overschrijding bij emissies naar water: beknopte fiches (pdf ... - Lne.be

ARCADIS ECOLAS Fiches milieurelevantie ongeoorloofde afvalwaterlozingen
06/11948/KC Milieurelevantie en vermogensvoordeel ongeoorloofde lozingen – Boekdeel 2
Het methylacetaat dat aanwezig blijft in het ontvangende oppervlaktewater zal snel biologisch
afgebroken worden. Deze biologische afbraak gebeurt door micro-organismen die daarvoor de aanwezige
zuurstof in het oppervlaktewater gebruiken. Hierdoor daalt de zuurstofconcentratie van de waterloop.
Deze daling kan tot problemen leiden en vanaf een bepaalde concentratie zelfs tot sterfte van vissen of
andere waterorganismen.
Methylacetaat-overschrijding bij lozing naar de RWZI
Methylacetaat zal in de ontvangende rioolwaterzuiveringsinstallatie (RWZI) snel verwijderd worden door
vervluchtiging, vooral in zones die extra belucht worden (b.v. de beluchtingsbekkens van de RWZI).
Hierdoor komt methylacetaat in de atmosfeer terecht, waar het traag zal afbreken onder invloed van vrije
radicalen (zeer reactieve verbindingen die eveneens in de atmosfeer aanwezig zijn). Deze stof kan
bijgevolg over een langere afstand getransporteerd worden in de atmosfeer en over een groter
geografisch gebied effecten veroorzaken. De reactie van de vluchtige organische stof methylacetaat met
radicalen kan ozonvorming bevorderen. Op leefniveau is ozon een vervuilende stof die een schadelijk
effect heeft op de mens, ecosystemen en materialen. Het inademen van lucht waarin veel ozon zit, kan
leiden tot luchtwegklachten en een verminderde werking van de longen. Herhaalde blootstelling aan hoge
ozonconcentraties kan leiden tot een blijvende verminderde werking van de longen. Bij sommige planten
ontstaat een zichtbare bladschade bij een kortdurende blootstelling aan hoge ozonconcentraties. Op
lange termijn treedt er bovendien een verminderde plantengroei op en is er een grotere gevoeligheid
voor ziekten en plagen.
Methylacetaat zal in de ontvangende rioolwaterzuiveringsinstallatie (RWZI) verwijderd worden door
biologische afbraak. Dit gebeurt veelal snel door micro-organismen in de RWZI, die daarvoor zuurstof
gebruiken. Dit kan leiden tot het nodig zijn van extra beluchting in de RWZI of tot een verstoorde
werking van de RWZI.
3.7.21 Methylethylketon (MEK)
Algemeen
Een overschrijding van de emissievoorwaarden voor methylethylketon heeft een verhoogde impact op de
mens en het milieu. Methylethylketon is immers een licht ontvlambare stof die irriterend is voor de ogen.
Herhaalde blootstelling aan deze stof via de huid kan een droge of gebarsten huid veroorzaken.
Blootstelling aan dampen van methylethylketon kan slaperigheid en duizeligheid veroorzaken.
Methylethylketon-overschrijding bij lozing naar OW
Vervluchtiging van methylethylketon via het wateroppervlak verloopt snel. Deze stof komt dan in de
atmosfeer terecht en zal daar met matige snelheid afbreken onder invloed van vrije radicalen (zeer
reactieve verbindingen die eveneens in de atmosfeer aanwezig zijn). De reactie van de vluchtige
organische stof methylethylketon met radicalen kan ozonvorming bevorderen. Op leefniveau is ozon een
vervuilende stof die een schadelijk effect heeft op de mens, ecosystemen en materialen. Het inademen
van lucht waarin veel ozon zit, kan leiden tot luchtwegklachten en een verminderde werking van de
longen. Herhaalde blootstelling aan hoge ozonconcentraties kan leiden tot een blijvende verminderde
werking van de longen. Bij sommige planten ontstaat een zichtbare bladschade bij een kortdurende
blootstelling aan hoge ozonconcentraties. Op lange termijn treedt er bovendien een verminderde
plantengroei op en is er een grotere gevoeligheid voor ziekten en plagen.
Het methylethylketon dat aanwezig blijft in het ontvangende oppervlaktewater zal snel biologisch
afgebroken worden. Deze biologische afbraak gebeurt door micro-organismen die daarvoor de aanwezige
zuurstof in het oppervlaktewater gebruiken. Hierdoor daalt de zuurstofconcentratie van de waterloop.
Deze daling kan tot problemen leiden en vanaf een bepaalde concentratie zelfs tot sterfte van vissen of
andere waterorganismen.
152