Per - De Pers

20
Britt Stubbe
Doen
MODE
De stijl van de straat
Wat dragen de hipste mensen in de wereldsteden? Vergeet de
trends op de catwalk, en kijk op straat. Bijna elke metropool kent wel
een streetfashionblog waarop fanatieke fashionvictims wekelijks foto’s
posten van de meest bijzonder geklede inwoners. Zoveel leuker dan
modebladen. Maar pas op: het is verslavend.
Reykjavik Buenos Aires
Allereerst een waarschuwing voor fashionvictims.
En voor lezers die niets liever
doen dan een middag lang mensen kijken
op een terras. Het nu volgende artikel kan
gevaarlijk zijn. Wegens de verslavende
werking van het streetfashionblog.
Urenlang dwalen op het net kan als volgt van start
gaan: even kijken op www.justglitterlust.blogspot.com
wat deze maand gedragen wordt in de straten van Estland.
Fascinerend is ze. Het meisje met platinablonde
haren, tattoos en helrode lippen. Dat komt door het
ouderwetse zwarte hoedje dat ze draagt, met een netje
dat voor haar ogen valt. Alsof ze op weg is naar een
punkbegrafenis.
Na Estland even kijken naar New York, het zeer populaire
blog The Sartorialist behoort tot de top-25 van
meest bezochte weblogs wereldwijd. Altijd leuk om te
zien welke foto’s van stijlvolle New Yorkers vandaag zijn
toegevoegd. Bovenaan een fraai beeld van een mooi
meisje van in de twintig dat werkt bij de kinderwinkel
van Marc Jacobs, zo valt te lezen in het bijschrift. Ze
draagt zelf de kleding die ze verkoopt. Vandaag zijn dat
twee aan elkaar genaaide blauwe strokenrokjes voor
meisjes van tien. Een is echt te kort, schrijft ze.
Even zoeken in de lijst met favorieten voor de links
naar de Amsterdamse logs Damstyle en Fad Tony. Om
te kijken of er nog hippe bekenden te spotten zijn. Kijk.
Daar heb je Bas. Doet hij niet voor niets zo zijn best om
de coolste jongen van Amsterdam-West te zijn. Als tegenhanger
voor het nonchalante Amsterdam even doorklikken
naar het hysterische Tokio. Dan nog vijf minuten
naar Glamcanyon, want blogger Katja was gisteren weer
uitgenodigd op een hip Londens feest. Op dat laatste
feestje draagt een lelieblank gepoederd meisje een blonde
Victoriaanse pruik zo hoog als een hoed. En wat kijkt die
androgyne jongen – zijn linker oog is met witte schmink
omcirkelt, zijn rechter met zwarte – indringend in de
camera. Of is het toch een meisje?
En dan reizen we ook nog even naar Rio de Janeiro.
Bogota. Helsinki. Kaapstad. Budapest. Milaan. Berlijn.
Parijs. Hongkong en Seoul. En tot slot naar de alltime
favourite Reykjavik. Wie denkt dat Björk origineel is, moet
echt even naar het blog van de stad waar ze vandaag
komt: Reykjavic Looks.
Kant-en-klare kostuums, nee, die zie je niet op
streetfashionblogs.
Voor je het weet zijn er uren verstreken en wordt een
blik in de spiegel behoorlijk deprimerend. De bezoeker
voelt zich al snel hopeloos saai, vergeleken met al die
excentrieke en stijlvol geklede mensen in de straten van
de wereldsteden. Op Fad Tony is een jongen te zien die
in de opening hangt van een winkel ergens in de Jordaan.
Zijn naam is Maarten, dus deze jongen is oerhollands.
Toch ziet Maarten eruit alsof hij uit een hip modeblad
komt met zijn pijpenkrullen, paarse zijden sjaal en zijn
dandy kostuum. De chique broques aan zijn voeten zijn
niet bruin of zwart, maar knalroze gespoten. Jongens
zoals Maarten, ze zijn een zeldzaamheid. Maar niet op
de fashionstreetblogs.
Hogere modekunst
Anton, de uit Duitsland afkomstige student media en
cultuur en de drijvende kracht achter weblog Fad Tony,
struint soms uren tevergeefs door de straten van Amsterdam
met zijn camera. En toch doet hij het met liefde.
‘Ik vergeet sneller mijn sleutels dan mijn camera. Op
straat worden nieuwe trends geboren, ontstaan uit opvallende
mixen van stijlen bedacht door mensen die zo
creatief zijn dat ze zich geen kant-en-klaar kostuum laten
voorschrijven.’
Anton beperkt zich niet tot de straten van Amsterdam.
Tijdens zijn bezoeken aan Hamburg, waar hij
vandaan komt, gaat de camera steevast mee naar feestjes
in de artistieke kringen. Het levert beelden op van
zelfbewuste mensen die de hogere modekunst beheersen.
Ze dragen met hun stijl uit wie ze zijn. En vooral
wie ze niet zijn: saaie, doorsnee mensen. Dat geldt voor
alle goede fashionstreetblogs. Ze tillen de bezoeker boven
de middenmoot uit en laten je deel uitmaken van
een zichtbaar exclusieve wereld.
Anton zegt dat dit absoluut niet zijn bedoeling is. En
dat hij daarom ook geregeld foto’s plaatst van mensen
die zich totaal niet bewust zijn van hun eigenzinnige
stijl, maar er wel degelijk een bezitten. Die foto’s zijn
hem het liefst. ‘Een oudere man in een knalblauwe jas
kan ik ook helemaal te gek vinden. Als iemand me op
de een of andere manier maar opvalt. En raakt.’
Ontwerpers beïnvloeden straatmode. Of andersom?
Naast Anton is er een andere uit Duitsland afkomstige
fashionvictim die geregeld de straat opgaat om mensen
te fotograferen. Felicia is grafisch vormgever, maar
houdt in haar vrije tijd samen met haar vriendinnen
Lane en Elina het blog Damstyle op peil. Het belangrijkste
verschil: Damstyle richt zich puur op de straat en
daardoor is het resultaat minder extravagant. Het is
straatfotografie is haar puurste vorm. Felicia vindt het
weleens jammer dat de mensen die ze voor haar camera
krijgt, hoe origineel ze er ook uitzien, zich toch ook laten
beïnvloeden door trends. ‘Kijk maar eens wat ze nu
aan hun voeten hebben, dat zijn vaak oxfordshoes. Ook
zie je opvallend veel babydolljassen bij de hippe
voorhoede.’
Londen
Straatmode
ontstaat
van onderaf,
bij
een kleine
voorhoede
die bezig
is met
muziek
en kunst
Volgens de zelfbenoemde King Of Style, stylist Ruud
van der Peijl, wordt de straatmode nog altijd grotendeels
bepaald door de grote modeontwerpers. ‘Grote
ontwerpers zijn te creatief om straatmode te kopiëren.
De wijde bandplooibroek die hippe jongeren nu veel
dragen, werd een tijdje geleden geïntroduceerd door
Dior. Dat kunnen kids natuurlijk niet betalen, dus die
kopen zo’n broek in maatje opa op het Waterlooplein.
En zo wordt zoiets een straattrend. Het is wel zo dat er
tegenwoordig weer creatiever wordt omgesprongen met
mode. Er wordt veel tweedehands gekocht en vermaakt.
En op een blog uit Reykjavik zie je oneindig veel creatievere
mensen dan op een blog uit Amsterdam. Maar die
blogger is dan ook wel altijd op de juiste feestjes. Als je
in Amsterdam kijkt op een feestje als Million Dollar
Kids, dan weet je ook niet wat je ziet. Foto’s van dat
soort feesten zijn wel degelijk een inspiratiebron voor
grote ketens als H&M en Zara.’
De grootwinkelbedrijven houden de straat en het
clubcircuit al jaren nauwkeurig in de gaten. Dat is nu,
door de enorme hoeveel weblogs, zeer eenvoudig. Ze
besparen de trendwatchers een duur ticket en tijd.
Daarom worden trends uit de underground nu razendsnel
vertaald naar draagbare kleding voor in de winkels.
Anton en Felicia vinden het geen probleem dat anderen
vanuit commercieel belang gebruikmaken van hun
scherpe oog voor trends. Ze zien het eerder als
compliment.
Anton: ‘Laatst heb ik ook wat van mijn foto’s verkocht
aan een blad uit Hong Kong. Kreeg ik duizend
Hong Kong dollars voor. Daar waren mijn vrienden erg
van de onder de indruk. Ik heb ze maar niet verteld dat
dit omgerekend tachtig euro is. Maar geld doet er ook
niet toe, ik zie het als compliment als mensen mijn blog
zien als maatstaf.’
Bovendien valt er met het juiste blog wel degelijk
geld te verdienen. Het beste voorbeeld is het toonaangevende
New Yorkse blog The Sartorialist. Dat staat vol
met advertenties van grote luxe merken. Merken die
ook regelmatig terugkomen in de foto’s van Scott Schumann,
een straatfotograaf die eerst werkzaam was in de
modewereld. Want hij is vooral geïnteresseerd in beelden
van jonge New Yorkers die duidelijk veel tijd en
geld in hun image steken, maar die trends niet klakkeloos
kopiëren.
Jong, authentiek en onafhankelijk
Volgens modejournalist Bregje Lampe onstaan trends
allang niet meer op de tekentafels in Parijs. ‘Straatmode
ontstaat van onderaf, bij een kleine voorhoede die ook
bezig is met muziek, sport en kunst. Om die groep
hangt een aura dat de trendvolgers aanspreekt: jong, authentiek
en onafhankelijk. Die voorhoede gaat creatief
met kleding om en dat soort dingen zie je niet veel later
terug in het modebeeld.’
Als recent voorbeeld noemt Lampe de vorig jaar in de
Londense underground ingezette New Ravetrend. ‘De
kleding die daar bijhoorde, is een grote commerciële hit
geworden. Neem de neonlegging waar new-ravers een
jaar geleden mee begonnen, die hangt nu bij alle filialen
van H&M. Doordat we nu in staat zijn om via internet
de internationale straattrends eenvoudig tot ons te
nemen, worden deze steeds sneller vertaald naar de
mainstream. Was je een paar maanden terug nog bijzonder
in je neon trainingsjackje, nu loop je al weer
achter.’ p