handschoen. Deze mogelijkheid van de wisseling
der volksafgevaardigden geeft deze in onze hand en aan ons
de macht, over hen te bestemmen.
n.
Het is voor onze doeleinden ontoelaatbaar, dat oorlogen,
zoover het mogelijk is, landwinst ten gevolge hebben: op deze
wijze worden de oorlogen op een bedrijfsbasis gesteld en de
volken zullen onze opperheerschappij in de hulp, welke wij
verleenen, moeten voelen. Daardoor worden beide partijen aan
de genade van onze internationale regeering overgeleverd, welke
steeds waakzaam is en aan geen grenzen gebonden is. Ons internationale
recht zal dan de nationale rechten dooden en de volken
juist zoo beheerschen, als het burgelijk recht van de afzonderlijke
staten de betrekkingen van zijne onderdanen onder
elkaar regelt.
De ambtenaren, die wij in verband met hunne geschiktheid
tot slaafsche gehoorzaamheid, uit het volk kiezen, zullen geen
personen zijn, die in de regeeringskunst geoefend zijn en daardoor
gemakkelijk tot pionnen in ons schaakspel worden in de
hand van geleerde en begaafde lieden, die als hun raadgevers
optreden, specialisten, die van jongs af, opgevoed zijn om de
aangelegenheden van de heele wereld te besturen. Zooals gij
wel weet, ontleenen deze, onze specialisten, om zich tot regeeren
in staat te stellen, de kennis, welke zij voor onze politieke plannen
noodig hebben, aan den leer der geschiedenis en aan de
waarnemingen, welke zij doen, uit de gebeurtenissen van den
tegenwoordigen tijd. De Gojim zijn niet tot practische aanwending
van onbevoordeelde geschiedkundige waarnemingen aangelegd,
maar wel tot theoretische, zonder eenig kritisch gevoel
voor komende gebeurtenissen. Wij behoeven ons daarom
van die Gojim niets aan te trekken. Laat hen zich vroolijk maken
tot hun uur slaat, of op hoop leven van nieuwe lijnen voor
hun levensonderhoud of in de herinnering aan alles wat zij genoten
hebben. Laat voor dit spel de hoofdzaak zijn, dat wij hen
overgehaald hebben den vooruitgang van de wetenschap aan
te nemen. Ten opzichte van dit feit, hebben wij onverdroten,
door middel van onze pers, een blind vertrouwen in die theoriën
te voorschijn geroepen. De intellectueelen van de Gojim zullen
zich met hun kennis op den voorgrond dringen. Zij zullen alle
uitkomsten van de wetenschap, zonder hun logische bevestiging
in de daad omzetten. Onze regeeringsspecialisten hebben echter
deze wetenschappelijke uitkomsten slim dooreen gemengd, om
de geesten van de Gojim in de richting te leiden welke wij willen.
Denkt niet dat deze beweringen uit de lucht gegrepen zijn:
denkt aan het succes dat wij met het darwinisme, het marxisme
en het nietscheisme verworven hebben.

9
Wij joden zouden in dit opzicht duidelijk kunnen aangeven,
welke onmetelijke verwoestingen deze richtingen in de geesten
der Gojim hebben aangericht.
Het is 'voor ons noodzakelijk op het denken, het karakter en
het streven van de volkeren in te gaan, om in de politiek en in
de leiding van de regeeringszaken, fouten te vermijden. De bestanddeelen
der machine van ons systeem moeten op verschillende
wijzen geplaatst worden en met de eigenaardigheden van
de volken, welke wij op onzen weg aantreffen, overeenstemmen.
De overwinning van ons systeem zal in de toekomst echter uitblijven,
wanneer zijn practisch gebruik niet op een totaal van
ondervinding in het verleden, gegrondvest is.
2. In de handen van de tegenwoordige staten bevindt zich
een groote macht, welke de beweging van het denken in het volk
leidt, dat is de pers. Haar werk is het, op gebeurtenissen te
wijzen, welke noodzakelijk maken, haar stem te leenen aan de
bezwaren van het volk, ontevredenheid uit te drukken of te
veroorzaken. In de pers vindt de overwinning der vrijheid van
het woord, haar belichaming. Maar de gojimstaten hebben van
die macht geen gebruik weten te maken en daarom is zij in
onze handen gevallen. Door de pers hebben wij de invloedsmacht
gewonnen, terwijl wijzelf achter de schermen blijven. Dank zij
de pers hebben wij het goud in onze handen gebracht, ofschoon
wij het uit zeeën van bloed en tranen scheppen moesten... Maar
het heeft ons geholpen, ofschoon wij vele der onzen opgeofferd
hebben. Ieder offer van onze zijde is voor God duizend geesten
van gelijke waarde.
III.
Heden kan U gezegd worden, dat ons nog weinige schreden
van ons doel scheiden. Nog is een smalle tusschenruimte te
overschrijden. De geheele lange weg, dien wij afgelegd hebben,
staat in het teeken van de symbolische slang en zal in dit zinnebeeld
van ons volk beëindigd worden. Wanneer haar kring getrokken
is, zullen alle staten van Europa in haar ringen gesloten
zijn, als in een groote schroef. De constitutioneele inrichtingen
van deze dagen zullen spoedig ineenstorten, want wij hebben
ze met een zekere evenwichtsfout opgericht, totdat, bij het
voortdurend op- en neergaan, de haken waarin zij hangen, uitgesloten
zijn. De gojim gelooven dat deze voldoende sterk zijn
en hebben ze, verder in beweging gehouden in de verwachting,
dat de weegschalen in evenwicht zouden komen. Maar de haken
— de koningen op hunne tronen — worden door hunne vertegenwoordigers,
die de dommen spelen, tegengehouden. Hunne
niet te controleeren en niet verantwoording schuldige macht
is de schrik, welke in de paleizen heerscht. Omdat de koningen
geen middel hebben om met hun volk direct in contact te komen,
zijn zij niet langer in staat zich met hun volk te verstaan

10
en het krachtig te maken tegen machtshongerigen. Wij hebben
tusschen het verziende heerschersgeweld en de blinde volkskracht
een kloof gegraven, zoodat beide hun beteekenis verloren,
want zooals de blinde en zijn stok, zoo zijn 'zij beiden
machteloos.
Om machtshongerigen tot machtsmisbruik te verleiden, hebben
wij alle krachten in de tegenstanders samengebracht, door
hunne liberale beginselen in onafhankelijkheid op te lossen. Tot
dit doel, hebben wij al het streven aangemoedigd, alle partijen
bewapend, de autoriteit als schietschijf voor iedere eergierigheid
opgesteld. Van de staten hebben wij kampplaatsen gemaakt,
waarin een leger van verwarde geesten strijdend door elkaar
scharrelt. Nog iets verder en wanorde en bankroet worden algemeen.
Onuitputtelijke kletsers hebben de parlementen en regeeringslichamen
in kletslagvelden herschapen. Brutale journalisten en
gewetenlooze pamfletisten vallen dagelijks op het zich voltrekkende
geweld aan. Gewelds-misbruiken zullen ten slotte alle
inrichtingen tot hun val voorbereiden en alles zal door het woeden
van het razende gepeupel te gronde gaan.
2. Al het volk is door armoede aan zwaren arbeid gebonden,
vaster dan het eens door slavernij en lijfeigenschap gebonden
was. Hiervan konden zij zichzelf bevrijden, zij wisten den weg
daartoe, maar van het gebrek zullen zij nooit loskomen. Wij
hebben in de grondwetten zulke rechten opgenomen, welke
den massa's als werkelijk toeschijnen, terwijl zij slechts ingebeeld
zijn. Al die z.g. volksrechten kunnen slechts in de gedachte
aanwezig zijn, welke nooit in het practische leven tot
werkelijkheid gebracht kunnen worden. Wat helpt het, den
onder zwaren arbeid dubbel gebogen, door hun noodlot verpletterde
proletarische arbeiders, wanneer de kletsers het recht
tot spreken verkrijgen, de krantenschrijvers het recht verkrijgen,
allen onzin te schrijven, blad voor blad met ijdele stompzinnigheid
te vullen?
Het proletariaat heeft zelfs geen ander nut van de grondwet
dan de enkele brokken, welke wij uit medelijden van onze tafel
hun toewerpen, opdat wij hen voor onze maatregelen gunstig
kunnen stemmen, gustig voor de lieden, die wij met macht
bekleeden, de dienaren van onze regeering Republikeinsche
rechten zijn voor een armen man niets dan bittere ironie. Hij
kwelt zich om het allernoodigste te krijgen, nauwelijks één dag
schenkt hem iets nuttigs; aan de andere kant wordt hem alle
zekerheid van een regelmatige verdienste ontnomen, daar hij
afhankelijk is van stakingen van zijn kameraden of uitsluitingen
door zijn werkgever.
Het volk heeft onder onze leiding zijn adelstand vernietigd.
Deze was zijn eenige bescherming en zijn pleegmoeder terwille
van diens eigen belang, dat onafscheidbaar met het wel van het

11
geheele volk verhonden was. Nu, na de vernietiging van den
adel is het volk in de handen van hartelooze, op winst beluste
schelmen, die een niets ontziend en gruwzaam juk op den nek
van de arbeiders hebben gelegd. Wij verschijnen bij de arbeiders
als de geroepen redders uit hun verdrukking, als wij hun den
raad geven, in de rijen van onze strijdkrachten plaats te nemen,
socialisten, anarchisten, communisten.
Wij verleenen hun altijd ondersteuning, ingevolge de voorgewende
broederschap van onze sociale vrijmetselarij. De adel,
die door de wet, de opbrengst van de arbeiders genoot, had
er belang bij, dat de arbeiders goed gevoed, gezond en sterk
waren. Wij hebben juist belang bij het tegenovergestelde — bij
het verminderen en bij het ellendig worden van de Gojim. Onze
macht ligt in de voortdurende ondervoeding en de lichamelijke
zwakheid van den arbeider, omdat hij daardoor slaaf van onzen
wil wordt. En hij zal bij zijn eigen leiders noch de kracht, noch
den wil vinden, zich tegen onze plannen te verzetten. Het recht
van het kapitaal roept honger te voorschijn, welke den arbeiders
zekerder beheerscht, dan de adel met de wettige koningsmacht
vermocht.
Door gebrek, nijd en haat, welke op deze wijze in het leven
geroepen worden, zullen wij de massa's in beweging brengen
en door hun handen zullen wij alles op zijde zetten, wat ons op
onzen weg hindert. En wanneer het uur slaat dat onze heerscher
over de geheele wereld, gekroond wordt, dan zijn het
diezelfde handen, die alles ter zijde zullen stellen, wat hem tot
hindernis zou kunnen zijn.
In vroegeren tijd waren wij de eersten, die in de onderste
lagen van het volk de woorden „vrijheid, gelijkheid en broederschap"
binnenleidden. Sinds die dagen zijn die woorden steeds
herhaald door domme papagaaien, welke van alle kanten op dit
lokaas aankwamen. Daarmee droegen zij het welzijn der wereld,
het echte en gerechte, weg, dat vroeger zoo goed tegen
den druk van het gepeupel beveiligd was. De mannen van de
Gojim, die zichzelf erg wijs dachten, konden door hun vreemd
staan tegenover het wereldgebeuren, niets van die woorden begrijpen.
Zij merkten de tegenspraak niet op in hunne beteekenis
en hun naast elkaar groepeering, zij zagen niet, dat in de
natuur geen gelijkheid, geen vrijheid bestaan kan, dat de natuur
zelve de ongelijkheid, juist zoo onveranderlijk als zij, de
rangschikking van hare wetten bepaalde. Zij dachten niet eraan,
dat het gepeupel blind is, dat de uitverkorenen, die het koos om
de regeering te voeren, met betrekking tot de politiek, even zoo
blind zijn als het gepeupel zelf, dat de ingewijde, ook als hij een
dwaas is, toch regeeren kan, terwijl de niet ingewijde, zelfs als
hij een genie was, niets van politiek begrijpt. Met al die dingen
houden de Gojim geen rekening. En toch dankt de dynastieke
regeering aan die zaken haar stabiliteit: de vader liet zijn zoon

12
de kennis van de politieke aangelegenheden na, zoodanig, dat
niemand, uitgezonderd de leden van de dynastie, deze weten
en aan de onderdanen verraden kon. In den loop der tijden
ging de zin voor de dynastieke overdracht van den werkelijken
toestand der republiek verloren en dit kwam het succes van
onze zaak ten goede.
Over de geheele wereld kwamen de woorden vrijheid, gelijkheid
en broederschap uit onze rijen, dank zij onze agenten —
geheele legioenen — die onze banier met geestdrift droegen. En
in alle tijden waren deze woorden de houtwormen, altijd werkzaam,
zich in het welvaartslichaam der Gojim te boren, overal
vrede, rust en eenheid te vernietigen. Zooals U later zien zult,
hielp dit mee aan ons succes: het verschafte ons de mogelijkheid,
naast andere, de hoogste troef in handen te krijgen: de
vernietiging van de voorrechten of met andere woorden, het
eigenlijke bestaan van den adel der Gojim ,die klasse, die de
eenige bescherming was, welke de volken en landen tegen ons
bezaten. Op de puinhoopen van de natuurlijke en van den geslachtsadel
der Gojim hebben wij de aristocratie van onze beschaafde
klasse gebouwd, geleid door de aristocratie van het
geld. Het bestaan van deze aristocratie hebben wij op den rijkdom,
welke van ons afhankelijk is en op de kennis, waarvan de
richting ons door onze oudste wijzen wordt aangegeven, gegrondvest.
Ons succes is gemakkelijker gemaakt, doordat wij in
ons verkeer met de menschen, die wij noodig hebben, altijd op
de gevoeligste plekken van de menschelijke natuur, gewerkt
hebben: op de geldzucht, de hartstocht, 't verlangen naar aardsche
goederen. Ieder van deze menschelijke zwakheden, ieder op
zichzelf, is voldoende om de energie te verlammen, want zij leidt
buiten den wil om, tot haar karakter, dat de ruggegraat voor
zijn werkzaamheid is. Het begrip vrijheid heeft ons in staat gesteld,
het gepeupel van alle landen wijs te maken, dat hun regeering
niets anders is dan de dienaar van het volk, dat de bezitter
van het land is en dat van dienaar wisselt als van een
afgedragen handschoen. Deze mogelijkheid van de wisseling
der volksafgevaardigden geeft deze in onze hand en aan ons
de macht, over hen te bestemmen.
n.
Het is voor onze doeleinden ontoelaatbaar, dat oorlogen, zoover
het mogelijk is, landwinst tengevolge hebben: op deze
wijze worden de oorlogen op een bedrijfsbasis gesteld en de volken
zullen onze opperheerschappij in de hulp, welke wij verkenen,
moeten voelen. Daardoor worden beide partijen aan de
genade van onze internationale regeering overgeleverd, welke
steeds waakzaam is en aan geen grenzen gebonden is. Ons internationale
recht zal dan de nationale rechten dooden en de
volken juist zoo beheerschen als het burgelijk recht van de af-

13
zonderlijke staten de betrekkingen van zijne onderdanen onder
elkaar regelt.
De ambtenaren, die wij in verband met hunne geschiktheid
tot slaafsche gehoorzaamheid, uit het volk kiezen, zullen geen
personen zijn, die in de regeeringskunst geoefend zijn en daardoor
gemakkelijk tot pionnen in ons schaakspel worden in de
hand van geleerde en begaafde lieden, die als hun raadgevers
optreden, specialisten, die van jongs af, opgevoed zijn om de.
aangelegenheden van de heele wereld te besturen. Zooals gij
wel weet, ontleenen deze, onze specialisten, om zich tot regeeren
in staat te stellen, de kennis, welke zij voor onze politieke plannen
noodig hebben, aan de leer der geschiedenis en aan de waarnemingen,
welke zij doen uit de gebeurtenissen van den tegenwoordigen
tijd. De gojim zijn niet tot practische aanwending van
onbevoordeelde geschiedkundige waarnemingen aangelegd maar
wel tot theoretische beschouwingen, zonder eenigen kritischen
zin tot komende gebeurtenissen. Wij behoeven ons daarom van
de Gojim niets aan te trekken. Laat hen zich vroolijk maken tot
hun uur slaat of leven in de hoop op nieuwe vormen van het
levensonderhoud of in de herinnering van hetgeen ze genoten
hebben. Laat voor ieder spel de hoofdzaak zijn, dat wij hen overgehaald
hebben, den vooruitgang van de wetenschap zich ten
nutte te maken. In dit licht bezien, hebben wij onverdroten, door
middel van de pers, een blind vertrouwen in deze theoriën in het
leven geroepen. De intellectueelen van de gojim zullen zich met
hun kennis op den voorgrond plaatsen. Zij zullen ook de resultaten
van de wetenschap, zonder logische bevestiging, in daden
omzetten. Onze regeerings-specialisten hebben echter deze wetenschappelijke
uitkomsten slim dooreen gemengd, om de geesten
van de gojim in de door ons gewenschte richting te leiden.
Denkt niet, dat deze beweringen uit de lucht gegrepen zijn:
denkt aan het succes, dat wij met het darwinisme, het marxisme
en het nietzcheïsme verkregen hebben. Wij joden zien in
dit opzicht duidelijk welke onmetelijke verwoestingen deze theorieën
in den gojimgeest hebben aangericht. Het is voor ons
noodzakelijk, op het denken, het karakter, het streven van de
volken in te gaan, om in de politiek en in de leiding van de regeeringszaken,
fouten te vermijden. De bestanddeelen der machinerie
van ons systeem moeten op verschillende wijzen geplaatst
worden en met de eigenaardigheden van de volken, welke
wij op onzen weg aantreffen, overeen stemmen. De overwinning
van ons systeem zal evenwel uitblijven, indien zijn practisch gebruik
niet op een totaal van ondervinding in het verleden, gegrondvest
is.
De tegenwoordige staten hebben een groote macht, welke de
richting van het denken van het volk leidt, dat is de pers. Haar
werk is het, op gebeurtenissen te wijzen, welke noodzakelijk
maken, haar stem te leenen aan de bezwaren van het volk, on-

14
tevredenheid uit te drukken of te veroorzaken. In de pers vindt
de overwinning van de vrijheid des woords, haar belichaming.
Maar de gojim-staten hebben van die macht geen gebruik weten
te maken en daarom is zij in onze handen gevallen. Door de
pers hebben wij de invloedsmacht gewonnen, terwijl wijzelf
achter de schermen blijven. Dank zij de pers, hebben wij het
goud in onze handen gekregen, niettegenstaande wij het uit
zeeën van bloed en tranen grijpen moesten Maar het is ons
nuttig geweest, ofschoon wij velen van ons moesten offeren.
Ieder offer van onze zijde is voor God duizend geesten van gelijke
waarde.
m.
Heden kan U gezegd worden, dat nog weinig schreden ons
van ons doel scheiden. Een smalle tusschenruimte is nog te
overschrijden. De geheele, lange weg, dien wij afgelegd hebben,
staat in het teeken van de symbolische slang, het zinnebeeld
van ons volk, beëindigd te worden. Wanneer haar kring getrokken
is, zullen alle staten van Europa in haar kringen gesloten
zijn als in een groote schroef. De constitutioneele inrichtingen
van deze dagen zullen spoedig ineenstorten, want wij hebben
ze met een zekere evenwichtsfout opgericht, opdat ze voortdurend
ronddraaien, totdat de haken, waarin ze hangen, uitgesleten
zijn. De gojim gelooven, dat ze voldoende sterk gemaakt
zijn en hebben ze verder bewogen in de verwachting, dat de
weegschalen in evenwicht zouden komen. Maar de hakende koningen
op hun tronen worden door hun vertegenwoordigers
— die de dommen spelen — tegengehouden. Hunne niet te controleeren
en niet verantwoording schuldige macht, zijn de schrik,
welke in de paleizen heerscht. Omdat de koningen geen middel
weten om met hun volk in direct contact te komen, zijn zij niet
meer in staat, zich met hun volk te verstaan en hen te beschermen
tegen de machtshongerigen. Wij hebben tusschen het
verziende heerschersgeweld en de blinde volkskracht een kloof
gegraven, zoodat beide hun beteekenis verloren, want even als
de blinde en zijn stok, zijn ook beide machteloos. Om machtshongerigen
tot machtsmisbruiken te verleiden hebben wij alle
krachten in de tegenstanders vereenigd door hunne liberale beginselen
in onafhankelijkheid om te zetten. Tot dit doel hebben
wij al hun streven aangemoedigd, alle partijen bewapend, de
autoriteit als schietschijf voor iedere eergierige opgesteld. Van
de staten hebben wij kampplaatsen gemaakt, waarin een leger
van verwarde geesten, vechtend door elkaar warrelt. Nog iets
verder en wanorde en bankroet worden algemeen.
Onuitputtelijke kletsers hebben de zittingen van de parlementen
in kletsslagvelden herschapen. Brutale journalisten en
gewetenlooze pamflettisten vallen dagelijks op het zich voltrekkende
geweld aan. Geweldsmiddelen zullen ten slotte alle inrich-

15
tingen tot hun val voorbereiden en alles zal door het woeden van
het razende gepeupel ten gronde gaan.
Al het volk is door zware armoede aan zwaren arbeid gebonden,
vaster dan het eens door slavernij en lijfeigenschap
gebonden was. Hiervan konden zij zichzelf bevrijden, zij kenden
de weg daartoe, maar van de armoede zullen zij nooit loskomen.
Wij hebben in de grondwetten zulke rechten opgenomen, welke
den massa's doeltreffend toeschijnen, terwijl zij slechts het omgekeerde
zijn. Al die z.g. volksrechten kunnen slechts in gedachte
aanwezig zijn en kunnen nooit in het practische leven
tot werkelijkheid gebracht worden. Wat helpt het den dubbel
onder zwaren arteid gebogene, door noodlot verpletterde
proletarische arbeiders, wanneer de kletsers het recht om te
spreken verkrijgen, de krantenschrijvers het recht verkrijgen
iederen onzin te schrijven, blad voor blad met ijdele stompzinnigheid
te vullen? Het proletariaat heeft geen ander nut van
de grondwet dan de enkele brokken, welke wij uit medelijden
van onze tafel aan hen toewerpen, teneinde hen voor onze maatregelen
gunstig te stemmen, gunstig voor de lieden, die wij met
macht bekleeden, de dienaren onzer regeering. Republikeinsche
rechten zijn voor een armen man niets anders dan bittere ironie.
Hij kwelt zich om het aller noodzakelijkste zich te verschaffen,
er is bijna geen dag, welke hem iets nuttigs schenkt, aan de
andere zijde echter wordt hem alle zekerheid van een regelmatige
en voldoende verdienste ontnomen, daar hij afhankelijk
gemaakt is van stakingen zijner kameraden of van uitsluitingen
door zijn werkgevers.
Het volk heeft onder onze leiding zijn adelstand vernietigd.
Hij was zijn eenige bescherming en zijn pleegmoeder ter wille
van zijn eigen belang, dat onafscheidbaar met wel en wee aan
het heele volk verbonden is. Nu, na de vernietiging van den adel
is het volk in handen van hartelooze, op winst beluste schelmen,
die niets ontziend en gruwzaam het juk op den nek van de arbeiders
gelegd hebben.
Wij verschijnen als de geroepen redders uit de verdrukking
voor de arbeiders, als wij hun den raad geven in de rijen van
onze strijdkrachten plaats te nemen: Socialisten, Anarchisten
en Communisten. Wij verleenen hen altijd ondersteuning, ingevolge
de voorgewende broederschap van onze sociale vrijmetselarij.
De adel, die door de wet de opbrengst van de arbeiders
genoot, had er belang bij, dat de arbeiders goed gevoed, gezond
en sterk waren. Wij hebben juist belang bij het tegenovergestelde:
bij het verminderen, bij het ellendig worden van de gojim.
Onze macht ligt in voortdurende ondervoeding en lichamelijke
zwakheid van den arbeider, omdat hij daardoor slaaf van
onzen wil wordt. En hij zal bij zijn eigen leiders noch de kracht
noch den wil vinden, zich tegen onze plannen te verzetten. Het
recht van het kapitaal roept honger te voorschijn, welke de ar-

16
beiders zekerder beheerscht, dan de adel met de wettelijke koningsmacht
vermocht.
Door gebrek, nijd en haat, welke op deze wijze in het leven
geroepen worden, zullen wij de massa's in beweging brengen en
met hun handen zullen wij alles op zij zetten, wat ons op onzen
weg hindert. En wanneer het uur slaat, dat onze heerscher
over de geheele wereld, gekroond wordt, zijn het diezelfde handen,
die alles ter zijde zullen stellen, wat hem tot hindernis zou
kunnen zijn.
De gojim hebben de gewoonte om te denken, verloren, wanneer
zij niet door de raadgevingen van onze specialisten, er toe
aangedreven worden. Zoo zien ze niet waarom het dringend
noodig is dat wij, wanneer ons koninkrijk komt, dadelijk zoo'n
koninrijk zullen invoeren, waar in nationale scholen een waar
stuk wetenschap, de basis van alle wetenschap te leeren zal
zijn — de wetenschap van den bouw van het menschelijk leven,
het gemeenschappelijk leven, welke verdeeling van den arbeid
eischt en daarom ook de indeeling van de menschen in klassen
en standen noodig maakt. Voor alles is het gewichtig te weten,
dat ingevolge de indeeling naar de menschelijke werkzaamheden,
geen gelijkheid kan bestaan; dat hij die door een van zijn handelingen
een geheele klasse blootstelt, niet in dezelfde mate verantwoordelijk
kan zijn als hij die niets anders behalve zijn eigen
eer kent. De juiste kennis van den maatschappelijken bouw, in
welker geheimen wij de gojim niet inwijden, zou aan iedereen
toonen, dat dienst en arbeid in een zekere maat gehouden moeten
worden, opdat zij niet een bron van menschelijk lijden zouden
opleveren tengevolge van het onderscheid tusschen de wijze
waarop een kind opgevoed wordt en de arbeid dat het te verrichten
heeft. Na een diepgaande studie van deze wetenschap
zullen de volkeren zich gaarne aan het gezag onderwerpen en
de plaats innemen, welke in den staat voor hen bestemd is. Bij
den tegenwoordigen stand van de wetenschap en de richting,
welke wij aan hare ontwikkeling gegeven hebben, heeft het
volk, dat aan het stom gedrukte gelooft, een blinde haat tegen
alle standen, welke het boven zich ziet, dank zij het drijven,
hetwelk wij — om het op een dwaalspoor te brengen, ten opzichte
van zijn eigen onwetendheid — gegeven hebben. Het begrijpt
niets van de beteekenis van klassen en standen. Deze
haat wordt door de uitwerkingen van de maatschappelijke crisissen
nog grooter. Deze onderbreken het verkeer en brengen
de industrie tot stilstand. Door al deze ondergrondsche, geheime
middelen, waarover wij beschikken en met behulp van het geld,
dat geheel in onze handen is, zullen wij een algemeene maatschappelijke
crisis veroorzaken. Daardoor zullen wij groote arbeidersmassa's
op straat zetten, gelijktijdig in alle staten van
Europa. Deze massa's zullen erop belust zijn het bloed van
hen te vergieten, die zij in den eenvoud van onwetendheid, van

17
kindsbeen af, benijd hebben en van wier bezit zij dan genieten
willen.
Ons zullen zij niet aanvallen, want het oogenblik van den aanval
zal ons bekend zijn en wij zullen maatregelen treffen om
ons zelf te beschermen. ..
Wij hebben aangetoond, dat door ons doorzetten alle Gojim
onder de heerschappij van het verstand gebracht zullen worden.
Onze dwangheerschappij zal doortasten, want zij zal weten, hoe
alle onrust door verstandige gestrengheid tot zwijgen is te
brengen en hoe het liberalisme uit alle instellingen te verbannen
is. „
Daar de bevolking gezien heeft, dat alle soorten van toegeeflijkheid
en vrijheden in naam der vrijheid gewaarborgd worden
heeft zij zich verbeeld, oppermachtig te zijn en heeft haar
weg tot macht stormenderhand afgelegd. Natuurlijk is zij daarbij
als iedere blinde, over een menigte hindernissen gestruikeld.
Om de Gojim geen tijd tot nadenken en beschouwingen te
laten moet hun energie naar de industrie en den handel geleid
worden^ 0 P die wijze zullen alle volken in het jagen naar winst
opgaan en terwijl zij daarmee bezig zijn, zullen zij hun gemeenschappelijken
vijand niet bemerken. Maar wij moeten ook weer
de industrie op een speculatieve basis inrichten, opdat de vrijheid
voor altijd het gemeenschapswezen van de gojim zal verhinderen
en verstoren. De uitkomst hiervan zal zijn, dat datgene
wat door de industrie aan het land onttrokken wordt, door de
handen der speculanten gaat en er tenslotte blijft hangen, d.w.z.
in onze kassen komt.
De algemeene strijd om de hegemonie en de stooten, waaraan
het economische leven is blootgesteld, hebben abstracte, kille en
hartelooze maatschappijen geschapen. Zulke maatschappijen
zullen een sterk verzet tegen de hoogere politiek en tegen den
godsdienst voeden. Hun eenige leidsman is de winst, d.w.z. het
goud waarmee zij om der wille van de materieele vreugde, welke
het opleveren kan, een werkelijke cultus zullen drijven. Dan zal
het uur aanbreken dat de lage klassen van de gojim onze leiding
tegen de vijanden van onze macht, de intellectueelen der
gojim, volgen zuilen, niet om der wille van het goede, zelfs niet
om zich rijkdom te verschaffen, maar alleen uit haat tegen de
bevoorrechten.
HOOFDSTUK V.
Welke regeeringsvorm kan men de maatschappij geven, waarin
de corruptie overal doorgedrongen is. waar rijkdom slechts
door handige verrassingstaktiek, door bijna misdadige trucs,
verkregen wordt, waar de losbandigheid regeert, de moraal door
strenge strafmaatregelen en strenge wetten in evenwicht gehouden
wordt en niet door gewillig aangenomen principes,
waar het gevoel voor geloof en vaderland door kosmopolitische
overtuiging gedood wordt? Welke regeeringsvorm kan men aan

18
zoo'n maatschappij geven: alleen maar die van dwangheerschappij,
welke ik U later beschrijven zal. Wij zullen een ingrijpende
centralisatie der regeering scheppen om alle krachten van de
maatschappij in onze handen te krijgen. Wij zullen alle handelingen
van het politieke leven onzer onderdanen door nieuwe
wetten mechanisch regelen. Deze wetten zullen achtereenvolgens,
alle gunsten en vrijheden, welke aan de gojim toegestaan
werden, intrekken. Ons koninkrijk zal zijne heerschappij zoo
machtig inrichten, dat het op ieder oogenblik en in iedere plaats
in staat is, alle gojim te vernietigen, die zich tegen ons in woord
en daad verzetten.
Men zal ons tegenwerpen, dat zulk een dwangheerschappij,
waarvan ik spreek, niet in overeenstemming is met den vooruitgang
van deze dagen, maar ik zal U bewijzen, dat dit wel het
geval is.
In de tijden toen de volken tot de koningen op hunne tronen,
als tot in openbaring van den Godswil, den blik richtten, onderwierpen
zn' zich zonder morren aan de macht des konings, maar
van den dag af aan toen wij in hun denken, het begrip van
hunne eigen rechten brachten, begonnen zij de troonbezitters
als gewone stervelingen te beschouwen. De heilige zalving
van de hoofden der koningen maakte indruk op het volk,
maar toen wij het volk ook nog van het geloof aan God beroofden,
toen werd de macht van het geweld op straat gegooid en
het werd algemeen eigendom, d.w.z. wij bezaten het.
De kunst, de massa en de enkelingen te leiden door handig
uiteengezette theoriën en redenaarsgeklets, door het regelen
van het leven in het algemeen en alle soorten van andere uitvluchten,
van welke de goiim niets begrijpen, deze kunst behoort
bovenal evenzoo aan de bijzonderheden van onze politiek, welke
op verplaatsing, beschouwing, vleierij en slimme berekening gebaseerd
is, zoodat wij in dit soort kunst geen concurrentie hebben,
om niet eens te spreken van concurrentie in het opteekenen
van politieke plannen en van de saamhoorigheid. In dit
opzicht zouden hoogstens de iezniten met ons vergeleken kunnen
worden, maar wij hebben 't klaar gespeeld, hen als publiek
lichaam een slechte naam te geven, terwh'1 wij ons geheim genootschap
ten allen tiide in het duister hebben gehouden. Voor
de wereld zou het misschien hetzelfde ziin, wie haar opperste
heerscher ware! Maar voor ons, het uitverkorene volk, is dit
volstrekt niet hetzelfde.
Vóór eenigen tijd zouden we bijna met succes, door een verbond
der Goiim uit alle landen, aangegrepen kunnen ziin. Maar
tegen dit gevaar zijn wij verzekerd door de oneenigheid. welke
tusschen hen bestaat. De wortels daarvan zitten zoo dien, dat
zij nooit uitgeroeid kunnen worden. De persoonlijke en nationale
neigingen van de Gojim, godsdienst en rassenhaat hebben wij
aangescherpt en deze in den loop der voorbij gegane twintig

19
eeuwen tot groote macht gebracht. Om deze rede is er geen
staat, die ergens hulp zou krijgen, wanneer zij de wapenen tegen
ons ophief, want elke staat heeft vrees, dat een optreden tegen
ons, voor haar nadeelig zou kunnen zijn. Wij zijn te sterk — er
is geen ontkomen aan onze macht mogelijk. — De naties kunnen
niet, hoe ook, optreden, zonder dat wij daarbij onze hand in
het spel hebben.
PER ME REGES REGNANT. „Door mij heerschen de koningen."
En de profeten zeiden, dat God ons uitverkoren heeft,
zelfs over de geheele aarde te heerschen. God heeft ons geest
geschonken, zoodat wij in staat zijn onze opdracht te vervullen.
Zoo er een geestesheld in het vijandelijk kamp aanwezig was,
dan zou hij tegen ons strijden; maar de nieuweling zou tegen
ons, oude geroutineerden niets uitrichten: de strijd tusschen
ons zou zonder erbarmen zijn, een strijd, zooals de wereld er
nog geen gezien heeft. En — de geest aan hunne zijde zou ook
te laat gekomen zijn. Alle raderen der staatsmachine draaien
door de kracht van een drijfwerk, dat in ons bezit is en dit
drijfwerk der staatsmachine is het goud. De wetenschap der
economie, welke onze geleerde oudsten ontwierpen, heeft reeds
langen tijd het kapitaal een vorstelijk aanzien verschaft.
Kapitaal moet, wil het ongehinderd meewerken, vrij zijn om
een industrie- of handelsmonopolie op te richten.
Dit wordt ook bereids in alle deelen der wereld door een onzichtbare
hand uitgevoerd. Deze vrijheid zal den in de industrie
deelnemende politieke macht verleenen, dit zal er toe bijdragen
om het volk te onderdrukken. Want heden is het van meer gewicht,
de hartstochten, welke in lichte laaie staan, tot ons voordeel
te benutten, de volken te onwapenen dan hen ten oorlog
te voeren; is het van meer gewicht de gedachten aan te passen,
dan ze uit te roeien. Het hoofdprincipe van onze regeering bestaat
daarin: de openbare meening door kritiek te verzwakken,
haar van ernstige overwegingen af te brengen, welke er op
berekend konden zijn, weerstand op te wekken; hun geestesstrijd
af te buigen naar een schijnstrijd van niets dan woorden.
4. In alle tijden hebben de volkeren der wereld, evenals de
enkelingen woorden voor daden genomen. Zij zijn met een
schouwspel tevreden en letten zelden er op of in het openlijke
strijdperk de daden altijd op de beloften volgen. Daarom zullen
wij schouwspelen te zien geven, welke beredeneerde bewijzen
geven van het nut van den vooruitgang.
Wij zullen den liberalen toon van alle partijen, van alle richtingen
aannemen en aan dit liberalisme door redenaars een stem
verschaffen, welke zooveel spreken zal, dat zij het geduld van
de toehoorders uitput en ten slotte een afschuw voor dit spreken
in het leven roept.
Om de openbare meening op onze hand te krijgen, moeten
wij haar in een toestand van verwildering brengen, door dat

20
wij van alle kanten zulke verschillende meeningen verspreiden
en zoo lang, dat de gojim in dit labyrint hun kop kwijt raken
en tot inzicht komen, dat het 't beste is, geen meening, welke
ook, over politieke zaken te hebben, welke in het algemeen toch
niet begrepen worden, omdat zij slechts door hen begrepen worden,
die de openbare meening leiden. Dit is het eerste geheim.
Het tweede geheim, dat wij noodig hebben voor het welslagen
onzer regeering, is het volgende: Nationale zwakheden, neigingen,
hartstochten, partijdoeleinden in zoo groote mate te vermenigvuldigen,
dat het voor niemand meer mogelijk kan zijn,
in de ontstane chaos een weg te zoeken, zoodat ten slotte het
volk zich niet meer verstaat. Deze maatregel zal op andere wijze
ons nog van nut zijn.
I. Tweedracht in alle partijen te zaaien, alle krachten mat te
zetten, welke zich nog niet aan ons willen onderwerpen en alle
soorten van persoonlijke ondernemingslust te ontmoedigen, welke
op eenigerlei wijze onze zaak zou kunnen hinderen. Er bestaat
geen grooter gevaar dan deze persoonlijke ondernemingslust:
wanneer er geestkracht achter zit, kan zij meer doen dan
met de volksmassa's gedaan kan worden, waaronder wij tweedracht
gezaaid hebben. Wij moeten de opvoeding van de nietjoodsche
maatschappij zoo leiden, dat zij de handen in vertwijfeld
onvermogen ten hemel heft, wanneer zij voor een geval
komt te staan, waarvoor ondernemingslust noodig is. De druk
welke met de handelsvrijheid verband houdt, ondermijnt de
krachten, indien zij met de vrijheid van de anderen samenkomt.
Uit deze tegenspraak ontstaan ernstige moreele inzinkingen,
tegenvallers en gebreken. Met al deze middelen zullen we de
gojim zoo uitputten, dat zij ten slotte gedwongen worden, ons
de internationale macht aan te bieden en wel zoo dat hun bezittingen
ons in staat stellen, zonder eenige aanwending van
geweld successievelijk alle staatsmachten der wereld op te zuilen
en een opperheerschappij te vormen. Op de plaatsen der
tegenwoordige heerschers zullen wij een dictator zetten. Hij
zal met de opperste regeeringsmacht bekleed worden. Zijne
handen zullen zich als tangen naar alle richtingen bewegen en
zijn organisatie zal zoo'n geweldige afmeting hebben, dat het
ons zeker niet mislukken zal, de volkeren der wereld te onderwerpen.
HOOFDSTUK VI.
Wij zullen spoedig beginnen reusachtige monopoliën op te
richten, bergplaatsen van geweldige rijkdommen, waarvan zelfs
de grootste vermogens van de gojim zoo zeer afhankelijk zullen
worden, dat zij te gronde moeten gaan, tegelijk met het crediet
der staten, op den dag na den politieken ondergang.
De economen onder U zullen de beteekenis van dit verband
juist weten te schatten.

21
Wij moeten de beteekenis van onze "opperste regeering op
iedere mogelijke wijze verheffen, door haar als de beschermster
en weldoenster voor te stellen van allen, die zich gewillig aan
ons onderwerpen.
2. De adel van de gojim, als politieke macht, is dood, met
hem hebben wij geen rekening te houden, maar als grondbezitter
kan hij ons nog gevaarlijk worden, omdat hij van de hulpbronnen,
waarvan hij leeft, zelfverzorger is. Daarom moeten
wij hem tot eiken prijs zijn land ontrooven. Dit doel kan het
beste bereikt worden door de lasten op het grondbezit te verhoogen,
door de landerijen met schuld te beladen. Deze maatregelen
zullen 1 et grondbedrijf aan banden leggen en het in een
toestand van gewillige en onvoorwaardelijke onderwerping
houden. De aristocraten der gojim, erfelijk ongeschikt, zich met
weinig tevreden te stellen, zullen spoedig ten ondergaan en verdwijnen.
3. Terzelfder tijd moeten wij den handel en de industrie met
zorg ondersteunen, voornamelijk het speculeeren. Diens rol is
het tegen de industrie een tegenwicht te vormen, want de afwezigheid
van de speculatie-industrie zou het kapitaal in privaatbezit
vermeerderen en dienen om de landbouw weer op de
been te helpen, doordat het land van zijne verplichtingen aan
de landbouwbanken bevrijd werd. Wat wij noodig hebben is,
dat de industrie aan het land arbeid en kapitaal onttrekt en
door middel van de speculatie, al het geld van de wereld in ons
bezit brengt. Daarmee drijft het alle gojim in de rijen der proletariërs.
Want de gojim zullen voor ons ter aarde gegooid
worden al was het alleen maar op grond van het recht om in
het leven te mogen blijven.
Om de vernietiging van de industrie der gojim te voleindigen,
zullen wij de speculatie op weelde, welke wij onder de gojim
ontwikkeld hebben, dat heete verlangen naar weelde, dat ales
verslindt, ondersteunen.
4. Wij zullen de loonen verhoogen, dat intusschen aan de
arbeiders geen voordeel zal brengen, omdat wij tegelijkertijd een
prijsverhooging van de noodzakelijkste levensbehoeften zullen
bewerkstelligen en hun wijsmaken dat de achteruitgang van den
landbouw en de veeteelt de oorzaak ervan is.
Wij zullen verder de productiebronnen kunstig en diep ondermijnen,
door de arbeiders aan liederlijkheid en drankzucht te
gewennen en verder alle maatregelen nemen om alle beschaafde
krachten der gojim van het aangezicht der aarde te verdelgen.
Opdat de ware beteekenis van deze dingen niet ontijdig ter
kennis van de gojim komt, zullen wij ze onder den voorgewenden,
gloeienden wensch verbergen, de arbeiders te dienen, als
ook de principes van de leer der economie, waaraan onze economische
leerstellingen, nadrukkelijk hun kracht ontleenen.

22
HOOFDSTUK VU.
De uitbreiding van de bewapening, de toename van de politiemacht
— alles is effectief voor de voleinding van het bovengenoemd
plan. Wat wij bereiken moeten is, dat in alle staten der
wereld, behalve de onze, slechts de massa der proletariërs en
een paar millionnairs, die onze zaak toegewijd zijn, politie en
soldaten aanwezig zijn.
In geheel Europa, en door middel van de betrekkingen met
Europa ook in andere werelddeelen moeten wij gisting, tweedracht
en vijandelijkheden te voorschijn roepen. Daarmee winnen
we een dubbel voordeel.
Ten eerste zetten wij alle landen schaakmat, want zij weten
wel, dat wij de macht hebben, wanneer wij ooit wanorde stichten
of de orde weer herstellen willen. Al die landen zijn eraan
gewend, in ons een niet te ontwijken dwangmacht te zien. Ten
tweede zullen wij door onze intriges op alle draden inwerken,
welke wij in de kabinetten van alle staten gesponnen hebben
door de politiek, door economische verdragen of schuldbekentenissen.
Om daarbij succes te hebben, moeten wij groote slimheid
en scherpzinnigheid bij de onderhandelingen en verdragen
aanwenden. Ten opzichte van de „officieele taal" zullen wij echter
het masker van eerbaarheid en welwillendheid voorbinden.
Op deze wijze zullen ons de volken en regeeringen der Gojim
ook in den vervolge als de weldoeners en redders van het menschelijk
ras beschouwen, omdat wij hen geleerd hebben slechts
de buitenkant te betrachten van hetgeen wij hun ter kennisneming
aanboden.
Wij moeten in staat zijn, iedere tegenstand door oorlog met
den buurman van het land, dat het waagt ons te wederstaan, tegemoet
te treden. Wanneer deze huurlieden het ook wagen zouden,
tegen ons op te staan, dan moeten wij hen door een wereldoorlog
weerstand bieden.
De hoofdvoorwaarde voor het succes in de politiek is de geheimhouding
van onze plannen. Het woord van de diplomaten
mag niet met zijn handelingen overeenstemmen.
Wij moeten de Gojimregeeringen dwingen, in de richting te
gaan, welk ons ver doorgevoerd plan begunstigt, dat reeds het
gewenschte einde nadert en dat we voorstellen als de openbare
meening, welke we in het geheim door de zoogenaamde „achtste
grootmacht", de pers gekweekt hebben. Op enkele uitzonderingen
na, welke onvermeld kunnen blijven, is de pers reeds volkomen
in onze handen.
Om in één woord, ons systeem, de regeeringen der Gojim mat
te zetten, samen te vatten: wij zullen een van hen onze kracht
door verschrikkings-ondernemingen toonen en wanneer wij de
mogelijkheid van eene algemeene opstand tegen ons ontdekken,
dan zullen wij ze alle met de kanonnen van China of van Japan
beantwoorden.

23
HOOFDSTUK VHI.
Wij moeten ons van al de wapenen voorzien, welke onze tegenstanders
tegen ons zouden kunnen aanwenden. Wij moeten
in de fijnste toonaarden van de uitdrukking en in de moeilijkste
punten van het wetboek vorsehen, om ons in die gevallen
te kunnen rechtvaardigen, waarin wij oordeelen uitspreken, welke
op zichzelf, vermetel en onrechtvaardig zouden kunnen schijnen.
Want het is van veel gewicht, onze beslissingen zulke bases
te geven, dat zij als de hoogste in wetsvorm, gevatte moreele
principes te voorschijn treden. Onze regeering moet zich met
alle hulpkrachten der beschaving, in wier midden zij zal werken,
uitrusten. Zij zal zich met schrijvers, practiseerende juristen,
regeeringsbeambten, diplomaten en ten slotte met zulke personen
omgeven, die door een vastgesteld onderricht in onze
bijzondere scholen, voorbereid zijn. Deze personen zullen de geheimen
van den bouw der maatschappij kennen, zij zullen de
taal van het politieke A.B.C. begrijpen en den geheelen ondergrond
van de menschelijke natuur, met al de gevoelssnaren,
waarop zij moeten kunnen spelen. Die snaren zijn de bijzondere
geesteshouding van de Gojim, hunne neigingen, gebreken, ondeugden
en bekwaamheden, de bijzonderheden der klassen en
standen. Overbodig te zeggen, dat deze begaafde hulpkrachten
der regeering, waarvan ik spreek, niet uit de rijen der Gojim
genomen kunnen worden. Deze zijn gewoon hun regeeringsarbeid
te verrichten, zonder zich verder om het doel te bekommeren
en er nooit aan te denken, waartoe zij dienen. De beambten
der Gojim onderteekenen papieren, zonder ze te lezen, öf ter
wille van het loon, öf ter wille van de eerzucht.
Wij zullen onze regeering met een groot leger van economische
politici omgeven. Op dezen grond is ook de leer van de
volkseconomie, bet hoofdbestanddeel van het onderwijs, dat aan
de joden gegeven wordt. Een groote klasse van bankiers, industrieelen,
kapitalisten en wat de hoofdzaak is, millionairs, zal
ons omgeven, omdat in werkelijkheid alles van de personenvraag
afhangt.
Gedurende een langen tijd, totdat wij zonder gevaar gewichtige
staatsambten aan onze joodsche broeders kunnen toevertrouwen,
zullen wij deze ambten door lieden laten bedienen, wier
verleden en reputatie zoodanig zijn, dat tusschen hen en het
volk een kloof gaapt, lieden, die in geval van ongehoorzaamheid
tegen onze aanwijzingen, aan pijnlijke klachten bloot staan
of verdwijnen moeten. Dit alles dient er toe, hen tot hun laatste
ademtocht onze belangen te doen behartigen.
HOOFDSTUK DC.
Geeft overeenkomstig onze principes acht op het karakter
van het volk, waaronder gij leeft en werkt. Eene algemeene,

24
gelijke behandeling voor allen, kan eerst dan plaats vinden,
wanneer alle volken naar ons voorbeeld opgevoed zijn. Maar
wanneer gij de behandeling van hen geleidelijk toepast, dan zult
ge zien, dat nog geen tien jaar noodig zijn, om ook het laatste
karakter te veranderen en om een nieuw volk te voegen bij de
reeds door ons onderworpene. De woorden van het liberalisme,
welke eigenlijk de oplossing voor onze vrijmetselaars zijn, namelijk
vrijheid, gelijkheid en broederschap, worden, wanneer
ons koninkrijk komt, zoo opgevat, dat zij dan niet meer een
oplossing, doch de uitdrukking van een ideaal zijn, namelijk
„het recht der vrijheid, de plicht van de gelijkheid en het voorbeeld
van de broederschap". Die beteekenis zullen wij er aan
geven en zoo zullen wij de koe bij de hoorns vatten Inderdaad
hebben wij reeds iedere soort van heerschappij geëlimineerd,
behalve de onze, ofschoon volgens het recht nog een
heele rij er van bestaat. Wanneer dezer dagen staten tegen ons
opstaan, dan geschiedt dit slechts om der vorm wille, om ons
te verschuilen en op onze aanwijzing; want hun anti-semitisme
is voor ons en voor de zaken van onze kleine broeders ontoelaatbaar.
Hierover wil ik niet verder spreken, daar deze zaak
reeds herhaalde malen door ons behandeld is.
Niets kan ons werk verhinderen. Onze opperste regeering
bestaat uit buitenwettelijke vormen, welke kortweg als dictatuur
aangegeven kan worden. Met een rustig geweten kan ik
zeggen dat wij als wetgevers op den juisten tijd het oordeel
vellen zullen. Wij zullen straffen en begenadigen, wij zitten als
het hoofd van al onze troepen, op het strijdros van den aanvoerder.
Wij heerschen door de kracht van den wil, want in
onze handen bevindt zich het erfdeel van een machtige partij,
welke wij volkomen onderworpen hebben. En de wapenen in
onze handen zijn: onbegrensde eerzucht, brandende hebzucht,
wraakzucht zonder erbarmen, haat en nijd.
Wij zijn het, die de alles omvattende verschrikking, de
terreur in het leven roepen. In onzen dienst staan personen van
alle richtingen en van alle doctrine's: reactionnairen, monarchisten,
demagogen, socialisten, communisten en utopische
droomers van allerlei soort. Wij hebben ze voor onze wagen
gespannen, ieder afzonderlijk van hen vernietigt, uit zichzelve;
de laatste resten van autoriteit bemoeit zich de bestaande orde
te vernietigen.
Dit brengt onrust in alle staten, zij vermanen tot rust, zijn
bereid om der vrede wille, alles toe te geven, maar wij zullen
hun geen vrede geven, tot zij openlijk en in onderworpenheid
onze nationale opperste regeering erkennen.
2. De volken hebben veel lawaai gemaakt om de sociale
vraagstukken langs den weg van internationale overeenkomst
te regelen. De verdeeling in partijen heeft hen aan onze macht
overgeleverd, want om den kiesstrijd te kunnen uitvechten, heb-

25
ben zij geld noodig en al het geld is in onze handen.
Er zou voor ons reden zijn een samengaan van de verstrekkende
macht der Gojimvorsten met de blinde macht van het
gepeupel te vreezen; maar tegen een dergelijke macht hebben
wij alle mogelijke maatregelen genomen. Tusschen beide machten
hebben wij een bolwerk, in den vorm van wederkeerige afschuw
en wantrouwen opgeworpen. Op die wijze blijft de blinde
macht van het volk onze steun; wij alleen zullen het van leiders
voorzien en het zoo op den weg voeren, welke naar ons doel
voert.
Opdat het blinde gepeupel niet tegen ons opstaat, moeten wij
nu en dan in nauwe gemeenschap met hen treden, al doen wij
zelf het niet, dan toch door bemiddeling van onze getrouwste
broeders. Wanneer wij eerst als het eenige staatsgeweld bekend
zijn, zullen wij persoonlijk met het volk op de marktplaatsen
onderhandelen. Wij zullen het dan over de vragen van de politiek
inlichten, zoo dat het de door ons gewilde richting inslaat.
Wie kan alles controleeren wat in de dorpsschool onderwezen
wordt? Welke regeeringsbeambte, of zelfs welke koning zou
durven toegeven, dat hij het niet kan ? En toch zal hij den staat
kennen, welks wil de stem van het volk is.
3. Om de inrichtingen der Gojim niet vóór den tijd te vernietigen,
pakken wij slechts handig de drijfveeren, welke hun
mechanisme bewegen, vast. Deze drijfveeren liggen m den strengen,
maar goed geordenden zin: We hebben deze door de chaotische
ongebondenheid van het liberalisme verwoest! Wij hebben
onze hand in de wetgeving, in de leiding der verkiezingen,
in de pers, in de persoonlijke vrijheid, maar hoofdzakelijk in de
opvoeding en de vorming, als de hoeksteenen van een vrij bestaan.
Wij hebben de jeugd op een dwaalspoor geleid, bedrogen,
verdorven, door hen op te voeden naar onze principes en theowelke
wij hun toch toegediend hebben.
4. Door onmerkbare verdraaiing en uitlegging, vol wederspraak,
van de wetten, bereikten wij onverwacht succes. De
zin van de wet werd verduisterd en kon tenslotte door de regeering
niet meer teruggevonden worden, zoodat zij ten laatste
geen weg meer vinden kon in hare eigen aangelegenheden.
Zoo openden wij den weg tot een rechtspraak naar eigen
willekeur in plaats van naar de wet.
Het gevaar bestaat dat de Gojim gewapenderhand tegen ons
opstaan, wanneer zij te vroeg gaan beseffen, wat er gaande is.
Maar in de westelijke staten hebben wij een middel daartegen
zoo verschrikkelijk, dat ook de dapperste harten daarvoor beven
zullen: de ondergrondsche banen in de groote steden. Deze onderaardsche
gangen zullen vóór de tijd gekomen is, onder alle
omstandigheden gegraven zijn. En zoo bestaat er mogelijkheid,
van hieruit de hoofdsteden met al hun organisaties en archieven,
in de lucht te laten vliegen.

26
HOOFDSTUK X.
Heden begin ik met een herhaling van datgene, wat ik reeds
zeide en ik verzoek U, voor oogen te willen houden, dat regeeringen
en volken in de politiek met den schijn tevreden zijn. En
hoe zouden ook de Gojim den dieperen samenhang der dingen
begrijpen, wanneer hun afgevaardigden hunne beste krachten
in genoegens uitputten? Voor onze politiek is het van het grootste
belang, deze omstandigheid te kennen. Zij zal ons nuttig zijn,
als wij nu de oplossing van de autoriteit nastreven: vrijheid van
de rede, van de pers, van het geloof, van het recht van vereeniging,
van de gelijkheid voor de wet, van de onaantastbaarheid
van den eigendom, woning, van de belastingen (de gedachte
aan de indirecte belasting), van de terugwerkende kracht der
wet. Al deze vragen zijn van dien aard, dat zij niet onmiddellijk
en openlijk voor het volk behandeld kunnen worden. In die gevallen,
waarin de aanhaling er van niet te vermijden is, moeten
zij in algemeenen zin behandeld worden. Wij moeten immer den
nadruk er op leggen, dat ons de grondbeginselen van de moderne
wetten bekend zijn en dat wij ons door deze laten leiden. De
reden waarom, met betrekking hierop, gezwegen moet worden,
is de volgende: Wij moeten de mogelijkheid open houden, het
een en ander te verdonkeremanen. Zijn echter eerst, alle grondbeginselen
erkend, dan zijn ze ook voor alle tijden vastgelegd.
Het gepeupel heeft een bijzondere bewondering en achting voor
de genieën van de politieke macht. Het accepteert hun geweldadigheden
met den bewonderenden uitroep: „Het is wel gemeen,
doch zeer knap een list, zooals U wilt, maar hoe handig
klaar gespeeld, hoe glansrijk uitgevoerd, wat een schaamtelooze
brutaliteit!"
2. Wij houden rekening er mee, alle volken tot het verlangen
over te halen, een nieuwe staatsinrichting te maken, waarvoor
het plan door ons gemaakt is.
Daarvoor hebben wij leiders noodig, die met voortvarende
driestheid en onweerstaanbare energie op hun doel afgaan. Dan
zullen wij alle hindernissen overwinnen.
Wanneer wij onze staatsgreep uitgevoerd hebben, zullen wij
tot de volkeren zeggen: ,,De gebeurtenissen zijn verschrikkelijk
en slecht geweest. Alles is met leed gepaard gegaan. Maar ziet.
wij vernietigen slechts de oorzaak van uw ellende: Nationaliteiten,
grenzen, verschil in valuta; het staat U natuurlijk vrij, ons
te veroordeelen, maar kan dit oordeel eerlijk zijn, voordat gij
gecontroleerd hebt, hetgeen wij U aanbieden?" Dan zal het gepeupel
ons toejuichen en ons op de handen dragen in eenstemmige
triomf van de hoop en de verwachtingen. Wij hebben de
openbare verkiezingen tot een middel gemaakt dat ons op den
troon der wereld helpen zal, daar zij ook aan de geringste van
het volk den schijn geven, door bijeenkomsten en vereenigingen

27
tot de vorming van den staat mede te werken. Dan echter zal
de verkiezing haar doel bereikt hebben en haar rol voor de
laatste maal spelen; in de eenstemmigheid van den wensch
nauwere kennis met ons te maken, voor men ons veroordeelt.
Om dit doel te bereiken, moeten wij, ongeacht de klassen en
standen, iedere stem hebben, om de overmacht van de meerderheid
te verkrijgen, welke door de beschaafde en bezittende klassen
alleen, niet te verkrijgen is.
Omdat wij aan den enkeling het gevoel van eigen gewichtigheid
geven, zullen wij onder de Gojim de beteekenis van het
huisgezin en zijn opvoedkundige waarde, verstoren en de mogelijkheid
van zelfstandige persoonlijkheden ter zijde stellen; want
het volk, door ons geleid, zal hen zeker niet omhoog laten komen,
om niet te spreken van hen niet te willen hooren. Het volk
is gewend slechts naar ons te luisteren, daar wij het zijn die voor
gehoorzaamheid en oplettendheid beloonen. Op deze wijze zullen
wij een blindelings toegewijde macht scheppen, welke nooit in
staat zal zijn zich in de een of andere richting te bewegen, zonder
de leiding van onze agenten, die wij als volksleiders aan haar
hoofd hebben gesteld. Het volk zal zich aan deze heerschappij
onderwerpen, want het zal weten, dat van deze leiders zijn verdiensten,
zijn vreugde en alle weldaden afhangen.
Ons regeeringsplan moet geheel gereed uit één hoofd te voorschijn
komen; het kan geen goed geheel worden, indien talrijke
koppen er aan medewerken. Daarom mogen wij wel kennis er
van nemen, maar niet er over spreken, indien wij zijn kunstig
samenstel, den samenhang van zijn bestanddeelen, de practische
kracht van de geheime beteekenis van iedere wending, niet vernietigen
willen. Zoo men in een arbeid van dit soort door stemming
veranderingen maken en doorvoeren wilde, dan zou op
haar de stempel van alle tweedracht en misverstand, van hen
afgedrukt worden, die niet in staat waren, de diepte en den samenhang
van het ontwerp te begrijpen. Onze plannen moeten
helder en doelmatig uitgedacht zijn. Daarom zullen wij nooit het
werk van het genie voor de klauwen van het gepeupel of van
een uitgekozen gemeenschap werpen.
Deze plannen zullen de bestaande organisaties voorloopig niet
omverwerpen. Zij zullen slechts op de economische grondslagen
inwerken en voor de ontwikkeling er van den weg bereiden,
welke in ons plan ligt.
Onder verschillende namen zijn er in alle landen dezelfde inrichtingen:
volksvertegenwoordiging, ministerie, senaat, staatsraad,
wettenmakende en uitvoerende lichamen. Ik behoef U
het mechaniek van de betrekkingen dezer inrichtingen onderling,
niet te verklaren, omdat gij dit alles al kent. Denk er
evenwel om, dat ieder van de bovengenoemde inrichtingen een
gewichtige taak in den staat te vervullen heeft. Het woord „gewichtig"
is echter niet van toepassing op de inrichtingen, maar

28
wél op de werkzaamheden, want niet de inrichtingen zijn gewichtig
doch hun werkzaamheden. Deze inrichtingen hebben
alle gewichtige vertakkingen van het staatsleven onder elkaar
verdeeld: bestuur, wetgeving, voltrekkende macht; zoo werken
zij als de organen van het menschelijk lichaam. Als wij nu een
gedeelte van de staatsmachine kwetsen, dan wordt de staat ziek,
evenals een menschelijk lichaam, en zal ten slotte sterven.
3. Toen wij in de staatsorganismen het gif van het liberalisme
invoerden, werd hun geheele politieke aanzien gewijzigd.
De staten werden door een doodelijke ziekte aangelast, door
bloedvergiftiging. Wij hebben slechts het einde van den doodstrijd
af te wachten.
Het liberalisme schept constitituoneele staten, inplaats van
de vroegere dwangheerschappijen, welke de eenige bescherming
van de Gojim waren. Een grondwet is, zooals gij wel weet, niets
anders dan de hooge school van de tweedracht, misverstand,
plagerijen, vruchtelooze partijstrijd en partijoneenigheden, in
één woord: een school van alles, wat er toe dient, de persoonlijkheid
van het staatsbedrijf te verstoren. De redenaarstribune
heeft de heerschers niet minder tot werkloosheid gedoemd als
de pers en hen daarmee als nutteloos en overbodig gebrandmerkt,
om welke redenen zij dan ook inderdaad in vele landen
reeds zijn afgezet. Daarna is het tijdperk van de republikeinen
gekomen en toen plaatsten wij in plaats van de heerschers de
karikatuur van eene regeering een president uit het volk,
uit het midden van onze poppen, van onze slaven. Dit was de
mijn, welke wij onder de grondvesten der Gojimstaten gelegd
hebben en wel in alle niet-joodsche staten.
Hierna zullen wij de verantwoordelijkheid van den president
in het licht stellen.
In dien tijd zullen wij ons bij de doorvoering van onze plannen
geen dwang meer behoeven op te leggen, want alle verantwoordelijkheid
dragen onze stroopoppen. Wat deert het ons, bij de
doorvoering van onze plannen, wanneer de rijen dunner worden
van hen die naar de macht streven, ook al treedt daardoor een
stilstand in de politiek in, wijl het onmogelijk blijkt een president
te vinden — een toestand, welke tenslotte het geheele land
ten ondergang voert.
Opdat ons plan deze gebeurtenis op tijd kan laten komen,
zullen wii verkiezingen uitschrijven ten gunste van zulke presidenten,
die in hun verleden een donkere plek „een panama" hebben.
Dan zullen zij gewillige werktuigen voor het voleindigen van
ons plan zijn, uit vrees voor onthullingen en door de natuurlijke
wensch van ieder, die tot macht gekomen is, de voorrechten,
voordeden en eer te behouden, welke aan het ambt van president
verbonden zijn.
De volksvertegenwoordiging zal den president dekken, hem
beschermen en zal hem kiezen; maar wij zullen haar het recht

29
ontnemen, nieuwe voor te stellen of bestaande wetten te veranderen,
want dit recht wordt ons door den verantwoordelijken
president, die een pop in onze handen is, verzekerd. Natuurlijk
zal de persoon des presidents een doelsehijf voor alle mogelijke
aanvallen zijn. Wij zullen hem echter een middel tot zelfverdediging
verschaffen, door hem het recht te geven, zich onmiddellijk
tot het volk te wenden. Maar het plebisciet, over de hoofden
van zijn vertegenwoordigers heen, is in werkelijkheid het oproepen
van dezelfde blinde macht, welke wij naar onzen wil
leiden — de meerderheid van het gepeupel. Onafhankelijk
hiervan zullen wij den president het recht verleenen, de staat
in oorlogstoestand te brengen. Dit zullen wij rechtvaardigen met
de bewering, dat de president als hoofd van de weermacht van
het land, haar tot zijn beschikking moet hebben, om in het geval
van nood de nieuwe republikeinsche grondwet te kunnen verdedigen.
Het recht komt hem bovendien toe als de verantwoordelijke
vertegenwoordiger van die grondwet.
5. Men begrijpt, dat onder deze voorwaarden de sleutel van
de staatsmacht in onze handen zal liggen en niemand buiten
ons de wetgeving langer zal leiden.
Daarnaast zullen wij bij de invoering van de nieuwe republikeinsche
grondwet aan de kamer het recht van interpellatie
over regeeringsmaatregelen, ontnemen, onder het voorwendsel
dat politieke geheimen niet openbaar gemaakt kunnen worden.
Verder zullen wij door de nieuwe grondwet het aantal der afgevaardigden
tot een minimum terugbrengen, in dezelfde verhouding
vermindert dan ook het belang in de politiek en het verlangen
naar deelneming in het staatsbestuur. Wanneer echter,
wat waarschijnlijk niet te verwachten is, dit minimum zich zou
willen vergrooten, dan zullen wij het door een energieke oproep
aan het volk, tot zwijgen brengen Van den staatspresident
zal de benoeming tot voorzitter en vice-voorzitter van de
kamer en van den senaat afhangen. In de plaats van voortdurende
zittingen van het parlement, zullen wij deze zittingen tot
enkele maanden beperken. Verder zal de staatspresident als
hoofd van de uitvoerende macht, het recht hebben, het parlement
bijeen te roepen en te ontbinden en in het laatste geval,
den tijd tot het bijeenroepen van het nieuwe parlement te verlengen.
Opdat de gevolgen van al deze, in werkelijkheid onwettige
handelingen, de verantwoordelijkheid, welke wij den president
gaven, niet al te vroeg drukken, zullen wij ministers en andere
hooge bestuursambtenaren er toe brengen, over den president
heen, diens verordeningen te doorkruisen, door eigenmachtige
handelingen. Daardoor worden zij in hunne ambten de zondebokken.
Deze rollen bevelen wij in het bijzonder aan voor de senaat,
de staatsraad of ministerraad, doch niet voor enkele ambtenaren.

30
De president zal den zin der wetten, welke verschillende uitleggingen
toelaten, naar ons believen duiden; hij zal ze verder
opheffen, wanneer wij hem te verstaan geven, dat dit noodzakelijk
is. Daarom zal hij het recht hebben, tijdelijk begrensde wetten
voor te stellen en zelfs nieuwe richtlijnen voor de grondwet.
Als voorwendsel hiervoor, dienen hem de belangen van het
welzijn van den staat.
Door zulke maatregelen zullen wij pas voor pas alles weer
vernietigen kunnen wat wij vroeger in de grondwetten der staten
moesten opnemen, zoo zullen wij onbemerkt de grondwettige
rechten van het volk weer te niet doen. Dan is de tijd gekomen,
iedere regeeringsvorm in onze dwangheerschappij te
veranderen.
De erkenning van onze wereldheerscher kan ook vóór de
vernietiging van de grondwet plaats hebben. Zij zal mogelijk
zijn, wanneer de volkeren totaal uitgeput zijn door de zwakheid
van het staatswezen en de onkunde van hunne heerschers, die
wij hun gaven, zullen roepen:
„Weg met hen". „Geef ons een koning over de geheele wereld,
die ons vereenigt en de oorzaken van alle tweedracht wegneemt:
grenzen, nationaliteiten, godsdiensten, staatsschulden,
— die ons vrede geeft en rust en dien wij onder onze heerschers
en afgevaardigden niet vinden kunnen".
Maar gij weet heel goed: Wanneer zulke wenschen onder de
volken rijpen zullen, dan moeten in alle landen de betrekkingen
van de volkeren tot hunne regeeringen verward zijn. De menschheid
moet door twist, haat, strijd, nijd, ja zelfs door gebrek en
nood, zoo uitgeput raken, dat de Gojim geen anderen weg zien
dan hun toevlucht te nemen tot onze volmaakte opperheerschappij,
tot onderwerping aan onze geldmacht.
Maar als wij den volkeren der wereld een adempauze laten,
dan zal het oogenblik, waarnaar wij verlangen, moeilijk te grijpen
zijn.
HOOFDSTUK XI.
De tot nu toe bestaande staatsraad was het krachtigste
machtsorgaan van den heerscher, de toekomstige zal slechts
een stuk van het wetgevende lichaam zijn, dat men de secretarie
van de wetten en verordeningen zou kunnen noemen.
1. Dit is dus het programma van de nieuwe grondwet. Wij
zullen de wet, het recht en gerechtigheid maken: 1. in het masker
van voorstellen aan de wetgevende lichamen; 2. door verordeningen
van den president onder het mom van algemeene
regelingen, op besluiten van den senaat, van den staatsraad,
onder het masker van ministrieele verordeningen; 3. voor het
geval dat zich een passende gelegenheid zou voordoen, in den
vorm van eene revolutie in den staat. Na deze algemeene aanduidingen
willen wij ons met de details inlaten, met welker hulp

31
wij de revolutie tot stand kunnen brengen. Hiermede bedoel ik
de vrijheid van pers, het recht van vereenigingen, de geloofsvrijheid,
het kiesrecht en nog vele andere, welke voor goed uit
het denken der menschen verdwijnen of door een ingrijpende
verandering hunne waarden verliezen moeten, wanneer wij de
nieuwe grondwet afkondigen. Want alleen op dat oogenblik
kunnen wij al onze bevelen in eens uitvoeren. Later zal iedere
opvallende verandering om de volgende redenen gevaarlijk zijn:
Wanneer zoo'n verandering met groote gestrengheid wordt ingevoerd,
dan zouden de massa's uit vrees voor verkorting van
hunne vrijheid, tot vertwijfeling kunnen geraken. Aan de andere
kant, wanneer r.ij meer gunsten toestaat, zal men zeggen dat
wijzelf ons ongelijk bekennen. Dit echter zou de onfeibaarheid
van onze regeering afbraak doen. Of men zal zeggen, wij werden
uit vrees gedwongen een mildere houding aan te nemen en niemand
zal er ons dank voor zeggen.
Beide zijn schadelijk voor het aanzien van de nieuwe gronwet.
Wat wij noodig hebben, is het volgende: Van het eerste
oogenblik dat de nieuwe grondwet afgekondigd wordt, terwijl
de volkeren der wereld nog verdoofd door de geëindigde revolutie,
in schrik en onzekerheid verkeeren, moeten zij alle erkennen,
dat wij zoo sterk, zoo onaantastbaar en zoo schatrijk aan
macht zijn, dat wij hen in geen geval sparen zullen, dat wij geen
aandacht zullen schenken aan hun wenschen en meeningen, dat
wij veel meer bereid en in staat zijn allen weerstand en proclamaties
te onderdrukken. Zij zullen moeten erkennen, dat wij
zonder erbarmen, alle machtsmiddelen tot ons getrokken hebben
en in geen geval onze macht met hen deelen Zoo zullen
zij m vreezen en beven hun oogen sluiten en radeloos en onmachtig
het einde van dit alles afwachten.
2. De Gojim zijn een kudde schapen en wij zijn de wolven.
Weet gij wat gebeurt als de wolven in de kudde springen?
Nog om een andere reden zullen zij hun oogen sluiten. Wij
zullen hun beloven hun alle vrijheden terug te geven, welke wij
hen afnamen, zoodra als wij de vijanden der vrede bedwongen
en alle partijen getemd hebben Ik behoef wel niet te zeggen,
hoe lang zij op de terugkomst van hunne vrijheden zullen moeten
wachten.
Waartoe hebben wij die geheele politiek verzonnen en haar
den Gojim ingeprent, zonder hen de mogelijkheid te laten, de
diepere beteekenis te onderzoeken? Waartoe anders dan, of niet,
om langs een omweg datgene te verkrijgen wat voor onze verstrooide
stam langs den rechten weg onbereikbaar is? Dit was
de grond van onze organisatie der geheime vrijmetselarij, welke
zich hiervan niet bewust is en ons helpt en welke heelemaal
niet zoo krachtig is als men wel gelooft. Wij hebben de dwaze
niet-joden gelokt om als bekleeding voor onze loges te dienen
en hun stambroeders zand in de oogen te strooien.

32
God heeft ons, zijn uitverkoren volk, de genade van de verstrooiing
over de geheele wereld verleend. In dat, wat aan allen
als onze zwakheid lijkt, bestaat juist onze kracht, welke ons
nu op den drempel van de opperheerschappij over de geheele
aarde gebracht heeft.
Nu rest niet veel meer te bouwen op het fundament dat wij
gelegd hebben.
HOOFDSTUK XIII.
Het woord „vrijheid", dat op verschillende wijzen kan uitgelegd
worden, wordt door ons als volgt opgevat:
Vrijheid is het recht te doen, wat de wetten toestaan. Deze
uitlegging van het woord zal ons te gelegener tijd van dienst
zijn, want alle vrijheid zal in onze hand zijn, zoodra de wetten
slechts datgene afschaffen of invoeren, wat volgens het reeds
vermelde plan, voor ons wenschelijk is.
1. Met de pers zullen wij op de volgende wijze omspringen:
Welke rol speelt de pers heden ten dage? Zij dient tot oph.it- >K
sing en ontvlamming van de volkshartstochten, welke wij voor
ons doel noodig hebben. Zij is dikwijls valsch, onrechtvaardig,
leugenachtig en het grootste deel van het publiek weet iri het
geheel niet, aan wien de pers in werkelijkheid dienstbaar is. HV$j.8-" !
zullen haar zadelen en met straffen toom teugelen: datzelfde
zullen wij ook met alle takken van de drukpers doen. Wa%t wat
zou het ons helpen, de aanvallen van de pers te voork'dhjen, _
wanneer wij van de andere kant de doelschijf van smaadschrif- f
ten en boeken blijven? De uitingsproducten der publieke meening,
welker bewaking ons heden een bron van bezwaren oplevert,
zullen wij in een aanzienlijke inkomstenbron van den
staat veranderen. Wij zullen een afzonderlijke belasting er voor
invoeren en de storting van garantiegelden verlangen alvorens
toestemming te verleenen tot het uitgeven van een blad of het
in werking stellen van een drukkerij. Dit zal onze regeering zekerheid
geven tegen iederen aanval van de pers. Want iedere
poging ons aan te vallen — wanneer dit nog mogelijk zou zijn
— zullen wij met hooge geldboeten bestraffen. Maatregelen,
zooals stempelbelasting, storten van garantiegelden en geldstraffen,
zullen de regeering groote inkomsten verzekeren. Het
is echter waar dat partijbladen, terwille van hunne belangen,
geen geld sparen, maar bij den tweeden aanval op ons, zullen
wij die bladen verbieden. Niemand zal ongestraft de nimbus der
onfeilbaarheid van onze regeering aantasten. Het voorwendsel
tot verbod zullen wij vinden in de stelling dat wij de onrust van
de openbare meening voorkomen moeten.
Ik verzoek U echter in aanmerking te nemen, dat onder de
bladen, welke ons aanvallen, ook zulke zullen zijn, welke wijzelf
uitgegeven zullen hebben. Maar deze zullen uitsluitend zulke

33
punten aanvallen, welke wij reeds voor verandering bestemd
hadden.
Geen enkele aankondiging zal zonder onze controle gepubliceerd
worden. Dit wordt nu ook reeds bereikt, in zooverre, dat
de berichten uit de heele wereld in enkele agenturen binnenkomen.
Deze agenturen worden nu reeds door ons gecontroleerd
en laten alleen dat door, wat wij goed vinden.
Wanneer wij het nu reeds mogelijk gemaakt hebben, de gedachtenwereld
der niet-joden zoo te beheerschen, dat zij alle,
argeloos, de gebeurtenissen van de wereld door een gekleurde
bril zien, welke wij hen opgezet hebben; wanneer er nu reeds
geen staat meer is, waarin de domheid der gojim ons niet alle
staatsgeheimen openbaart, wat zal dan onze toestand zijn, wanneer
wij de erkende opperheerschers van de wereld zijn en onze
koning de geheele wereld gebiedt?
Wij zullen terugkeeren tot de toekomst der pers. Iedereen,
die gaarne uitgever of drukker wil zijn, moet eerst in het bezit
zijn van de noodige diploma's, welke hem ingeval van fraudeeren
onmiddellijk ontnomen worden. Door zulke maatregelen wordt
het denkinstrument tot opvoedingsmiddel in de hand van onze
regeering. Zij zal niet langer toestaan, dat de volksmassa's op
dwaalwegen geleid worden door fantasiën over de zegeningen
van den vooruitgang.
Wie van ons zou niet weten, dat de legendarische zegeningen,
de onmiddellijke weg zijn naar de dwaze inbeeldingen, welke de
anarchistische verhoudingen der menschen onderling en tegen
de overheid in het leven roepen. Want de vooruitgang, of liever
gezegd, de gedachte aan de vooruitgang, heeft het begrip zelfstandigheid
in ieder opzicht ingevoerd, maar verzuimd de grenzen
te bepalen.
Alle z.g. liberalen zijn anarchisten, al is het dan niet met de
daad, dan toch in zekere mate in het denken. Alle jagen zij
achter droombeelden der vrijheid en vervallen zeer zeker tot
teugelloosheid, d.i. anarchie, de weerspraak om zichzelfs wille...
Wij keeren tot de periodieke pers terug. Wij zullen, aan alle
gedrukten, stempelbelasting en storting van garantiegelden
opleggen. Boeken met minder dan dertig bladzijden, betalen
het dubbele. Wij zullen ze als tijdschriften behandelen eenerzijds
om het aantal der tijdschriften te verminderen, welke de ergste
vorm van het gedrukte gif vertegenwoordigen en anderzijds, de
schrijvers dwingen zulke omvangrijke verhandelingen te schrijven,
dat slechts weinigen ze zullen lezen, omdat ze te duur zijn.
Daarentegen zal alles goedkoop en spannend zijn wat wij zelf
uitgeven. Om de geestelijke ontwikkeling te beinvloeden in de
richting, welke ons voordeel geeft. De belasting zal aan zuiver
literaire eerzucht grenzen stellen en de bedreiging met straffen
zal den schrijver van ons afhankelijk maken. En wanneer er
iemand te vinden zou zijn, die er op gesteld is tegen ons te

34
schrijven, dan zal hij toch niemand vinden, die zijn producten
durft te drukken. De uitgever en de drukker zullen aan de overheid
toestemming moeten vragen, alvorens zij een stuk willen
publiceeren. Zoo zullen wij alle aanvallen, welke tegen ons voorbereid
worden, vooruit kennen en verijdelen, omdat wij van tevoren
ingelicht zijn.
Literatuur en kranten zijn twee der gewichtigste opvoedingsmiddelen
en onze regeering zal daarom de eigenares van de
meeste tijdschriften worden. Dit zal de schadelijke invloed van
de private pers opheffen en ons de hegemonie in de publieke
meening verzekeren Wanneer wij tien tijdschriften toestaan
zullen wij er zelf dertig uitgeven. Het publiek mag hiervan
geen kennis dragen. Daarom zullen de door ons uitgegeven
tijdschriften schijnbaar tegen ons gekant zijn en het uiterlijke,
de houding en de richting van de tegenpartij nabootsen. Daardoor
zullen zij vertrouwen in ons opwekken en onze, geheel argelooze,
tegenpartij, tot ons voeren, welke op die wijze in den
val loopt en onschadelijk gemaakt wordt. In de voorste rij staan
de bladen met officieel karakter. Zij zullen altijd over onze belangen
waken, daarom zal hun invloed vergelijkenderwijze onbeduidend
zijn.
In de tweede rij komen de half officieele bladen, welke tot
opdracht hebben de lauwen en de onverschilligen tot zich te
trekken.
In de derde rij zullen wij onze eigen schijnbare tegenpartij
opstellen, welke hetzelfde uiterlijk zal toonen als onze werkelijke
tegenstanders. Onze werkelijke meeningstegenstanders zullen
deze schijnbare tegenstanders voor de hunne aanzien en aan
ons hun kaarten openleggen.
2. Onze kranten zullen van allerlei richting zijn: aristocratisch,
republikeinsch, revolutionnair, zelfs anarchistisch, natuurlijk
slechts zoolang, als de staatsinrichting bestaat Evenals
de Indische God Vischnu, zullen zij honderd handen hebben en
elke daarvan zal een openlijk gewenschte meening aan de vingers
hebben. Met iederen polsslag zullen deze handen de meeningen
in de richting van onze wenschen leiden, want een opgewonden
zieke verliest ieder vermogen tot beoordeeling en is
gemakkelijker te beinvloeden.
De dwazen, die meenen dat zij de opvatting van een krant van
hun eigen partij verspreiden, zullen in werkelijkheid onze meening
napraten of iets dergelijks, dat ons gewenscht toeschijnt.
In het ijdele geloof, het eens te zijn met het blad hunner partij,
zullen zij in werkelijkheid achter het vaandel meeloopen, dat wij
voor hen uitdragen. Om ons krantenleger op deze wijze te kunnen
leiden, moeten wij met de organisatie er van bijzonder zorgvuldig
zijn. Onder den titel „Hoofdbureau der Pers" zullen wij
literaire bijeenkomsten houden, waar onze agenten, zonder
opzien te verwekken, de bevelen en leuzen van den dag zullen

35
uitgeven. Met een beetje redeneeren, dat .toch altijd maar aan
de oppervlakte blijft, zonder de kern der zaak te raken, zullen
onze bladen, een schijnbare strijd met de officieele kranten
voeren, alleen maar om ons gelegenheid te verschaffen, ons
duidelijker uit te drukken, dan het vroeger in officieele aankondigingen
mogelijk was. Natuurlijk alleen dan, wanneer het in
ons voordeel is. Deze aanvallen op ons, zullen ook nog het doel
beoogen, onze onderdanen er van te overtuigen dat alle vrijheid
van spreken bestaat en zullen zoodoende onze agenten gelegenheid
geven, steeds weer te verklaren, dat alle bladen, welke ons
tegenspreken, slechts kletsers zijn, daar zij geen steekhoudende
argumenten tegen onze organisatie kunnen aanvoeren. Organisaties
als deze, waarvan het bestaan niet vermoed wordt, maar
welke zonder twijfel juist zijn, zijn de beste, om met goed gevolg
de opmerkzaamheid en het vertrouwen van de openbare meening
op dien kant van de regeering te richten. Dank zij deze
methoden zullen wij in de gelegenheid zijn, die openbare meening,
van tijd tot tijd door middel van politieke vragen op te
zweepen of te kalmeeren, haar te overtuigen of in de war te
brengen, soms waarheid, soms leugen, ware gebeurtenissen of
het tegendeel er van te publiceeren, al naar het geval, of zij
goed of slecht opgenomen worden.
Wij zullen altijd eerst voorzichtig terrein verkennen, vóór wij
ons er op begeven Wij zullen stellig de zege over onze tegenstanders
behalen, als hun geen kranten meer ten dienste
staan, waarin zij hun opvattingen bepleiten kunnen. Wij zullen
hen niets behoeven te weerleggen of hoogstens heel oppervlakkig.
Proefschoten, welke wij in geval van nood, in de derde rij
van onze pers afvuren, zullen wij in de half officieele bladen
met nadruk tegenspreken.
3. Er zijn tegenwoordig zelfs al afdeelingen (om alleen maar
de Fransche pers te noemen) welke het streven der vrijmetselarij
zijn toegedaan. Alle bladen moeten het beroepsgeheim in
acht nemen. Evenals de auguren der Ouden zal niemand het
geheim van de bron zijner geheimen prijs geven, als hij niet
gedwongen wordt, die te noemen. Geen berichtgever zal het
wagen, dit geheim te verraden, want niemand wordt tot de
practische berichtgeving toegelaten, als niet in zijn verleden
ergens een wonde plek is
Deze zwakke plekken zouden onmiddellijk ontsluierd worden.
Zoolang die het geheim van weinigen blijven, trekt het aanzien
der journalisten de meerderheid aan — de volksmassa ziet er
verheerlijkt tegenop. Onze berekeningen zijn vooral met het
oog op de provincie gemaakt. Het is voor ons noodzakelijk daar
verwachtingen en wenschen aan te wakkeren, die tegen de steden
gericht zijn. Den steden zullen wij het doen voorkomen alsof
dat een op zich zelf staande beweging is, terwijl die natuurlijk
van ons uitgaat. Wij moeten bereiken, dat de steden zich door

36
de meening der provincies van den Staat in het nauw gedreven
voelen, tot het tijdstip, dat wij de macht geheel in handen hebben.
We moeten voorkomen, dat de steden in beslissende momenten
de overhand hebben, doordat wij hen voor voldongen
feiten stellen, die reeds door de provincie erkend zijn. Gedurende
de overgangsperiode van de nieuwe regeering tot de algeheele
oppermacht mogen wij niet toelaten, dat er in de pers onthullingen
gedaan worden over de een of andere openlijke tegenstrijdigheid.
Men moet gelooven, dat de nieuwe regeering iedereen
zoo volkomen bevredigt, dat er zelfs geen misdaden meer
voorkomen Gevallen van misdaad zouden alleen maar het
slachtoffer en den noodzakelijken getuigen bekend zijn anders
niemand.
HOOFDSTUK XTTT
De zorg voor het dagelijksch brood dwingt den gojim zijn
mond te houden en onzen toegewijden dienaar te zijn. Agenten
die uit de kringen der gojim door ons bij de pers aangesteld'
zijn, zullen slechts volgens onze opvattingen dat publiceeren
waaraan wij ongaarne in officieele geschriften uiting zouden
wil en geven. Wij zullen ondertusschen zonder ons van de wiis
te laten brengen door het lawaai, dat door onze onthullingen
zal ontstaan, kalmweg onze maatregelen nemen en doorzetten,
wat wij willen, en ze dan als voldongen feiten de openbaarheid
prijs geven. Niemand zal het wagen, het afschaffen van een
maatregel te eischen, des te minder, wanneer die als een verbetering
voorgesteld wordt En de pers zal de gedachten
naar nieuwe vragen afleiden.
(Hebben wij het volk niet aangewend steeds naar wat nieuws
te zoeken?)
Op de uiteenzettingen van deze nieuwe vragen zullen zich
die onverstandigen werpen, die de wereld gelukkig willen maken
en die ook nu nog niet willen inzien, dat zij alle voorstellingen
missen van die dingen, waarover zij schrijven. Politieke vragen
zijn voor niemand begrijpelijk, dan voor hen, die er zich al vele
jaren mede bezig houden, namelijk de scheppers er van. Door
dit alles zult gij begrijpen, dat wij slechts de arbeid onzer machinerie
vergemakkelijken, als wij ons de gunst der massa verzekeren
en gij zult opmerken, dat wij dit niet door daden, maar
alleen door woorden, welke wij over verschillende vragen uitspreken,
het best bereiken. Wij verklaren voortdurend openlijk,
dat wij bij al onze handelingen geleid worden door de hoop en
de overtuiging, het algemeen belang te dienen. Om het volk af
te leiden, dat ons bij het verklaren van politieke vragen te veel
last zou bezorgen, leggen wij ons toe op het publiceeren van
zulke probleemen, die wij als iets nieuws lanceeren, n.1. vragen
omtrent de industrie. Over dit onderwerp raken zij nooit uitge-

37
sproken. Slechts onder één voorwaarde stemt de massa er in
toe werkeloos te blijven en zich terug te-trekken van wat zij
politieke actie noemt, d.w.z. van datgene, wat wij hen voorgezegd
hebben om hen als werktuig te gebruiken in den strijd
tegen de niet-Joodsche regeeringen, n.1. onder die voorwaarde,
dat zij nieuwe bezigheden vinden. Wij zullen hen dus iets voorzetten,
dat op een politieke kwestie lijkt.
Om de menigte niet tot bezinning te laten komen, zullen wij
hen verder met pretjes, spelen, hartstochten en volksbijeenkomsten
afleiding bezorgen. Binnenkort zullen wij ook in de pers
wedstrijden op het gebied van kunst en sport in alle mogelijke
takken voorstellen. De belangstelling hiervoor zal hen dan volledig
afleiden van de vragen in welke wij hun tegenstanders
zijn moeten.
Als men het volk steeds meer ontwent na te denken en er
een eigen meening op na te houden, zal het tenslotte onze
meening verkondigen, omdat wij hun zienswijze gevormd hebben
Natuurlijk door middel van personen, van welke niet
vermoed wordt, dat zij met ons onder één hoedje spelen. De
rol van de liberale droomers van een Utopia zal definitief
uitgespeeld zijn, wanneer onze heerschappij uitgeroepen is. Tot
zoolang zullen zij ons goede diensten bewijzen. Daarom zullen
wij ook in het vervolg hun gedachten aansturen op ijdele begrippen,
fantastische theoriën en nieuwe schijnbare vooruitstrevende
ideeën. Want hebben wij niet de Gojim de hersenlooze
koppen op hol gebracht met allerlei phrasen over vooruitstrevendheid,
tot er ten langen leste geen gojim meer zal
bestaan, die zou kunnen begrijpen, dat in deze woorden een
verdraaiing der waarheid besloten ligt, en juist overal
daar. waar het niet om materiëele fictie gaat? De waarheid
is toch steeds hetzelfde, hier bestaat geen kans op vooruitstrevendheid.
De vooruitstrevendheid, zooals iedere bedriegelijke
idee, dient slechts daartoe om de waarheid te vertroebel
len, zoodat niemand haar kenbaar maken kan behalve wij, aan
het uitverkoren volk, waarvan wij de hoeders zijn. Als wij ons
koninkrijk stichten, zullen onze redenaars de groote probleemen
ophelderen, waardoor de menschheid op een dwaalspoor gebracht
is, om tenslotte onder onze weldadige heerschappij te
geraken. Wie zal dan ooit op de gedachte komen, dat al deze
volkeren slechts marionetten waren, die door ons, volgens een
groot politiek plan in beweging gebracht werden, wat niemand
in den loop der eeuwen vermoed zou hebben?
HOOFDSTUK XD7.
Als wij ons koninkrijk gesticht hebben, zullen wij het niet
wenschelijk achten, dat er daarin nog een andere godsdienst
zou bestaan naast de onze van den Eenen God, met wie ons

38
noodlot als uitverkoren volk één is en door welke godsdienst ons
eigen noodlot met het noodlot der wereld verbonden is. Als daardoor
ook vele atheisten zullen komen, zooals die er tegenwoordig
ook zijn, dan zullen onze plannen daardoor niet gedwarsboomd
worden, daar het niet anders is, als een overgangsperiode.
Zij zullen integendeel tot waarschuwing strekken voor
de geslachten, die aandachtig zullen luisteren naar onze prediking
van Mozes' godsdienst, welke alle volkeren der wereld
aan ons onderworpen heeft door haar volhardend en volledig
doorgewerkt systeem.
Daardoor zullen wij haar mystiek recht bewijzen, waarop,
naar wij zullen verklaren, al haar opvoedende kracht gegrondvest
is Bij alle voorkomende gelegenheden zullen wij dan
verhandelingen houden, waarin wij tusschen onze glorierijke
regeering en die langvervlogen tijden vergelijkingen maken. De
weldaden, waar wij op wijzen, zullen in het juiste licht gesteld
worden door de zegeningen der rust-al, moet deze dan ook door
eeuwenlange oproerigheden met geweld verkregen worden. De
misvattingen der niet-joodsche regeeringen zullen wij met de
meest levendige kleuren schilderen. Wij zullen den volkeren een
zoodanige afschuw voor hen inboezemen, dat zij de rust in een
toestand van lijfeigenschap de voorkeur zullen geven boven de
rechten van die kostelijke vrijheid, welke de menschheid gemarteld
hebben en de bronnen van het menschelijk leven uitputten;
bronnen, die door een schare schurftige avonturiers uitgebuit
werden, die niet wisten wat zij deden De nuttelooze veranderingen
van regeeringsvormen, waartoe wij de gojim brachten,
toen wij hun staatsinstellingen ondermijnden, zullen de volkeren
dan zoo vermoeid hebben, dat zij liever alles onder ons
lijden, als weer gevaar te loopen al de verwarringen en nooden
te dulden, die zij juist doorstaan hebben. Tegelijkertijd zullen
wij niet nalaten, nadrukkelijk op de geschiedkundige fouten der
oude regeeringen te wijzen, waardoor de menschheid zoo vele
eeuwen gepijnigd werd uit gebrek aan verstand van alles, dat
tot het werkelijke welzijn der menschheid voert. Gene hebben
nooit ingezien, dat de fantastische plannen tot sociale zegeningen,
welke zij najoegen, alleen maar een slechtere, nooit een
betere toestand van de algemeene verhoudingen in het leven
zouden roepen, welke de grondslagen van het menschelijk leven
zijn maar het zwaartepunt van onze principes en middelen,
om tot het doel te geraken, zal daarin gelegen zijn, dat wij hen
een schitterende tegenstelling van de doode en uitgeroeide organisatie
van het sociale leven zullen geven en het als zoodanig
zullen uitleggen. Onze philosofen zullen alle tekortkomingen van
de onderscheiden godsdiensten der gojim aan de kaak stelen.
Niemand zal echter ooit ons geloof aanvoeren tot het verklaren
van het ware levensdoel, want dit zal aan niemand grondig onderwezen
worden. In landen, die als vooruitstrevend en verlicht

39
bekend staan, hebben wij een zinlooze, vieze en onzedelijke literatuur
geschapen. Nadat wij de macht in" handen gekregen zullen
hebben, zullen wij die nog een tijdje tolereeren, om dan de
verheven opvattingen van onze redevoeringen en gescnritten
als een grootere tegenstelling te doen voorkomen Onze geleerden,
die erin geoefend zijn de gojim te leiden, zullen redevoeringen,
plannen, aanwinsten, opstellen te boekstellen, die
wij benutten zullen, om de gezindheid der gojim te beinvloeden,
terwijl wij hun die zienswijze bijbrengen, die wij willen, dat zij
hebben moeten.
HOOFDSTUK XV.
Als wii dan definitief ons koninkrijk gesticht hebben, door
een overal op denzelfden dag voorbereide omwenteling, als eerst
de nietswaardigheid van alle bestaande regeeringsvormen
definitief bekend geworden is (en nog langen tijd zal dat duren
misschien zelfs 100 jaar), dan zullen wij ervoor waken, dat
samenzweringen en dergelijke niet meer voor kunnen komen.
Daarom zullen wij genadeloos alles neerslaan, dat naar de wapens
grijpt, om zich tegen de oprichting van onze heerschappij
te verzetten. Op de stichting van een nieuw geheim genootschap
zal de doodstraf staan. De reeds bestaande zijn ons bekend
werken voor ons en hebben voor ons gewerkt. Wij zullen
die ontbinden en de leden ervan naar ver van elkaar verwijderde
landen verbannen. Op dezejfde wijze zullen wij handelen met
alle niet-joodsche vrijmetselaars, die teveel weten; en diegenen
die wij om de een of andere reden uitzonderen, zullen uit
voortdurende vrees voor verbanning gehouden worden. We zullen
een bepaling uitvaardigen, die alle vroegere leden van geheime
genootschappen met verbanning uit Europa, als het middelmmt
van onze heerschappij, bedreigt. Besluiten van onze regeering
zullen definitief en onherroepelijk zijn. In niet-joodsche
vereenigingen hebben wij tweedracht en verzet gezaaid, die er
diep wortel hebben geschoten. De eenige mogelijkheid daarin
de orde weer te herstellen, is door het aanwenden van onbarmhartige
maatregelen, die de onweerstaande macht van het
rijk aantoonen. Daarbij mag geen rekening gehouden worden
niet de offers, die erbij vallen. Zij lijden voor het welzijn der
toekomst. Het komen tot dat welzijn, zelfs door zware offers,
is de plicht van iedere regeering, die tot het rechtvaardigen
van hun bestaan niet alleen rechten maar ook plichten kent.
De waarborg voor de bestendigheid der heerschappij ligt in
het versterken van het machtsprestige. Dit prestige wordt verkregen
door een grootsche onbuigzaamheid der macht, die in
haar wezen het zinnebeeld der onverzettelijkheid uit een mystieke
oorsprong moet dragen: de van God uitverkorene. Zoo
was het tot nu toe gesteld met de Russische alleenheerschappij,
de eenigste vijand, die wij ter wereld hadden, afgezien van het

40
pausdom. Roept U zich het voorbeeld voor den geest, dat Italië,
druipend van bloed Sulla geen haar gekrenkt heeft, hoewel hij
het bloed derzelven vergoten had: Sulla was in de oogen van
het volk een godheid alleen al wegens zijn macht, hoewel het
door hem in stukken gescheurd was. Zijn onverschrokken terugkomst
naar Italië echter bezorgde hem onschendbaarheid.
Het volk pakt diegene niet aan, die het door zijn driestheid en
onverschrokkenheid hypnotiseert.
2. Zoolang echter, totdat wij in ons koninkrijk gekomen zijn,
zullen wij den tegenovergestelden weg bewandelen. Wij zullen
in alle landen der wereld vrijmetselaarsloges oprichten, hun
aantal uitbreiden en alle persoonlijkheden er in lokken, die in
de gemeenschap uitblinken kunnen of dat reeds doen. Want deze
logés zullen onze voornaamste inlichtingbureaux zijn en het
voornaamste middel om invloed uit te oefenen. Wij zullen al
deze loges onder ons centraal beheer brengen, dat ons alleen
bekend is en aan andere geheel onbekend, te weten de opperste
leiding van onze geleerde Oudsten. De loges zullen voorzitters
hebben, die met hun persoon de bevelen van de geheime opperste
leiding dekken en die de leuzen en aanwijzingen doorgeven. In
deze loges zullen wij de strik vastknoopen, die alle revolutionnaire
en liberale elementen bij elkaar houdt.
Zij zullen uit alle lagen der maatschappij samengesteld zijn.
Van de geheimste politieke plannen zullen wij op de hoogte zijn
en die zullen op den dag van hun verwezenlijking door onze hand
geleid worden. Onder de leden van deze loges zullen zich bijna
alle kopstukken der nationale en internationale politiek bevinden.
De politie kunnen wij niet ontberen, om indien noodig op
te treden tegen hen, die zich niet willen onderwerpen; ook om
de sporen van onze handelingen uit te wisschen en als voorwendsel
te dienen tot ontevredenheid. Het liefst sluiten hoofdarbeiders
zich bij de loges aan. Zij zijn weliswaar meestal heel
intelligent, maar toch zijn wij superieur en kunnen hen zonder
moeite inlijven bij het mechanisme, dat wij in elkaar gezet hebben.
Als deze wereld aan het wankelen gebracht wordt, zullen
zij meenen, dat wij het er op toegelegd hebben, om de openbare
orde te verstoren. Wanneer echter in hun hoogste gelederen
een plan zou worden beraamd, dan zal er op deze spits niemand
anders dan een onzer trouwste dienaren staan. Natuurlijk hebben
wij en niemand anders de leiding van de werkzaamheden
der vrijmetselaars, want wij weten waarom wij leiden, wij kennen
het uiteindelijk doel van alles wat vooraf gaat.
De gojim, die de beweegredenen niet kennen, zien nog niet
eens de meest voor de hand liggende gevolgen.
Zij vergenoegen zich gewoonlijk met de waardeering en bevrediging
(op dit tijdstip) van hun zelfingenomenheid bij het
ten uitvoer brengen van hun gedachten. Zij merken niet eens,
dat zij niet volgens hun eigen gedachten te werk gaan, maar

41
volgens onze inblazingen. De gojim worden lid van de loge uit
nieuwsgierigheid, of in de hoop ook een veer machtig te worden
bij het plukken van de kip, die gemeenschappelijk eigendom is;
anderen onder hen, omdat zij gaarne voor een grootere kring
toehoorders over hun fantastische plannen hooren spreken. Zij
hebben behoefte aan succes en bijval, waarmee wij natuurlijk
zeer vrijgevig zijn. Daarom geven wij hun deze bijval, omdat
wij hun zelfoverschatting zoo goed kunnen benutten, opdat zij
in hun verblinding dan des te gereeder op onze influisteringen
ingaan.
Zij zijn bovendien niet op hun hoede en meenen, dat hun eigen
feilloosheid hun deze gedachten ingeeft, zonder te merken, dat
zij deze van andere leenen Zij kunnen zich niet voorstellen,
tot welken graad van onbewuste naiviteit zelfs de slimste
gojim gebracht kunnen worden met betrekking tot de hooge
meening van zich zelf, en hoe gemakkelijk zij daarentegen door
de kleinste tegenslag de moed laten zinken, wanneer gene alleen
maar door geen bijval te betoonen, laat blijken hoe zij anderzijds
tot slaafsche onderworpenheid gebracht kunnen worden, wanneer
hun nieuwe successen in het vooruitzicht gesteld worden...
Evenzoo als de onzen het succes verachten, wanneer zij slechts
hun plannen volvoeren kunnen, zoo zeer zijn de gojim geneigd
hun goedkeuring aan een plan te hechten, als zij daardoor voor
hun persoon succes zullen oogsten. Deze geesteshouding vereenvoudigt
onze uitgaven inderdaad om hen tot het bereiken
van ons doel dienstbaar te maken. Deze tijgers van gestalte hebben
de ziel van een schaap en de wind blaast vrij door hun
schedels. Wij hebben hen op een gedacht stokpaardje gezet: het
ontsluiten van de persoonlijkheid in een zinnebeeldig geheel
Zij hebben niet zooveel verstand, om te erkennen, dat dit stokpaardje
een openlijke beleediging is van de belangrijkste natuurwet,
door welke wet sedert de schepping der wereld ieder
individu verschillend geschapen werd, ook al met het doel verscheidenheid
te bereiken, als wij de gojim tot deze hooge stompzinnige
blindheid konden brengen dan is dat het doorslaande
bewijs voor den graad, in welke het verstand der gojim in vergelijking
met het onze, ten achter gebleven is. En dat in hoofdzaak
waarborgt ons succes.
3. En welk een ver vooruitziende geest hadden onze geleerde
oudsten reeds in oude tijden, toen zij zeiden, dat om tot een
groot doel te geraken, geen middelen versmaad moeten worden
en de offers niet geteld dienen te worden, die terwille van dit
doel zullen vallen. Wij hebben de offers uit het dierlijke geslacht
der gojim niet geteld, al hebben wij dan ook vele der
onzen geofferd.
Daartegenover staat echter, dat wij ons nu reeds een positie
hebben verschaft, waarvan wij nauwelijks gedroomd hadden.
Het in verhouding kleine aantal offers van de onzen heeft onze

42
natie gered. De dood is het onvermijdelijk einde van allen.
Daarom is het beter diegene nader tot dat einde te brengen,
die ons in den weg staan bij het streven naar ons doel, dan ons
zelf, de scheppers van het werk.
Wij maken gebruik van de vrijmetselaars op zoodanige wijze
dat niemand, zelfs het offer niet van onze ter doodveroordeeling
ooit verdenking kan koesteren; zij sterven allen, als het
noodig is, als door een gewone ziekte Zelfs de broederschap
die ingewijd is, waagt het niet te protesteeren.
Door zoodanige maatregelen hebben wij in de vrijmetselarij
alle oppositie tegen onze bevelen den kop ingedrukt. Terwijl
wij den gojim liberalisme vóórprediken, houden wij tegelijkertijd
ons eigen volk en onze agenten in een toestand van onvoorwaardelijke
onderworpenheid.
4 Onder onze invloed is het doorvoeren van wetten der gojim
tot het minimale teruggebracht. Het gewicht der wetten is door
de liberale uiteenzettingen verminderd. Bij zeer gewichtige tundamenteele
aangelegenheden en vragen beslissen de rechters
zoo, als wij het hun voorschrijven en beschouwen de dingen in
het'licht waarmede wij hen voor het niet-joodsche bestuur omgaven...!.,
natuurlijk door lieden, die onze werktuigen zijn,
hoewel het schijnt of wij niets met hen te maken hebben, door
krantenberichten of door andere middelen zelfs senatoren
en hoogere regeeringsambtenaren nemen onze raadgevingen
aan. Het naieve ongevormde verstand der gojim kan niet waarnemen
en ontleden, nog minder vooruitzien, wat een bepaald
probleem of besluit beoogt. Uit het onderscheid in geestesgesteldheid
tusschen de gojim en ons kan men duidelijk het zegel
onzer uitverkorenheid herkennen en onze hoogere menschelijke
waarde, in tegenstelling met de omgevormde geest der gojim.
Hun oogen zijn open, maar zij zien niets voor zich uit en bedenken
niets (hoogstens materieele dingen). Hieruit blijkt duidelijk,
dat de natuur zelf ons bestemd heeft, de wereld te leiden
en te beheerschen.
5. Als den tijd van onze openlijke heerschappij aanbreekt,
wanneer wij haar zegeningen verkondigen kunnen, zullen wij
alle wettelijkheden herstellen. Alle onze wetten zullen zijn kort,
duidelijk, duurzaam, zonder de minste verklaring, zoodat iedereen
ze begrijpen kan. Het belangrijkste deel, dat in alles besloten
ligt, is de onderwerping aan onze bevelen, en deze grondstelling
zal onverbiddelijk doorgevoerd worden. Ieder misbruik
zal dan verdwijnen, als gevolg van de verantwoordelijkheid der
ambtenaren voor de machtsbezitters. Een misbruik van staatsmacht
door middelbare en lagere ambtenaren zal zoo streng gestraft
worden, dat niemand het aan zal durven, zijn machtspositie
en bevoegdheid te overschrijden. Wij zullen argwanend
iedere handeling van het bestuur nagaan, waarvan de geregelde
loop der staatsmachine afhankelijk is, want nalatigheid hierin

43
sticht overal verwarring. Geen enkel geval van onwettigheid
of van machtsmisbruik zal zonder voorbeeldige straf door de
vingers gezien worden.
Het verhelen van misdaden, onderlinge verstandhoudingen
tusschen regeeringsambtenaren, al dit kwaad zal verdwijnen na
de eerste voorbeelden van strenge bestraffing. Het prestige van
onze macht eischt passende d.w.z. gruwelijke straffen voor de
kleinste overtreding terwille van persoonlijk voordeel. De rouwdragenden
zullen, als hun straf ook te hard zou schijnen, als
het ware soldaten zijn, die op het slagveld der regeering vallen,
omderwille van de macht der staat, van de politiek van de wet,
die niet toelaten, dat iemand, die de teugels van het voertuig
der staat in handen heeft, de openbare straat verlaat om zijn
eigen zijwegen in te slaan. Zoo zullen onze rechters weten, dat
zij het grondprincipe van de gerechtigheid geweld aandoen,
wanneer zij dwaze toegeefelijkheid betrachten. De rechtspraak
heeft ten doel den menschen voorbeelden te stellen door het
straffen van misstappen en niet om het weeke gemoed van den
rechter tot uiting te laten komen. Zulke eigenschappen mogen
in het privé leven getoond worden, maar niet in een openbare
aangelegenheid, die het opvoedkundige principe van het menschelijk
leven uitbeeldt. Onze rechters zullen niet langer dan tot
hun 55ste jaar de betrekking waarnemen, ten eerste, omdat
oude menschen stijfhoofdiger zijn en zich moeilijker aan een
nieuw streven onderwerpen, en ten 2de, omdat wij door afwisseling
het gevoel van afhankelijk te zijn in het ambtenaarscorps levendig
houden. Die zijn baan behouden wil zal ons blindelings
moeten dienen. In het algemeen zullen wij hen slechts tot rechter
aanstellen, die er van doordrongen zijn, dat het hun taak is:
te straffen en de wetten toe te passen en niet over liberale opvattingen
te droomen ten koste van het plan tot opvoeding van
den staat, zooals de gojim heden het zich voorstellen dat te kunnen
wagen Door dit veelvuldig verwisselen van rechters
zal ook de saamhoorigheid en het kastebewustzijn van het beambtendom
losser gemaakt worden. Alle zullen achter gesteld
worden bij de belangen van de regeering, van welke hun noodlot
afhangt. De jonge generatie rechters zal scherp omlijnd onderricht
worden in de ontoelaatbaarheid van een misbruik, dat de
bestaande orde onder onze onderdanen onderling zou kunnen
verstoren Heden ten dage laten de rechters den gojim voor
alle mogelijke misdaden verschooning ten deel vallen, omdat zij
van hun ambt niet de juiste voorstelling hebben aangezien de
tegenwoordige heerschers bij het aanstellen van rechters verzuimen,
hen het ware plichtsgevoel in te prenten.

44
NIEUWE ONTHULLINGEN
INLEIDING,
van W. CREUTZ.
Het doel van dit kleine geschrift is niet ons bezig te houden
met letterkundige hypothesen, maar het zal voor nu en altijd
licht brengen in een duister mysterie, dat voor alle volkeren
der wereld van de hoogste beteekenis is.
Is er één land aan te wijzen, dat aan de crisis ontkomen is,
welke sedert 1929 hare diepe schaduwen over ons leven spreidt ?
De staatslieden zijn klaarblijkelijk niet in staat te helpen en
trachten, hoewel te vergeefs, te verhinderen dat de volkeren in
den geopenden afgrond van het bolchewisme storten. Onze geheele
arisch-christelijke cultuur dreigt in den chaos onder te
gaan.
Hoe kunnen wij de moreele ziekten bestrijden, welke langzaam
het edelste en schoonste in ieder ras vernietigen? Hoe
kunnen wij onze geestelijke erfenis redden, die van meer waarde
is dan alle materieele rijkdommen? Geen genezing is mogelijk,
wanneer wij niet de oorzaak van onze ziekte begrijpen: een
juiste diagnose moet aan de aanwending der geneesmiddelen
voorafgaan, welke de ziekte genezen zullen, die ziekte, wel door
ons waargenomen, maar niet begrepen.
Voor alles moet helder worden ingezien, dat de crisis, die ons
in haar doodende hand vastgeklemd houdt, niet toevallig opgetreden
is, maar zorgvuldig door een bende van machtige misdadigers
werd voorbereid. De wereld zal zich eerst dan weer
kunnen herstellen, zoodra aan die giftmengers hun schandelijk
werk belet wordt.
Adolf Hitier heeft dit ingezien! Het woedende gehuil uit alle
hoeken der wereld is een gevolg van het feit, dat hij bliksemsnel
de lont uit den bom getrokken heeft, welke in den zomer van
1933 ontploffen moest. Zonder zijn snel en krachtig ingrijpen
zou Duitschland nu het tragische lot van Rusland gedeeld hebben.
Later zullen de bevrijde en gelukkige volken deze waarheid
inzien en Hitier beschouwen als een afgezant van God, die op
aarde kwam, om de heerscharen van de anti-christen te bestrijden
en te overwinnen.
Deze woorden mogen niet opgenomen worden als een teeken
van „religieuse onverdraagzaamheid" of als een poging om op
te hitsen tot fanatieke vervolgingen of progroms. Deze belachelijke
voorstellen worden wel door een groot deel van de wereldpers
openbaar gemaakt, evenwel met het doel om het groote
publiek op een dwaalspoor te brengen.
Neen, wij zijn tegenstanders van alles wat gruwzaam en onrechtvaardig
is.
Alles wat wij verlangen is dat in alle landen, de mannen, die
niet betrouwbaar zijn, uit hunne machtsposities verwijderd wor-

45
den. Deze onvermijdelijke zuivering is in Duitschland op zachte
wijze doch grondig geschied, onder het gejuich van het volk,
dat door lang lijden gereinigd is. Van dit oogenblik af, kan de
waarheid niet langer verborgen blijven. Zestig millioen menschen
zijn nu met feiten bekend, welke door geheimzinnige misdadigers
zorgvuldig verborgen waren gehouden. Gewetenlooze samenzweerders
hadden besloten, de geheele wereld te bederven, ten
einde het rijk van een duivelsche messias op te richten.
Het zaad is uitgestrooid In vele landen zijn reeds mannen
opgestaan, die, op de hoogte van het dreigend gevaar, werkzaam
ziin alle krachten te vereenigen, om den gemeenschappelijken
vijand te bestrijden. Het zal geen moeilijke taak zijn,
vriendschappelijke verbindingen tusschen de arische volken tot
stand te brengen, als de verraders, die de oorzaak van alle oneenigheden
zijn, verwijderd zijn geworden.
De v/aarheid is aan het daglicht gekomen en zij die zich er
tegen zullen verzetten, zullen verpletterd worden.
Dit is de waarheid, welke overal moet worden verkondigd.
De crisis werd voorbereid en volgens een bepaald plan op een
vastgesteld tijdstip uitgevoerd, om het doel te bereiken, waarvoor
reeds gedurende tientallen van jaren, met duivelsche list,
gewerkt werd.
Het geheele programma werd voor ongeveer dertig jaren
ontworpen en in een kleine brochure, genaamd „De geheimen
van de wijzen van Zion" samengevat.
De eerste twee oplagen van dit merkwaardige boek, verschenen
in de jaren 1901 en 1905. Zij werden snel uit de circulatie
genomen weinis' aandacht werd er aan geschonken. Een exemplaar
bevindt zich toch nog in het British Museum onder het
nummer 3926 D. 17.
De „Times" schreef den 17 Augustus 1921 hierover:
„De documenten verwekten tot aan de Russische revolutie
1917, weinig opzien. De wonderbaarlijke ineenstorting van een
groot riik door den aanval van de bolchewisten en de aanwezigheid
van talrijke ioden onder hen, hadden de uitwerking, dat
velen naar een iuiste verklaring van de catastronhe zochten.
De ..PROTOKOULEN" brachten deze verklaring, vooral omdat
de taktiek der bolchewisten in vele punten met de in de protocollen
voorgeschreven richtlijnen overeenstemde. Het boek werd
in vele talen vertaald. De protokollen ziin in verschillende landen
gepubliceerd, ofschoon onvermoeid getracht werd, het te verhinderen.
Een oplaag van 1917 draagt den titel: „Het joodsche gevaar",
het verschiinen er van baarde veel opzien. De openbare meening
werd door de plotselinge onthulling van het duivelsche komplot
tot vernietiging der arisch-christelijke cultuur, sterk verontrust.
De „Mornine Post" wiide vele regels aan dit thema. Een opzienbarend
artikel verscheen den 8 Mei 1921 in de „Times". Een

46
stukje er uit, volgt: „Wat beteekenen deze protokollen? Zijn
zij echt? Heeft werkelijk een bende misdadigers zulke plannen
gesmeed en vieren zij nu triomfen over de vervulling er van?
Zijn ze een vervalsching ? Hoe kan men dan de vreeselijke gave
van profeteeren verklaren, welke dat alles vooruit heeft gezien?
Hebben wij al die zware jaren gestreden om de wereldmacht
van Duitschland te vernietigen, om nu een nog veel gevaarlijker
vijand tegenover ons te vinden? Hebben wij door buitengewone
inspanning ons voor een PAX GERMANICA behoed slechts om
ten offer te vallen aan een PAX JUDAICA?"
De „Times" eindigt het artikel met de volgende opmerkelijke
woorden: „Indien de protokollen werkelijk door de wijzen van
Zion geschreven zijn, dan is alles wat tegen de joden gezegd,
getracht en gedaan kan worden, gerechtvaardigd, noodzakelijk
en dringend."
Woorden welke zwaar wegen!
Is het te verwonderen, dat de invloedrijke kringen, waartegen
zich die vreeselijke aanklachten richten, alle mogelijke pogingen
in het werk stellen, om dit compromitteerende dokument in
miskrediet te brengen?
Handige pogingen werden aangewend om te bewijzen, dat de
protokollen een vervalsching waren. De joden hebben voortdurend
hun authenticiteit bestreden. In Bazel is kort geleden een
proces begonnen: een uitgever, die de protokollen als echt erkende
en dit ook beweerde, werd wegens eerroof aangeklaagd.
Men wenscht dat het gerechtshof de protokollen valsch
verklaart, opdat deze niet langer verspreid kunnen worden.
II.
Een vervalsching.
16, 17 en 18 Aug. 1921 verschenen in de „Times" drie artikelen,
welke vermeldden dat de protokollen niet anders dan een
grof bedrog waren van een gewetenlooze plagiaris, die daarvoor
een in het jaar 1865 te Brussel verschenen boek, gebezigd had.
Dit boek „Dialogen in de hel tusschen Machiavelli en Montesquieu"
zou door een Franschman, Maurice Joly, geschreven zijn.
De „Times" legde zorgvuldig den nadruk op het feit, dat haar
houding inzake het joodsche vraagstuk absoluut onpartijdig
was en dat zij slechts uit liefde voor de waarde deze vervalsching
ontdekt had, omdat het zeer gewichtig gerekend moest
worden, wanneer deze legende van de protokollen der wijzen
van Zion, zoo spoedig mogelijk voor goed verdwijnen zou.
Zeer juist? Het gaat om een zeer gewichtige aangelegenheid!
Het laatste van deze artikelen eindigt met deze woorden:
„Het feit, dat het eenvoudig om een plagiaat gaat, is volkomen
bewezen. Moge de legende nu spoedig tot het verleden behooren."

47
Dit is echter niet gebeurd! Verschillende omstandigheden
maken het onmogelijk, de bewering van de „Times" als beslissend
oordeel te aanvaarden.
„Er ligt nog iets begraven" Wanneer dit iets opgegraven
en onderzocht wordt, zullen zeldzame dingen aan het licht
komen.
Het ligt ons verre, de onpartijdigheid van de „Times" in twijfel
te willen trekken. Een Noorweegsch tijdschrift, de „Nationalt
Tidskrift", Oslo, beweerde in Juli 1922, dat een joodsche
bankier, de controle over de „Times" gekregen had, op het tijdstip
dat dit laatste artikel verscheen. Dit bericht is volgens ons
veten nooit tegengesproken.
De Times beweert, dat de ontdekking der vervalsching geheel
toevallig was. Daar het om een zeer gewichtige zaak ging, was
dit toeval werkelijk gunstig te noemen.
Er wordt gezegd dat een correspondent in Konstantinopel,
geheel door gelukkige omstandigheden, in kennis kwam met
een Russischen heer. (Omdat deze onbekend wilde blijven, wordt
hij aangeduid als meneer X). Deze geheimzinnige onbekende
gaf aan den correspondent het zeldzame boek van Joly, dat de
ontdekking der vervalsching mogelijk maakte.
De geheele geschiedenis is toch niet erg duidelijk, maar zeker
in hooge mate romantisch. Iedere persoon, die aan een krant
een brief schrijft, zou daardoor een correspondent worden.
Nooit is het bewezen dat deze correspondent ooit in Konstantinopel
geweest is en daar een Rus ontmoet zou hebben. De indentiteit
van meneer X is nooit onthuld.
Waarom zooveel geheimen? Wanneer het om een zeer gewichtige
zaak gaat moeten toch de beide hoofdgetuigen bekend
gemaakt worden. De namen van deze heeren mogen toch aan
onze nakomelingschap niet onthouden worden, daar zij werkelijk
aan Israël een onschatbaren dienst hebben bewezen.
' Door hun optreden werd de algemeene opmerkzaamheid zeer
handig van de protokollen afgeleid. Zoo'n gewichtige dienst
mocht toch niet onbeloond blijven.
De „correspondent" gaf te kennen, dat de vervalsching gemaakt
was, om het conservatieve Russische hof te beinvloeden
en het te doen gelooven aan een joodsche wereld-samenzwering.
Maar nooit werd het geringste bewijs tot ondersteuning van dit
vermoeden geleverd.
Foe was Jolv's boek, dat reeds lang vergeten was, in Rusland
gekomen? Dit probleem is nooit opgelost. Vele zeer ongeloofwaardige
theoriën werden ongesteld. De gedachte wordt bliksemsnel
van Konstantinopel naar Londen en van Corsica naar
St. Petersburg geleid de brave Engelsche gojim kunnen
zoo snel niet meekomen en blijven daardoor geheel onwetend
achter.
Het spel is gewonnen!

48
De „Times" verklaart zegevierend, dat nu onweerlegbare bewijzen
voorhanden zijn.
Werkelijk? Hoe merkwaardig Wanneer deze bewijzen
gedistilleerd zijn, blijft slechts een onloochenbaar feit over, namelijk
dat een van de twee werken een omschrijving en een uitbreiding
van het andere is.
Mag het hatelijke woord „vervalsching" onder zulke omstandigheden
werkelijk toegepast worden?
De ontwikkeling van een zekere tekst kan toch niet als bedrog
gekenmerkt worden, anders moest iedere prediker, die een citaat
uit den bijbel aanhaalt (zonder kapittel of vers aan te geven)
als plagiaris beschouwd worden.
Een dergelijke bewering is belachelijk, wanneer men bedenkt,
dat er verscheidene gelijkluidende stukken in de Heilige Schrift
voorkomen. Wij verzoeken de geëerde wijzen ven Zion II Koningen
18, 14 (en volgende verzen) zorgvuldig te lezen en met
Jesaja 36 te vergelijken. De tekst is bijna dezelfde. Zij zullen
ook 1 Mozes 36, 31 (en volgende verzen) nauwkeurig lezen. Het
geheele stuk vinden ze woordelijk terug in 1 Kronieken 1: 43.
Indien deze op elkaar lijkende brokstukken naast elkander in
twee kolommen gedrukt waren (zooals gebeurd is met de protokollen
en het boek van Joly) dan zou het resultaat onvermijdelijk
hetzelfde zijn. Het eene geschrift is een verklarende omschrijving
van het andere. Zou dit feit de verklaring rechtvaardigen,
dat een grof bedrog voorkomen is en dat een van deze
geschriften een vervalsching zou zijn?
Mozes wordt als de schrijver van het 1 Boek Mozes beschouwd,
1 Kronieken wordt Esra en Nehemia toegeschreven. Zekere deelen
van dit boek toonen aan dat het na de babylonische gevangenschap
geschreven werd, d.i. ongeveer 860 jaren na den dood
van Mozes. Daaruit blijkt duidelijk dat hier sprake zou kunnen
zijn van een plagiaat, door Esra en Nehemia gepleegd, indien
gelijkvormigheid van den tekst als bewijs voor vervalsching zou
gelden!
Zij, die met ons gelooven, dat de Heilige Schrift door God
geinspireerd is, die geen fouten maken kan, zullen deze wonderbaarlijke
overeenkomst als een bewijs van de wijsheid van den
Allerhoogste erkennen. Deze gelijkvormigheid werd voor een
bepaald doel toegestaan. Het zal „in de laatste dagen" een vernietigend
argument zijn, om de horden van den anti-christ neer
te slaan.
Het is zonneklaar, dat geen plagiaat gepleegd is, noch door
de heilige, noch door de duivelsche schrijvers. Zij bezigden in
hun geschriften materiaal, waarmee zij reeds lang vertrouwd
waren. Wanneer de bewering van vervalsching door de rabbijnen
niet teruggenomen wordt, moeten hun eigen profeten aangeklaagd
en veroordeeld worden, daar zij denzelfden misdaad
hebben begaan

49
Nu moeten we ons onderzoek vervolgen! Het spoor, dat we
volgen wordt aldoor warmer wij loopen op een gevaarlijken
bodem! Onze opmerkzaamheid richt zich in de eerste plaats op
de persoonlijkheid van den heer Maurice Joly; deze man wordt
door den onbekenden correspondent te veel vergeten.
Wie was die Franschman, de schrijver van „Dialogen in de
Hel" ? Deze vraag wordt door Gottf ried zur Beek in het voorwoord
van de Duitsche uitgave van de Protocollen beantwoord.
Daarin vinden we de gewichtige mededeeling, dat Maurice Joly
vroeger als Moses Joel besneden werd. Hoe merkwaardig! Israël
beweert dat de protokollen opgesteld zouden zijn, om de
joden verdacht te maken — en nu wordt bewezen, dat de duivelsche
plannen, die in beide boeken geopenbaard zijn uit het
hart van een jood stammen.
AI de ontwikkelde ideeën in de protokollen zijn zoo afschuwelijk,
dat zij eerbare menschen met diepen afschuw moeten vervullen.
Maar hoe kan de uitdrukking van gerechtvaardigde afwijzing
als krenking van de eer beschouwd worden?
m.
Overvloedige bewijzen.
Het zeer belangwekkende boek „Waters flowing eastwards"
door L. Fry bevat vele waardevolle mededeelingen over Maurice
Joly (geboren Moses Joel).
In de memoires van Rene Mareuil, een lid van het ministerie
Ploignac, vindt men dat Maurice Joly, in 1831 geboren, in 1848
een betrekking in het ministerie Chebrau verkreeg. De jonge
man werd sterk beinvloed door Adolf Isaac Cremieux (de stichter
van de Alliance Israelite universelle). Later werd hij communist,
werd tot 2 jaar gevangenisstraf veroordeeld en beging
in 1878 zelfmoord. Bij zijn begrafenis hield de jood Gambella
de lijkrede. Men moet niet vergeten dat Gambella een zekere
rol speelde in de COMMUNE, de bolchewistische terreur, welke
in Frankrijk van 18 Maart tot 29 Mei 1871 heerschte. Parijs
werd verwoest, maar de 145 huizen, welke aan Alphonse de
Rothschild behoorden, bleven ongedeerd. Ook al weer toeval!
Welke gevolgtrekkingen zijn hieruit te halen? Alleen maar
deze:
1. De joodsche schrijver, die de protokollen inspireerde, bepaalde
zich niet alleen tot gruwzame theoriën: hij aarzelde niet
aan misdadige handelingen deel te nemen.
2. De protokollen hadden met de geheime Russische staatspolitie
niets uit te staan, zooals de „correspondent van de Times"
zoo slim aangaf.
3. De dialogen waren niet het werk van een anti-semiet,
doch ontwikkelden in tegendeel den waren zin der joodsche
plannen.

50
4. De duivelsche gedachten van dit geschrift stammen uit
een ander werk, dat nog ouder was, want Joly was een plagiaris!
„DIALOGEN TUSSCHEN MACHIAVELLI en MONTES-
QUIEU" is de titel van een ouder werk, dat in 1850 door Franz
Duncker in Berlijn gepubliceerd werd. De schrijver was een
jood, Jacob Venedey. Hij werd in 1805 in Keulen geboren, uit
Duitschland gewezen, vestigde hij zich in 1835 in Parijs. Door
de politie wegens zijn misdadige werkzaamheid vervolgd, werd
hij, evenals Joly, door Cremieux verdedigd en beschermd. Deze
Venedey was een intieme vriend van Karl Marx (de jood Mordechai).
Met diens hulp stichtte hij in 1847 een geheim genootschap:
„de communistische arbeidersliga". In 1843 bezocht hij
Engeland en grondde daar een ander geheim genootschap, dat
tot doel had, de wereldheerschappij van Israël voor te bereiden.
Hiermede is duidelijk bewezen dat de twee boeken welke tot
grondslag dienden van de protokollen door twee joden geschreven
werden, die beide met Cremieux, den grondlegger van de
Alliance Universelle, bevriend waren.
Onder deze omstandigheden kon men er niet aan twijfelen
dat die drie geschriften voortbrengselen van een joodsch denken
zijn. Wie deze boeken nauwkeurig bestudeerd heeft moet
verwonderd staan over de bekende joodsche beweringen, dat
de arme joden onschuldig vervolgd worden en zich tegen leugen
en beleedigingen moeten verdedigen. Er kan geen kwestie van
vervalsching zijn. Alle drie behandelen hetzelfde thema, dat uit
eenzelfde economisch en politiek krachtcentrum afkomstig is.
Het geheime genootschap dat door Marx en Venedey gesticht
werd is eigenlijk een spruit van een oudere vereeniging: „Vereeniging
voor cultuur en Wetenschap der Joden", welke reeds
in 1809 bestond. Het programma van deze vereeniging werd
door Cremieux overgenomen en uitgebreid.
Men krijgt niet gemakkelijk een begrip van het ware doel van
deze vereeniging wanneer men aandachtig een brief leest, die
aan Karl Marx door Baruch Lewy geschreven werd.
„Het joodsche volk in zijn geheel hoopt zijn eigen Messias
te worden."
„Het zal de wereldheerschappij door ineensmelting van alle
„andere volken en door wegmaking van de grenzen, verkrijgen.
„Een wereld-republiek zal ontstaan, waarin de zonen van Israël
"het heerschende element zullen vormen. Wij weten hoe de
„massa's te beheerschen. De regeeringen van alle volken zullen
„geleidelijk door de overwinning van het proletariaat in Juda's
„handen vallen; het geheele privaat vermogen zal ter vervoeging
van Israël's vorst gesteld worden, hij zal de schatten van
„alle landen bezitten. Dit zal de vervulling van de profetie in
„den Talud zijn: wanneer de Messias komt, zullen de sleutels
„van alle schatkamers der wereld in Juda's handen rusten".
De verhouding tusschen deze brief en de protokollen is pre-

51
cies dezelfde als tusschen een eikel en een- eik.
Volgens dit verschrikkelijke programma wordt dagelijks in
ons midden gewerkt.
Het „PAN EUROPA" van Graaf Koudenhove-Calergi verkondigt,
dat de joden de aristocratie van de toekomst zullen
zijn. .
De leden van dezen nieuwen adel onderscheiden zich van de
edellieden van het verleden, door zekere eigenschappen welke
bij de laatstgenoemde niet bestonden. De namen van Bela Kun
(Cohen) en van Kurt Eisner, alsook die van de sovjetheerschers
zijn met rooden inkt in de wereldgeschiedenis opgeteekend.
Naast deze sterren van de eerste klas zijn er velen van geringere
sterkte. Ludwig Maier, een Duitsche jood, die kort geleden
gestorven is, stichtte een revolutionaire vereeniging „Die
Internationale Postale".
Hij had het schitterende idee, ambtenaren, in geval van oproer,
tot sabbottage te verleiden en de telefoon en de telegraaf
te vernielen, opdat de soldaten niet opgeroepen zouden kunnen
worden, om de orde te herstellen. In Juli 1927, toen het paleis
van justitie te Weenen door brandstichting verwoest werd, was
hij het die de leiding er van had. Waarschijnlijk zal wel spoedig
in Moscou de doop van een Ludwig Maierstraat plaats vinden.
Deze edelman schijnt werkelijk waardig te zijn om Dialogen in
de Hel voort te zetten, tenminste wanneer daar nog plaats is.
Een belangwekkend artikel verscheen in „Die Front" (een
te Zurich verschijnend blad) den 3 Jan. 1934, waarin wordt
meegedeeld dat een groep van Joden, nog machtiger en invloedrijker
dan de Zionisten, nu een cultureele beweging organiseert,
welke de geheele wereld zal omvatten. Het doel is, ieder land
onder joodsche heerschappij te brengen.
Altijd weer hetzelfde LEITMOTIV. Zonder de kleinste variaties
in het programma.
De „Libre Parole" berichtte in Nov. 1933 blz. 27, dat Rabbijn
Reichhorn in 1869 een merkwaardige rede in Praag gehouden
heeft. Hij moet gezegd hebben:
„Sedert eeuwen zijn de zonen van Israël vervolgd en veracht,
maar ze hebben dapper gestreden, om den weg tot de overwinning
voor te bereiden. Nu naderen ze het doel. Zij beheerschen
reeds het economische leven van de vervloekte christenen; hun
invloed is in politiek en moreel opzicht overweldigend. Op een
bepaald tijdstip, dat vooruit berekend is, zal de revolutie uitbreken,
zullen alle klassen weggeveegd worden en hulpeloos in onze
handen vallen. Zoo zullen de beloften, welke God zijn uitverkoren
volk gedaan heeft, in vervulling komen."
In Rusland is deze profetie reeds werkelijkheid geworden.
Welk land, dat tot ondergang gedoemd is komt nu aan de beurt?
In een artikel, dat in „Freund von Israël" kort geleden verscheen,
betreurde de uitgever, dat de moderne joodsche jeugd

52
minachting voor God en Zijn wetten schijnt te hebben. Hij zegt:
„De goddelooze jeugd schijnt heden alle duistere machten te
beheerschen, ISRAëL LOOPT GEVAAR, EEN SATANISCH
RAS TE WORDEN".
Een merkwaardige bekentenis! Deze uitspraak is niet afkomstig
uit den mond van een anti-semiet, maar van den leider
van een joodsche Missie!
Het gevaar is inderdaad zeer groot. Israël heeft opgehouden
aan Jehova te gelooven, aanbidt alleen het gouden Kalf.
Door het pandaemonium van het moderne leven dringt zich
de echo van een zachte stem: „Want wat baat het eenen mensch,
zoo hij de geheele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel?"
(Mattheus 16 : 26).
IV.
HISTORISCHE FEITEN.
Het weekblad „Juedische Presszentrale", dat in Zuerich verschijnt
beweert den 15 Dec. 1933, dat de protokollen in 1905, dat
is na den catastrophalen Japanschen oorlog, door de geheime
Russische politie zijn vervaardigd.
Het is dom een zaak te willen verdedigen door beweringen,
waarvan de onechtheid gemakkelijk te bewijzen is. Hoe zou het
mogelijk zijn in 1905 documenten samen te stellen, welke reeds
sedert 20 jaren in drie talen bestonden — documenten, waarmede
reeds vele menschen vertrouwd waren?
Deze joodsche bewering is eenvoudig belachelijk.
Het is volkomen bewezen, dat de protocollen eerst in het
Hebreeuwsch, daarna in het Fransch en ten laatste in het Russisch
geschreven zijn.
De protocollen vormen een strategisch plan, eene verzameling
van authentieke documenten, welke langen tijd geheim werden
gehouden. Deze nieuwe oplage, welke zooveel opzien in de wereld
gebaard heeft, werd door KAHAL, de geheime joodsche
regeering samengesteld.
L. Frey beweert dat de samenstelling der documenten door
Asher Ginzberg gemaakt is. Deze gewichtige persoonlijkheid behoorde
tot de vier joden, die aan Balfour de bekende verklaring
van 2 Nov. 1917 voorschreven, waardoor de joden een nationaal
vaderland in Palestina verzekerd werd. Hiermede bereikten
zij een der doelen, welke in de protocollen geëischt worden.
Ginzberg vestigde zich in 1886 te Odessa en stichtte aldaar
een geheim genootschap, de „BENIH MOSHEH" (Zonen van
Mozes). Door mannen, die destijds in Odessa woonden is geconstateerd,
dat het manuscript der protocollen onder de joden
in omloop was.
De jood Bernstein, de uitgever van de „FREE PRESS" Detroit,
U.S.A. heeft in tegenwoordigheid van William Cameron,

53
de secretaris van Henry Ford, bevestigd, dat hijzelf in 1895 de
protocollen in het Hebreeuwsch te Odessa' gelezen heeft.
Deze verklaring is van buitengewone waarde.
Nu willen we ons bezighouden met het lot van de Fransche
vertaling. Een exemplaar der protocollen werd in Parijs in de
vrijmetselaarsloge „MIZRAIM" bewaard. Een lid van deze loge,
de jood Joseph Schorst alias Shapiro werd een verrader van
zijn ras, hij verkocht het document voor 2500 francs aan mejuffrouw
Justina Glinka, de dochter van een Russischen generaal.
Deze dame zond de Fransche uitgave, samen met de Russische
vertaling aan generaal Orgewsky in St. Petersburg, met het verzoek,
de documenten aan zijn chef, den generaal Cheverin, te
overhandigen. Cheverin was toen Minister van Binnlandsche
Zaken en het was zijn plicht de protocollen aan den Tsaar te
geven.
Helaas zat Cheverin tusschen de klauwen van eenige rijke
joden en waagde het niet zoo'n gevaarlijke opdracht uit te voeren.
Hij liet de documenten in zijn archief, waar ze in 1896, na
zijn dood gevonden werden.
Schorst vluchtte naar Egypte, waar hij vermoord werd.
Onzichtbare vijanden vervolgden voortdurend mej. Glinka.
Toen zij in Rusland terugkeerde, werd zij van het Hof verbannen
en trok zij zich terug op haar bezitting in Orel.
Daar ontmoette zij den gouverneur-generaal van deze provincie.
Alexin Sukholin; zij overhandigde hem de protokollen
en maakte hem er op opmerkzaam, dat SYPDA.GUIN (een andere
Minister van Binnenlandsche zaken) kort van te voren vermoord
was geworden, omdat hij getracht had, misdadige joodsche
handelingen te verhinderen.
Sukholin toonde de dokumenten tian twee vrienden. Stepanov
en Nilus. Eerstgenoemde liet voor eigen rekening en gebruik,
vele afschriften er van maken. De tweede, Prof. Sergius Nilus,
liet in 1901 het werk drukken.
Verschillende van deze feiten zijn ontleend aan het boek
„Waters flowing eastwards'' door L. Fry. De waarheid van deze
feiten is bewezen door een geschrift van Philip Stepanov, den
kamerheer, geheimraad en procurator van de Heilige Synode
in Moskou: de echtheid van dit geschrift is verklaard door Vorst
Dimitri Galitzin.
Dit gewichtige document werd den 17 April 1927 uitgegeven,
het is langs fotografische weg verveelvoudigd en de schrijver
van deze brochure bezit een exemplaar er van.
SteDanov verklaart in dit document, dat hij de protocollen
van Overste Sukholin gekregen heeft. Hij gaf een afschrift er
van aan S. T. Kelepowsky, den opperkamerheer van groothertog
Sergius van Rusland. Toen deze de documenten gelezen had,
zuchtte hij en mompelde hij: „Te laat." Kort daarop werd de
groothertog het slachtoffer van een aanslag.

54
Er is dikwijls beweerd geworden, dat de protocollen, welke
het strategische plan voor de verovering van de wereldheerschappij
door Israël bevatten, op het eerste zionistische congres
te Bazel voorgelezen zouden zijn. De Joden hebben deze
bewering altijd hardnekkig tegengesproken en benutten als argument
het feit, dat de officieele notulen van dit congres absoluut
geen melding ervan maken. Dit argument is waardeloos,
als men bedenkt, dat de heftige twist tusschen Herzl en Ginzberg
eveneens onvermeld gebleven is. De gepubliceerde notulen
zijn niet compleet en bezitten geen objectieve bewijskracht.
Nog maar enkele van de deelnemers aan dit congres zijn nog
in leven; een van hen, Marcus Ehrenpreiss, Opperrabijn in
Stockholm, verklaarde in Judisk Tidskrift Nr. 6, 1929, dat de
zege van Israël 20 jaren vooruit door Herzl was verkondigd.
Dertig millioen christenen vielen als offer in den grooten
oorlog, maar de door de joden gewenschte resultaten waren
verkregen; Rusland werd vernietigd, een vrede zonder overwinning
was gesloten, alle landen zijn volkomen verarmd, en Palestina
hebben de joden gekregen.
(De volgende oorlog — welke nu reeds voorbereid wordt —
zal de volledige ondergang van de Gojim beteekenen).
De geheime besluiten van het Zionistische congres in Bazel,
werden aan de Russische regeering overhandigd. Een spion,'
Ratschkowsky, kreeg ze van twee joden, die ook hun volk verrieden.
Hun namen waren Eno Azev en rabbijn Efrom. De laatste
vluchtte naar een klooster in Servië, waar hij in 1925 stierf.
Toen de congresbesluiten door de Russische politie onderzocht
werden, ontdekte zij met verbazing dat deze gekochte documenten
identiek waren met de protocollen, welke zij reeds
lang in haar bezit had.
Ratschkowsky stierf plotseling onder verdachte omstandigheden,
kort nadat de generaal Kurlow gewichtige mededeelingen
gedaan had; deze was ervan overtuigd, dat Ratschkowsky
vermoord was.
Prof. Nilus werd door de Tcheka aan verschrikkelijke martelingen
blootgesteld, als straf voor het feit, dat hij de protocollen
verspreid had. Hij stierf in 1929.
Al deze feiten vormen een keten van staal, waarvan iedere
schakel onderzocht kan worden. De getuigen, die voorgebracht
zijn, zijn geen onbekende avonturiers, maar beschaafde en geloofwaardige
personen uit de hooge sociale kringen.
Wij richten uitdrukkelijk het verzoek aan de „Juedische
Presszentrale", eenige groote tegenstrijdigheden te verklaren:
Hoe was het al deze menschen mogelijk, documenten te lezen,
te vertalen en te verspreiden, gedurende tien, vijftien, twintig
jaren, als ze nog niet bestaan zouden hebben?
De joden verklaren, dat de protocollen door twee leden van
de geheime Russ'sche politie in elkaar gezet zouden zijn. Maar

55
het geheele profetische programma is in werkelijkheid omgezet!
Hoe zou het deze twee onbeduidende ambtenaren mogelijk
geweest zijn, het gezicht van de wereld absoluut te veranderen,
tronen omver te werpen en regeeringen te vernietigen? Hoe zou
het hun gelukt zijn, al het goud van de wereld in handen te
krijgen, de volken in armoede te dompelen en de pers een muilkorf
voor te binden?
V.
CAMOUFLAGE.
Het zwaartepunt van het joodsche gevaar ligt in dit woord
verborgen. Geen enkele kunst brengt zooveel winst als de kunst
van camouflage.
De gojim zijn ook zoo pathetisch lichtgeloovig... Een nieuwe
naam is voldoende om een misdadiger in een gentleman te veranderen.
MENEER SCHORPIOEN verdwijnt achter de coulissen
en treedt op het tooneel als de innemende BARON KO­
LIBRIE. Hij is zeker van een vriendelijk welkom.
De camouflage is een hoogst moderne uitvinding. Indien Nero
op de schitterende gedachte gekomen was, zich Socrates te laten
noemen, dan zou zijn reputatie even onaantastbaar zijn geweest
als dien van den heer Finckelstein-Litvinoff!
Toen deze „beroemde" diplomaat door den Eerste minister
van Engeland en later door den president van de Vereenigde
Staten van Amerika, werd ontvangen, heeft men waarschijnlijk
alle pijnlijke onderwerpen van gesprek vermeden.
25 jaar geleden werd de eeregast op het Gare du Nord te
Parijs, den inspecteur van politie Gulchard, in hechtenis genomen,
omdat hij gestolen bankbiljetten in omloop had gebracht.
Die biljetten waren in Tiflis bij een gewapenden overval geroofd;
door gebruikmaking van bommen en revolvers was het
den roovers gelukt, een millioen roebels buit te maken. 50 Lijken
bleven in de straten liggen.
Deze interessante gebeurtenis wordt uitvoerig in „Liberation"
Jan. 6, 1934, blz. 7 en ook in de „Libre Parole", Sept. 1933, blz.
27, beschreven.
Wanneer Mac Donald en Roosevelt een aandenken aan hun
gast zouden wenschen, dan kunnen zij zich zijn vingerafdrukken
uit Parijs laten komen.
Naar zij hopen, zullen de Angel-Saksen, die deze feesten in
elkaar gezet hebben, geduchte voordeelen daaruit trekken. Hoeveel
geld zouden niet een Nelson of een Washington bij zoo'n
gelegenheid los hebben gekregen? De eer van een groot volk
moet toch op een nette som geschat worden
Er zijn nog lieden in Engeland en Amerika, volgens oude
mode beginselen, die over die diplomatieke uitnoodigingen verontwaardigd
zijn en zich er diep over schamen

56
Reeds gaat een geweldige, slechts voor den scherpen opmerker
zichtbare tegenstroom door het land, welke dagelijks sterker
wordt en spoedig overweldigend zal zijn.
De joden hebben hem reeds ontdekt zij hebben zoo'n
scherpen blik. Kort geleden op een groote vergadering te Chicago
heeft Rabbijn Schulman openlijk verklaard, ,,dat de joden
angstig geworden zijn, omdat Hitier zoo'n vreeselijk voorbeeld
gegeven heeft, dat misschien andere landen hem volgen zullen.
Men geeft den joden de schuld van de crisis. Zij vreezen voor
hun leven, want niemand weet of eerstdaags groote jodenvervolgingen
zullen plaats vinden."
Dit is juist het groote gevaar! Er staat geschreven: „Zult
gij geven ziel voor ziel, oog voor oog, tand voor tand, hand voor
hand, voet voor voet, brand voor brand, wond voor wond, buil
voor buil." (Exodus 21, 24) en „want zij hebben wind gezaaid
en zullen een wervelwind maaien" (Hosea 8, 7.)
Deze profetische woorden zullen alle ware christenen met zorg
vervullen.
Wij wenschen GERECHTIGHEID, welke de genade niet uitsluit,
maar geen wraak en geen geweldenarij.
Heden ten dage staat men voor het probleem: Hoe zal men
de Arische volkeren uit de klauwen van Juda redden?
Morgen wacht ons een nog ernstigere vraag: Hoe zal men
Israël uit de handen van de wraakzoekende volken bevrijden?
VI.
Het programma.
Nu wij rijkelijk genoeg bewijzen voor de echtheid van de protokollen
geleverd hebben, willen wij — tot opheldering van alle
volken — het reusachtige strategische plan in 22 punten kort
te zamen vatten. Zij die nog niet het samenzweerders plan tot
bolcheveering van de geheele aarde ontdekt hebben, zullen nu
wel het groote gevaar, dat hen allen dreigt, inzien. Zij kunnen
het aas, dat voor hen neergelegd is, onderzoeken en zij zullen
misschien genoeg gezond verstand hebben, om er niet in te
happen. Zeker zijn wij er niet van, want veel gojim slapen liever
rustig door. „KISMET". Er bestaat geen goddelijke wet, welke
de redding der dommen gelast.
Hier is nu het plan, dat de wijzen van Zion uitgedacht hebben,
dat meesterlijke programma, dat in de protokollen is neergelegd.
Men moet:
1. De jeugd door valsche beginselen in het verderf storten.
2. Het familieleven vernietigen.
3. De menschen door hun eigen gebreken beheerschen.
4. De kunst ontwijden en de literatuur door het slijk sleuren.
5. De achting van den godsdienst wegnemen, zooveel moge-

57
lijk de geestelijkheid door schandaalverhalen verachtelijk
maken en de z.g. hooge critiek ondersteunen, zoodat de
fundamenten van het oude, vrome geloof aan het wankelen
gaan en twist en strijd in de kerken bloeien.
6. Grenzenlooze weelde, dwaze modes en waanzinnige overdaad
invoeren, opdat de geschiktheid, reine en eenvoudige
genoegens te genieten, verloren gaat.
7. De opmerkzaamheid van de massa's door volksvermaak,
spelen, sport, wedstrijden enz. aan banden leggen, opdat
het volk geen tijd tot nadenken overblijft.
8. De geest door dwaze theorieën verwarren, 't zenuwgestel
en het physiek door altijd nieuwe vergiften beschadigen.
9. Ontevredenheid en wantrouwen tusschen alle sociale elementen
stichten.
10. De oude aristocratie, die nog hoogstaande traditie heeft,
door zware belastingen tot verkoop van hun grondbezit
dwingen en haar dan verwisselen tegen ridders van het
gouden kalf.
XX, De betrekkingen tusschen arbeidgevers en arbeidnemers
door stakingen en uitsluitingen te vergiftigen en alle
vriendschappelijke verbindingen, welke een vruchtbaar
samenwerken mogelijk maken, vernietigen.
12 De hoogere klassen op allerlei wijzen demoraliseeren en
de woede van het volk bij het bekend worden van de
schandalen en domheden der rijken opwekken.
13. De landbouw door de industrie ten gronde richten en dan
de industrie door wilde speculatie verpletteren.
14. Alle mogelijke hersenschimmen verspreiden, om het volk
te lokken in een labyrinth van niet door te voeren ideeën.
15. De loonen opdrijven, zonder dat de arbeiders profijt er
van hebben, omdat tegelijkertijd alle levensmiddelen duurder
gemaakt zijn.
16. Diplomatieke moeielijkheden in het leven roepen, internationale
verdachtmakingen, vijandelijkheden en haat tusschen
de volken zaaien en de bewapeningen tot het onmogelijke
opvoeren.
17. Overal het algemeene stemrecht invoeren, opdat het lot
der volkeren van onontwikkelde menschen zal afhangen.
18. Alle monarchiën doen vallen en republieken daarvoor in
de plaats stellen. Alle gewichtige ambten door mannen
laten bekleeden, die een smet op hun eer te verbergen
hebben, opdat zij uit vrees voor ontdekking steeds gewillige
werktuigen zullen blijven.
19. Geleidelijk alle staatsgrondwetten ondermijnen, om de
bodem voor het absolute despotisme van het bolchewisme
gereed te maken.
20. Wijdvertakte monopolies stichten, welke alle vermogens
opslokken, zoodra het uur van de politieke crisis slaat.

58
21. Elk financieel evenwicht verstoren, economische crisissen
in de hand werken en het algemeene wereldbankroet voorbereiden,
de raderen van de industrie tot stilstand brengen,
alle papieren waardeloos maken, al het goud der wereld
in zekere handen brengen, reusachtige kapitalen nutteloos
laten liggen; op een gegeven oogenblik de beurzen
sluiten, alle credieten intrekken en een algemeene paniek
te voorschijn roepen.
22. De doodstrijd van de volkeren voorbereiden, de menschheid
door lijden, angst en ontbering, uitputten want
honger maakt slaven!
Dit is het programma!
Het hoofdelement voor het succes is de geheimhouding!
Daarom heeft de onzichtbare vijand alles gedaan om de volken
in onwetendheid te laten over het systematisch streven op aarde
HET RIJK VAN DEN ANTI-CHRIST voor te bereiden.
Is er in dit programma een enkel punt, dat weggelaten zou
kunnen worden? Ja of neen, had de Times het recht te schrijven?
Indien de protokollen werkelijk door de wijzen van Israël gemaakt
zijn, dan is alles, wat tegen de joden gezegd, getracht en
gedaan kan worden, rechtvaardig, noodwendig en dringend.
Zijn wij gerechtigd te verlangen, dat deze woorden in daden
omgezet zullen worden?
Volkeren der aarde, wij roepen U op als rechters, wij plaatsen
Juda op de beklaagdenbank.
Wat is de straf voor zielenmoord met voorbedachte rade?
Slotwoord.
De verborgen hand is te voorschijn gekomen; het spel is
verloren, omdat het alleen in het duister werken kan. Zal Israël
zijn nederlaag bekennen of de strijd nog verder voeren? De
trotsche droomen van wereldheerschappij zijn voorbij, omdat de
hoofdvoorwaarden voor succes - verrassing - is. De Russische
Kolos was ingesluimerd, toen hij doodelijk gewond werd, maar
Duitschland is zeer wakker en waakzaam en alarmklokken luiden
over heel de wereld.
De keuze, welke de menschen nu moeten doen, is niet tusschen
Berlijn of Moskou, maar tusschen Christ of Anti-Chrïst. Er
mogen maar twee kampen zijn: De GODSVRUCHTIGEN en de
GODLOOZEN. In deze twee kampen is plaats voor menschen
van alle rassen. Christus heeft de macht Franschen en Duitschers
in wederkeerige hoogachting, nader tot elkaar te brengen.
De GOEDEN in elk volk moeten de BOOZEN bestrijden en
onderdrukken.
Hoe kan dit bereikt worden?
Duitschland uitgezonderd, geloof ik dat er geen groote krant

59
in welk land ook, bestaat, die de moed heeft, deze boodschap te
drukken. Maar de geheele macht van Israël is niet voldoende
om te verhinderen, dat die boodschap als een electrische vonk
van pool tot pool springt.
Overal groeit een jeugd op, die nog niet de knie voor Baal
gebogen heeft. Zij zal de Augiasstal schoonmaken — ja, uit alle
ministeriën zal zij de sidderende verpolitiekte grijsaards verdrijven,
wier zaken kwalijk rieken. IJzeren rechtvaardigheid en
volkomen discipline zullen heerschen.
De gestolen milliarden moeten eerlijk verdeeld worden tot
welzijn van de lijdende volkeren. Vriendschappelijke samenwerking
moet in de plaats treden van onvruchtbare vijandschap.
Een vaderland moet in een ver land aan de joden gegeven
worden, waar zij arbeiden kunnen aan hun toekomstige verlossing.
Het in beslag genomen goud kan de kosten voor de
overbrenging naar het nieuwe Palestina dekken. De Gojim, die
zich door joodsch geld hebben laten omkoopen, zouden met de
joden mee kunnen gaan. Dat is niet meer dan billijk en rechtvaardig.
Nemesis Divina. Een diepe zucht van bevrediging zou
dan uit deze gekwelde aarde omhoog gaan. De alpdruk is weg­
genomen.
De DEMOCRATIE, de roode Hydra met tienduizend koppen,
ligt verslagen door het glinsterende zwaard van den Verlosser'.
De wereld moet gereed gemaakt worden voor de THEOCRA­
TIE, de regeering van uitverkoren leiders; de mannen, die bevelen,
moeten deemoedig zijn en de volkeren trotsch ziin op hun
gehoorzaamheid.
6