Thesis Dennis Santbulte.pdf

Alcatel termijn
In de nieuwe regelgeving wordt ook de alcatel termijn verlengt, deze gaat van 15 dagen naar 20
dagen.
Alhoewel de termijn waarbinnen afgewezen inschrijvers kunnen klagen geen wezenlijke invloed
uitoefent op de gesignaleerde problemen is de kans op een klager eventueel wel groter indien deze
termijn verlengd wordt, hetgeen een extra motivatie kan zijn voor aanbestedende diensten om hier
aandacht aan te besteden.
Beperking administratieve lasten
In art. 1.6 is bepaald dat een aanbestedende dienst de administratieve lasten, die samenhangen met
of voortvloeien uit de gesloten overeenkomsten, zoveel mogelijk dient te beperken. In beginsel lijkt
dit een vrij algemene bepaling, die zonder verdere uitwerking niet veel effect lijkt te hebben. Echter
is het interessant om de wisselwerking te bezien met de eerder genoemde ontwikkeling omtrent
maatschappelijke waarde (zie hierboven). Om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijke
maatschappelijke waarde wordt behaald zal toch extra tijd en moeite gestoken moeten worden in
onder andere beoordelingssystematieken. Dit betekent dan wel een toename in de administratieve
lasten. Art. 1.6 kan dan ook het beste worden uitgelegd op zo een manier dat deze extra lasten niet
zorgen voor een overtreding van dit artikel. Immers indien deze extra moeite niet gedaan wordt kan
dit zorgen voor meer problemen en nog meer extra lasten.
6.1.2 Oneerlijkheid bij marginale verschillen
Naast deze algemene veranderingen zijn er ook enkele opmerkingen te maken omtrent
veranderingen die (rechtstreeks) invloed zouden kunnen hebben op bepaalde problemen. Zo als
eerste bijvoorbeeld oneerlijkheid bij marginale verschillen.
Het probleem van de oneerlijkheid bij marginale verschillen (en de daarmee samenhangende
problematiek van slechts twee inschrijvers) wordt niet in de huidige regelgeving behandeld. In de
nieuwe aanbestedingswet komt dit ook niet expliciet aan de orde.
Echter zijn er wel enkele artikelen uit de nieuwe wet te noemen die invloed kunnen hebben op de
manier waarop met deze problematiek wordt omgegaan. Zo staat bijvoorbeeld in art. 1.9 dat er
transparant gehandeld moet worden. In het geval van marginale verschillen of twee inschrijvers
betekent dit dus dat er (tenzij dit van tevoren transparant is medegedeeld) niet anders mee mag
worden omgegaan dan als er grotere verschillen/meer inschrijvers zijn. Dit is echter geen
verandering t.o.v. de huidige regelgeving aangezien dit nu ook al zo is.
Het feit dat artikel 1.5 echter uitgaat van het feit dat een opdracht in percelen wordt opgedeeld
(tenzij een aanbestedende dienst kan motiveren dat dit niet passend is), ligt hier wel een kans om de
materie omtrent twee inschrijvers aan te pakken. Men zou bijvoorbeeld kunnen stellen dat één
inschrijver niet meer dan één perceel mag winnen (hoewel niet in de nieuwe aanbestedingswet
letterlijk staat dat zoiets gesteld mag worden, staat dit wel in de nieuwe richtlijn 133 ). Dit werkt wel
maar in beperkte gevallen. Zo moet een aanbestedende dienst wel willen dat (ook indien er
meerdere inschrijvers zijn) één inschrijver maximaal één perceel mag winnen (indien één beduidende
beter biedt is het toch voordelig deze ook meerdere percelen te laten winnen). Zoals eerder vermeld
ligt het probleem hier voornamelijk bij het feit dat bij sommige relatieve beoordelingssystematieken
met twee inschrijvers de ene altijd een 10 en de andere een 1 scoort op een onderdeel. Dit ga je niet
tegen door te stellen dat één inschrijver maar één perceel mag winnen. Het enige is dat indien een
aanbestedende dienst vrij zeker weet dat er weinig inschrijvers zullen komen die allen ongeveer
hetzelfde zullen bieden dit dan kan worden toegepast om mogelijke problemen met twee
inschrijvers of marginale verschillen tegen te gaan (niet voorkomen!).
133 Art. 44, zie ook paragraaf 6.3
53