KIND EN GEZIN - Canon Sociaal Werk

Tijdsbudget steeds meer
onder druk
Het is een dooddoener technologie aan
te wijzen als belangrijkste generator van
verandering in ons dagelijkse leven. Feit is
dat bij de start van Kind en Gezin in 1987
nog zowat 60% van de actieve beroepsbevolking
tewerkgesteld was in handenarbeid
tegen 40% in kennis en diensten.
Twintig jaar later is die situatie precies omgekeerd.
Nu heeft een op de twee 25-jarige
Vlamingen onderwijs van het lange type
achter de rug. De actieve Belg zag zijn
tijdsbudget de voorbije twintig jaar afnemen
met zeven uur per week; omgerekend
komt dat neer op drie volle weken
per jaar. Het tijdsbudget bestaat uit twee
componenten: de louter vrije tijd, de leisure
time, waarin je iets doet wat je niet
kan uitbesteden, een leuk boek lezen bijvoorbeeld,
en de vrij beschikbare tijd, die
je gebruikt in je privéleven maar waaraan
je niet noodzakelijk plezier beleeft, zo-
als koken of je kinderen naar de opvang
aan de praat
een blik op de toekomst
brengen. Die drastische inkrimping van
het tijdsbudget wreekt zich op de ouderkindrelatie:
kinderen zien hun ouders later
thuiskomen dan twintig jaar geleden
en nog veel later dan dertig tot veertig jaar
geleden. Bij de huidige veertigers stond
moeder om vier uur klaar met een wafel
en warme chocomelk, om zes uur kwam
alles georganiseerd op tafel, vader schoof
bij en moeder had de mogelijkheid om als
‘gendarme’ op te treden: 'Jij gaat niet van
tafel voor je die spruitjes op hebt. Ik heb
de tijd.' Dat wordt hoe langer hoe moeilijker.
Bij ouders die met kennis en diensten
bezig zijn, gaat de laptop al eens mee
naar huis en moet er ’s avonds nog wel een
e-mailtje verstuurd of iets opgezocht worden
op internet. Als het gezin dan toch om
halfzeven aan tafel gaat, zal vader of moeder
niet meteen zeggen: 'Ik wacht wel tot jij
die bittere groenten hebt opgegeten'.
Nee, zij zullen geen broccoli of spruitjes
Herman Konings
op het menu zetten, maar appelmoes, dat
bevat immers ook vitaminen. De beroeps-
actieve bevolking zal in de toekomst almaar
minder tijd hebben om opvoedkundige
taken tot op het bot uit te benen. De
komende jaren zijn jonge gezinnen dan
ook meer dan ooit vragende partij als het
gaat om ondersteuning bij de opvoeding
van hun kroost.
De ouder als professionele
consument
Het is zoals de patiënt die bij zijn doktersbezoek
een printje van een internetpagina
bij zich heeft: 'Dokter, ik vermoed dat
ik deze ziekte heb' en als de dokter oppert
dat het misschien toch om iets anders
gaat, prompt vraagt hoe lang het geleden
is dat de dokter in kwestie zich nog heeft
bijgeschoold. Ouders willen allerlei taken
uitbesteden tegen een redelijke prijs. De
uitdagingen voor Kind en Gezin als organi-
153