overschrijding bij emissies naar water: beknopte fiches (pdf ... - Lne.be

ARCADIS ECOLAS Fiches milieurelevantie ongeoorloofde afvalwaterlozingen
06/11948/KC Milieurelevantie en vermogensvoordeel ongeoorloofde lozingen – Boekdeel 2
Dit betekent dat niet kan uitgesloten worden dat de blootstelling aan amorf siliciumoxide
kankerverwekkend is.
Gekristalliseerd silicium (siliciumdioxide) veroorzaakt irritatie aan de huid, de ogen en de
ademhalingswegen. Blootstelling aan gekristalliseerd silicium op de werkvloer, met name kwarts en
cristobaliet, is kankerverwekkend voor de mens (longkanker) en kan auto-immuunziekten veroorzaken.
Te hoge concentraties aan oplosbare silicaten kunnen de fosforylering verstoren. Een aantal silicaten
(zoals b.v. asbest) hebben bovendien een vezelachtige structuur en zijn kankerverwekkend. Fijn stof van
siliciumverbindingen kan bij inademing silicose (longziekte) met effecten zoals kortademigheid, hijgen en
hoesten veroorzaken. Silicium-halogeenverbindingen hebben een bijtende werking. Een aantal organische
siliciumverbindingen zijn zeer giftig. Siliciumtetrachloride irriteert ogen, ademhalingsorganen en de huid.
In drinkwater is silicium normaal vooral onder de vorm van kiezelzuur te vinden dat echter als niet
schadelijk voor de mens beschouwd wordt.
Organische siliciumverbindingen die giftig of persistent zijn en stoffen waaruit dergelijke verbindingen in
het water kunnen ontstaan, met uitzondering van die welke biologisch onschadelijk zijn of die in water
snel worden omgezet in onschadelijke stoffen staan in Lijst II (“grijze lijst”) van Bijlage 2C van Vlarem I
wat betekent dat de lozing van deze schadelijke stoffen in het aquatisch milieu dient te worden
verminderd overeenkomstig artikel 2.3.6.1.§1.2° van Vlarem II.
Silicium komt in de natuur nooit in zijn elementaire (ongebonden) vorm voor. In opgeloste vorm is
silicium in water niet als ion, maar in de vorm van orthokiezelzuur (H4SiO4 of Si(OH)4) aanwezig als
reactieproductie door het oplossen van silicaten of siliciumdioxide (SiO2) in water of door hydrolyse van
siliciummineralen. Sommige siliciumverbindingen kunnen goed oplosbaar zijn, en zodoende mobiel zijn.
Siliciumdioxide is in water minder goed oplosbaar dan andere mineralen.
Silicium-overschrijding bij lozing naar OW
Sommige goed oplosbare siliciumverbindingen kunnen over een grote afstand getransporteerd worden in
het oppervlaktewater, waardoor ze over een groter geografisch gebied effecten kunnen veroorzaken.
Slecht tot niet oplosbare siliciumverbindingen (zoals b.v. siliciumdioxide en siliciumcarbid) kunnen
bezinken naar de waterbodem, waardoor er effecten kunnen optreden naar de waterbodem.
Siliciumdioxide is voor een aantal organismen essentieel. Silicium geldt in water eigenlijk als ongevaarlijk,
omdat het van nature in grote hoeveelheden in wateren te vinden is. Te hoge concentraties zouden
eventueel de algengroei kunnen beperken. Andere siliciumverbindingen kunnen als adsorbens voor
andere (eventueel giftige) stoffen dienen in oppervlaktewater.
Sommige siliciumverbindingen (b.v. zeoliet als fosfaatvervanger in wasmiddel) kunnen schadelijk zijn voor
waterorganismen.
Silicium-overschrijding bij lozing naar RWZI
Een verhoogde concentratie aan silicium(verbindingen) in de ontvangende rioolwaterzuiveringsinstallatie
(RWZI) kan leiden tot een verhoogd slibgehalte, waardoor meer slib moet verwijderd worden. Daarnaast
kan ook een deel van de (oplosbare) siliciumverbindingen via het effluent terug in het oppervlaktewater
terechtkomen, waar het effecten kan veroorzaken.
Siliciumverbindingen worden in de afvalwaterbehandeling ingezet als adsorbens.
3.2.24 Strontium
Algemeen
Een overschrijding van de emissievoorwaarden voor strontium (Sr) heeft een verhoogde impact op de
mens en het milieu. Strontium vormt een ontvlambaar gas wanneer het in contact met water wordt
gebracht, en het kan irritatie van de ademhalingswegen veroorzaken.
69