KIND EN GEZIN - Canon Sociaal Werk

Toch zijn de huidige tieners die twee tot
drie uur per dag aan hun computer zitten,
talrijker dan ooit aanwezig in de
jeugdbeweging en andere subpolitieke
fenomenen als Greenpeace en Amnesty
International. Je vindt er niet alleen de
jongsten die er door hun ouders worden
geparkeerd omwille van het beperkte
tijdsbudget, maar ook oudere tieners. Van
hen zou je verwachten dat ze later veel
meer sociaal engagement aan hun kinderen
doorgeven dan hun ouders. Deze
zonneschijngeneratie zoals ze worden genoemd,
is sociaal actief en kan ook uitstekend
overweg met digitale media. Maar
op het ogenblik dat ze onafhankelijk van
hun ouders in het leven zullen staan, als
ze zelf moeten wassen, plassen, koken,
uit werken gaan, een partner hebben die
dat ook doet, zal hun sociaal engagement
in de koelkast verdwijnen. We lijden allemaal
aan het 31 december-syndroom:
'Volgend jaar zal ik mij wat meer met de
kinderen bezighouden'. Maar als puntje
bij paaltje komt en je werkgever je vraagt
om je te organiseren omdat de snelheid
van verandering voortdurend verandert,
je moet inpikken op nieuwe tendensen,
omdat de BRIC-landen (Brazilië, Rusland,
India en China) eraan komen,… dan zal
deze zonneschijngeneratie haar sociale
engagement op een laag pitje zetten. Ook
bij jongeren is de gedwongen cultuur
van aspiratie heel nadrukkelijk aanwezig:
'Mijn buur heeft een fl atscreen, dat moet
ik ook hebben'. Onze millenniumkids zullen
over twintig jaar geconfronteerd worden
met een nog hogere wentelsnelheid
van de samenleving. Geen enkel logisch
wetenschappelijk signaal wijst erop dat
alles de komende jaren rustiger zal worden.
Om dat te veranderen is een kantelmoment
nodig waarbij een voldoende
aantal mensen zijn schouders zet onder
verandering. Maar dat zit er nog niet onmiddellijk
aan te komen.
Communicatie,
een én-én-verhaal
Communicatie met de gezinnen, tussen
organisatie en medewerkers, tussen de
medewerkers onderling, met partners en
allerlei derden: het wordt de komende jaren
van cruciaal belang. Het publiek kan
je bereiken via kranten en tijdschriften,
maar steeds meer organisaties duiken
televisieprogramma’s in, ze doen aan productplacement,
als een manier om hun
product voor te stellen. Het is alsof je een
Trojaans paard uitstuurt en daarbij gebruikmaakt
van wat mensen zich laten
welgevallen. Interactieve media hebben
ook hun charme. Toch trekken zomerfestivals
meer bezoekers dan ooit, ook al zijn
de mogelijkheden voor digitale ontmoetingen
en muziekbeleving nooit zo groot
geweest. Door de overvloed aan informatie
moet fysiek contact mogelijk blijven.
Gezinnen moeten de kans krijgen om zelf
te kiezen.
Vertrouwen moet blijven
De voorbije twintig jaar is Kind en Gezin er
als organisatie in geslaagd een oplossing
te bieden voor de noden van onze jonge
gezinnen, hun vertrouwen te winnen en
de noodzakelijke inzichten ter zake te
verwerven. verwerven. In een maatschappij waar
vergrijzing, vergrijzing, ontgroening, gedwongen gedwongen cultuur
van aspiratie, snelheid van verandering,onveiligheidsgevoel
en beperkt
tijdsbudget
almaar meer druk leggen, zal
Kind en Gezin haar aanbod verder moeten
uitdiepen, integreren en communiceren.
Dat is hoe dan ook een enorme uituitdaging. 155