Rapport KPMG - Stapeling Regelgeving - VNO-NCW

Door omvang-, looptijd- en
risicotransformatie zorgt een bank voor
een efficiënte inzet van beschikbare
middelen waardoor bedrijven en
huishoudens rente op hun spaargeld
krijgen en leningen kunnen afsluiten.
De invulling van de transformatiefunctie
van de bank bepaalt de omvang
en samenstelling van de balans. De rol
van de bank als tegenpartij voor zowel
schuldeiser als lener wordt ook
gereflecteerd in de balans van een
bankbedrijf (zie figuur 3). De
bezittingen van een bank bestaan
traditioneel uit verstrekte kredieten
waaronder hypotheken, investeringen
in waardepapieren en kasgeld. De
schulden bestaan uit aangetrokken
spaargelden, leningen (vreemd
vermogen) van professionele
tegenpartijen (bijv. verzekeraars,
pensioenfondsen, beleggingsinstellingen)
en vermogen verstrekt
door aandeelhouders (kapitaal).
Verstrekte kredieten dragen afhankelijk
van de onderliggende activiteiten
verschillende risico’s. Zo bepaalt de
kredietwaardigheid van een
kredietnemer het kredietrisico van
deze ‘tegenppartij’. De essentie van
het rentebedrijf is dat het bankbedrijf
bij het transformeren deze risico’s
beprijst en vanuit haar verantwoordelijkheid
ten aanzien van toevertrouwde
middelen te hoge risico’s
uitsluit.
Tegenover de kredieten staan
schulden in de vorm van aan de bank
toevertrouwde middelen. Net als
andere bedrijven houdt een bank
zogenoemd eigen vermogen (kapitaal)
aan om in een buffer te voorzien
ingeval van verliezen op kredieten.
Door de samenstelling van de balans
en de relatief lage risico’s verbonden
aan de kredietverlening van banken
(slechts een fractie van de verstrekte
leningen wordt niet terug betaald) is
deze buffer, afgemeten ten opzichte
van het balanstotaal (de zogenaamde
leverage ratio) laag ten opzichte van
niet financiële instellingen.
Dit eigen vermogen is onderverdeeld
in twee categoriën: Tier 1 en Tier 2
kapitaal. Het verschil tussen de twee is
de mate waarin de
vermogensverschaffer vergoed wordt
in geval van faillissement, met andere
woorden de terugbetalingsplicht van
de bank aan de eigen vermogensverschaffer
toe. Deze is lager bij Tier 1
dan bij Tier 2 kapitaal. Er is zelfs een
sub-categorie binnen Tier 1, het
zogenoemde Core tier 1 kapitaal waar
de terugbetalingsplicht geheel afwezig
is.
Voor de overige schulden dient een
bank schuldeisers, ongeacht of dit nu
particulieren of professionele
investeerders betreft, een vergoeding
te bieden die mede afhankelijk is van
het risico dat een bank op zijn
kredietportefeuille loopt.
De mate waarin een bank kredieten
kan verschaffen wordt bepaald door de
omvang van de kapitaalspositie.
13 | Stapeling Regelgeving
© 2012 KPMG Advisory N.V., ingeschreven bij het handelsregister in Nederland onder nummer 33263682, is een dochtermaatschappij van KPMG Europe LLP en lid van het KPMG-netwerk van
zelfstandige ondernemingen die verbonden zijn aan KPMG International Cooperative (‘KPMG International’), een Zwitserse entiteit. Alle rechten voorbehouden. Gedrukt in Nederland.