overschrijding bij emissies naar water: beknopte fiches (pdf ... - Lne.be

ARCADIS ECOLAS Fiches milieurelevantie ongeoorloofde afvalwaterlozingen
06/11948/KC Milieurelevantie en vermogensvoordeel ongeoorloofde lozingen – Boekdeel 2
Het inademen van lucht waarin veel ozon zit, kan leiden tot luchtwegklachten en een verminderde
werking van de longen. Herhaalde blootstelling aan hoge ozonconcentraties kan leiden tot een blijvende
verminderde werking van de longen. Bij sommige planten ontstaat een zichtbare bladschade bij een
kortdurende blootstelling aan hoge ozonconcentraties. Op lange termijn treedt er bovendien een
verminderde plantengroei op en is er een grotere gevoeligheid voor ziekten en plagen.
Aangezien deze stof traag afbreekt in de lucht onder invloed van vrije radicalen kan bijgevolg over een
lange afstand getransporteerd worden in de atmosfeer en over een groter geografisch gebied effecten
veroorzaken.
Vanuit het voorzorgsprincipe wordt aangenomen dat trichloormethaan niet biodegradeerbaar is in een
RWZI. Dit betekent dat het trichloormethaan dat aanwezig blijft niet biologisch zal afgebroken worden
door micro-organismen in de RWZI, en via het effluent in het oppervlaktewater zal terechtkomen. Deze
stof kan bijgevolg over een lange afstand getransporteerd worden in het oppervlaktewater en over een
groter geografisch gebied effecten veroorzaken.
3.5.24 Dichlooretheen (1,1-dichlooretheen; cis-1,2-dichlooretheen; trans-1,2dichlooretheen)
Algemeen
Een overschrijding van de emissievoorwaarden voor dichlooretheen heeft een verhoogde impact op de
mens en het milieu. Dichlooretheen is immers schadelijk bij inademing. In het bijzonder is 1,1dichlooretheen
zeer licht ontvlambaar en zijn bij blootstelling aan deze stof onherstelbare effecten niet
uitgesloten. Bovendien is 1,1-dichlooretheen niet classificeerbaar met betrekking tot humane
carcinogeniciteit. Dit betekent dat niet kan uitgesloten worden dat blootstelling aan 1,1-dichlooretheen
kankerverwekkend is. Daarnaast is 1,2-dichlooretheen licht ontvlambaar en schadelijk voor in het water
levende organismen, waar ze op lange termijn schadelijke effecten kan veroorzaken.
Dichlooretheen staat in Lijst I (“zwarte lijst”) van Bijlage 2C van Vlarem I wat betekent dat de lozing van
deze schadelijke stof in het aquatisch milieu dient te worden beëindigd overeenkomstig artikel
2.3.6.1.§1.1° van Vlarem II.
Dichlooretheen-overschrijding bij lozing naar OW
Vervluchtiging van dichlooretheen via het wateroppervlak verloopt snel. Deze stof komt dan in de
atmosfeer terecht en zal daar snel afbreken onder invloed van vrije radicalen (zeer reactieve
verbindingen die eveneens in de atmosfeer aanwezig zijn). De reactie van de vluchtige organische stof
dichlooretheen met radicalen kan ozonvorming bevorderen. Op leefniveau is ozon een vervuilende stof
die een schadelijk effect heeft op de mens, ecosystemen en materialen. Het inademen van lucht waarin
veel ozon zit, kan leiden tot luchtwegklachten en een verminderde werking van de longen. Herhaalde
blootstelling aan hoge ozonconcentraties kan leiden tot een blijvende verminderde werking van de
longen. Bij sommige planten ontstaat een zichtbare bladschade bij een kortdurende blootstelling aan
hoge ozonconcentraties. Op lange termijn treedt er bovendien een verminderde plantengroei op en is er
een grotere gevoeligheid voor ziekten en plagen.
Het dichlooretheen dat aanwezig blijft in het ontvangende oppervlaktewater zal slechts traag afgebroken
worden door biologische en niet-biologische processen. Deze stof kan bijgevolg over een lange afstand
getransporteerd worden in het oppervlaktewater en over een groter geografisch gebied effecten
veroorzaken.
Enkel 1,2-dichlooretheen adsorbeert aan de aanwezige zwevende stoffen in water en aan sedimenten,
zodat effecten naar de waterbodem kunnen optreden.
120