OP DE ONTSLAGEN - Aclvb

12
N.V. MEPA - OUDENAARDE
IN FALING
Op 2 maart werd dit scheikundig bedrijf, gevestigd in
de industriezone in Oudenaarde, in faling verklaard.
De firma “legde zelf de boeken neer”, zoals dit in de
volksmond wordt gezegd.
Mepa legde de boeken neer.
In de ACLVB-lokalen worden
de schuldvorderingen opgesteld en
ontvangen de getroffen werknemers de
nodige informatie.
VRIJUIT/MAART 2010
bedrijvig
Na maandenlang wachten op duidelijkheid, het kennis
nemen van vele (vage en niet nageleefde) beloftes, de
grote economische werkloosheid voor de arbeiders, de
toepassing van de crisismaatregelen voor de bedienden,
de procedure van gerechtelijke reorganisatie, enz.
viel uiteindelijk definitief het doek.
Resultaat : 118 arbeiders en 27 bedienden staan op
straat en zijn werkloos !
Mepa is een dochterbedrijf van de Italiaanse groep Liri,
en bedrukte en impregneerde papier voor de meubelsector,
laminaatvloeren, … De firma was sinds 1977 in
Oudenaarde gevestigd.
In oktober 2009 werd de firma door het Parket gedagvaard
in faling, uiteindelijk werd de gerechtelijke reorganisatie
(sedert begin 2009 opvolger van het vroeger
gerechtelijk concordaat) toegestaan en was er een tijdelijke
bescherming tegen de schuldeisers, uiterlijk op
1 maart 2010 diende door de firma een reorganisatieplan
aangaande afbetaling van de schulden te worden
voorgelegd, hetwelk aan de schuldeisers op 22 april ter
stemming moest worden voorgelegd.
Het reorganisatieplan kwam er niet, de procedure van
gerechtelijke reorganisatie werd vroegtijdig stopgezet
en de faling was een feit. Daags voor de faling kwam
de Italiaanse afgevaardigd bestuurder nog naar de
firma en was er terug een onderhoud met de OR en de
secretarissen, hetgeen geen positief resultaat opleverde;
er werd toen ook gemeld dat er mogelijke geïnteresseerden
voor overname bestonden.
Voor de tewerkstelling in Oudenaarde is dit een zware
klap, in januari van dit jaar werden reeds 175 werknemers
in Samsonite ontslagen, nu terug 145 werklozen
….. waar zullen al deze werkzoekenden in de regio nog
een baan vinden ? In beide gevallen betreft het bovendien
meestal werknemers met een grote anciënniteit.
Tweede bedenking is hier, dat de nog vrij recente wet op
de continuiteit van de ondernemingen (de WCO), sedert
vorig jaar van toepassing, ter zake geen soelaas heeft
gebracht.
Het personeel in eerste instantie, maar ook verschillende
buitenstaanders, begrijpen niet hoe een dergelijk
maandenlang verhaal van vallen en opstaan, mogelijk
is. Hoe bovendien tijdens de voornoemde procedure de
firma nog de toepassing van een andere maatregel aan
de rechtbank kan vragen, enz. Een feuilleton met vele
afleveringen, leg dit maar aan 145 werknemers uit.
Deze nieuwe wet werd aangekondigd als een verbetering
voor bedrijven in moeilijkheden. Er werd vastgesteld
dat voorheen 7 op de 10, volgens sommigen 9 op
de 10, toegestane gerechtelijke akkoorden, uiteindelijk
toch in een faillissement eindigden. Er moest een grotere
souplesse worden mogelijk gemaakt om dit soort
bedrijven alsnog van de faling te redden, oplossingen
te zoeken door overname onder toezicht van gerechtelijk
gezag, eventueel een minnelijke regeling met de
schuldeisers, de aanstelling van een gedelegeerd rechter,
enz. De rechtstreekse link naar de faling kon verdwijnen
…..
Ten slotte is het voor de betrokken werknemers dubbel
pijnlijk te moeten vaststellen dat, ondanks hun vele
inspanningen en geduld, dit bedrijf eigenlijk niet failliet
moest gaan. De zwaar toeslaande economische crisis
heeft hier allicht ook gespeeld, maar in ondergeschikte
orde, hoofdoorzaak waren de sinds lange tijd bestaande
liquiditeitsproblemen en de verhoudingen met het moederbedrijf
in Italië. Misschien brengt de toekomst raad
en zijn er bonafide overnemers, wie weet ? Laat het ons
hopen.
Dirk BAECKELANDT