Conceptrichtlijn Diagnostiek, Preventie en Behandeling van ... - NVVC

2.2.1 Klinische beslisregels bij longembolie
De klinische beslisregels worden toegepast om een voorspelling te maken van de
aanwezigheid van longembolie. Er is bij patiënten met verdenking op longembolie onderzoek
verricht naar twee verschillende klinische beslisregels: de Wells regel en de Geneva regel.
Deze regels zijn samengesteld uit verschillende gegevens uit anamnese, lichamelijk onderzoek
en laboratoriumdiagnostiek (bloedgaswaarden), thoraxfoto, en electrocardiogram. Daarnaast
zijn tevens de empirische regels, of wel “gestalt” onderzocht.
Klinische beslisregel volgens Wells
De klinische beslisregel volgens Wells et al. is het beste gevalideerd in prospectieve studies.
Aanvankelijk bestond deze beslisregel uit vele items, 1 maar later is de beslisregel versimpeld
middels logistische regressie tot 7 items, gebaseerd op symptomen, lichamelijk onderzoek en
een alternatieve diagnose (tabel 8). 2,3
Tabel 8: Klinische beslisregel volgens Wells bij longembolie 1,2
• Klinische tekenen van trombosebeen
(minimaal zwelling en pijn bij palpatie)
3.0 punten
• Longembolie waarschijnlijker dan alternatieve diagnose 3.0 punten
• Hartfrequentie groter dan 100 slagen/minuut 1.5 punten
• Immobilisatie of operatie in vier voorafgaande weken 1.5 punten
• DVT of longembolie in voorgeschiedenis 1.5 punten
• Haemoptoë 1.0 punt
• Maligniteit (tot zes maanden na laatste behandeling, of
tijdens palliatie)
1.0 punt
Hoog risico ≥6
Intermediair risico 2-6
Laag risico 4
Onwaarschijnlijk ≤4
Met behulp van de Wells score is stratificatie van patiënten in een lage, intermediaire of hoge
kans op longembolie mogelijk. Van alle patiënten met een verdenking longembolie had 40%
een lage score, 53% een intermediaire score en 7% een hoge score. 2,3 In prospectieve studies,
waarbij de diagnose longembolie werd bevestigd middels ventilatie-perfusiescan of
pulmonalisangiografie, werd longembolie gediagnosticeerd bij respectievelijk 3-28% van de
patiënten met een lage score, 16-46% met een intermediaire score, en 38-98% met een hoge
score. 4 In een populatie bestaande uit poliklinische en opgenomen patiënten is de negatief
voorspellende waarde voor longembolie van een lage klinische voorafkans is 97% (95%CI 72-
99%). 5 De positieve likelihood ratio voor een hoge Wells score was 6.7 (95%CI 2-35). In al
deze studies werd naast de beslisregel ook aanvullende diagnostiek naar de aanwezigheid van
longembolie verricht. Gezien deze scores kan de Wells regel zowel gebruikt worden bij het
Conceptrichtlijn Diagnostiek, Preventie, Behandeling veneuze
trombo-embolie en secundaire preventie arteriële trombose 45