Download pdf (1,3 MB) - Henk-Jan Panneman

Groei in crisistijd
De aandacht richtte zich vanaf 1973 weliswaar op de interne organisatie,
dat wil echter niet zeggen dat er geen oog was voor de markt.
Relaties opbouwen en versterken werd belangrijker, temeer omdat
Nederland in het begin van de jaren zeventig in een economische
crisis terecht kwam. Pot was het aan zijn functie verplicht om actief te
zijn in de Utrechtse samenleving, vond hij. De bank kreeg er ook iets
voor terug. Wilde Pot een bestuursfunctie aanvaarden, dan stelde hij
veelal als eis dat de organisatie ook bij de Rabobank bankierde.
Netwerken in de moderne betekenis van het woord bestond toen
nog niet. Pot deed het vooral omdat hij het zelf interessant vond en
maatschappelijk noodzakelijk.
Rabobank Utrecht bleef voorlopig vooral de bank voor particulieren.
Campagnes waren daar ook op gericht.
Kleine bedrijven zoals de bakker, de slager en de melkboer waren
eveneens in trek. Grote bedrijven, zoals bijvoorbeeld de Jaarbeurs,
waren nog niet aan de horizon te herkennen. Vanaf het begin van de
jaren zeventig werden de grenzen langzaam verlegd en ging men de
zakelijke relaties onderbrengen in een directoraat bedrijven.
Zoals gezegd verslechterde de economische situatie aanzienlijk in
de jaren zeventig, met als begin de oliecrisis in 1973. De optimistische
jaren vijftig met de wederopbouw en jaren zestig met economische
groei waren voorbij. Een decennium van stagnatie en een lagere
conjunctuur brak aan. Deze economische malaise was ook van
invloed op de werkgelegenheid. Was er in de periode 1964–1973 nog
geen twee procent van de beroepsbevolking werkloos, in de tweede
Serie advertenties
78 79