MEDEDELINGEN (april 2011 - Het Amsterdams Lyceum

oud-leerling
Interview met oud-leerling Fenna de Vries (26)
Elk nummer van De Mededelingen staat er een oud-leerling centraal.
Deze keer is Fenna de Vries geïnterviewd.
Verlang je nog iwel eens terug naar Het Amsterdams?
Wat ik graag zou willen is in mijn huidige staat van zijn teruggaan naar school.
Als leerling heb je geen hypotheek, belastingen of andere verplichtingen.
Je hoeft alleen maar je huiswerk te maken, braaf te zitten en te luisteren.
Dat laatste deed ik overigens niet zo vaak.
Wat doe je nu?
Nu ben ik lerares Nederlands op de Bredero mavo in Amsterdam Noord. En ik geef groepsfitnesslessen.
Hoe is het om aan de andere kant van de schoolbanken te staan?
Heerlijk!
Dagelijks mag ik maximaal acht keer een showtje opvoeren, doorspekt met de nodige liefde voor het vak.
Op excursies en werkweken hoef ik niet mee te doen aan puzzeltochten, eindeloze conversaties te voeren in
een vreemde taal of door Artis te sjouwen met een doorweekt vragenboekje. In plaats daarvan zit ik lekker
op een terrasje met mijn collega’s en loop ik een verplicht surveillancerondje om de troepen te inspecteren.
Was er onder de docenten een voorbeeld voor je?
Dat is Harry Bosch. Hij was in de brugklas mijn mentor. Ik heb slechts één jaar les van hem gehad, maar dat
was voldoende voor de rest van mijn middelbare schoolcarrière. Wat ik van hem heb overgenomen is de
afkeer van Tipp-Ex in opstellen. Staat er toch een kras of doorhaling in het ingeleverde werk, moet de leerling
van mij óók terug, om het werk in zijn geheel over te schrijven. De beste man verdient een standbeeld op het
schoolplein!
In hoeverre heeft les volgen op Het Amsterdams je beïnvloedt bij je huidige lesgeefbaan?
Ik heb heel veel overgenomen van Het Amsterdams. Net als op Het Amsterdams ben ik erg gericht op
structuur, regels en vooral beleefdheid. Daarentegen ben ik wel met mijn tijd meegegaan. Als een leerling
mij iets op de mouw probeert te spelden over een collega, maak ik daar na één sms naar mijn collega
meteen korte metten mee. Daarnaast is mijn geheime wapen mijn gevoel voor humor. Bijvoorbeeld door
het verzinnen van nieuwe woorden. Als een leerling iets ‘stoms doet’, dan bestempel ik dat als ‘knuppelig
gedrag’. Laatst las ik deze formulering zelfs terug in een fictietoets bij de beschrijving van de hoofdpersoon.
Dit jaar haalde één van mijn vierdeklassers het in zijn hoofd een echte softbalknuppel mee te nemen naar
de les. Vanzelfsprekend nam ik het slaghout direct in beslag. Een uitgelezen mogelijkheid om een act te
verzinnen. Met de knuppel achter mijn rug ijsbeerde ik tussen de tafeltjes door. Als mij iets niet beviel, mepte
ik met knuppel op tafel! Na afloop was een leerling zo vriendelijk mij te fotograferen met mijn mobieltje.
Wordt er dan ook nog wel iets geleerd met zoveel hilariteit?
Ja natuurlijk! Op het vmbo werkt het als volgt: je moet de leerling eerst interesseren voor jouw persoon, om
ze met veel passie te enthousiasmeren voor het ontleden van een complexe zin! Ik zeg dan bijvoorbeeld:
‘Heb jij ook je I-love grammatica aan onder je kleding? Grammatica is leuk!’ Na een aantal lessen slaat dit
over op de leerlingen. Ze roepen dan: ‘Yes grammatica! Konden we maar doorgaan in de pauze.’ Ze menen
hier geen snars van, maar het werkt wel beter dan gezeur, waar ik een buitenaardse hekel aan heb.
Nog andere herinneringen?
Na de brugklas zat ik in A2B en A3B, voordat ik overstapte naar havo 4. Dat waren zeer drukke klassen waarin
ik nog het braafste meisje van de klas was. Dat zegt meer over de klas dan over mij. Het brutaalste dat ik ooit
heb gedaan, is een geodriehoek in de wiskundeles tegen de muur gooien om te kijken of het voorwerp kon
vliegen. De heer Kuiper pareerde mijn lompe actie met: ‘meisje ga jij maar weer zitten’, mij in verwarring
achterlatend. Ik vond altijd dat er een speciaal sfeertje heerste onder docenten. Ze gingen op een komische
manier met elkaar om, maar altijd formeel.Verder herinner ik mij natuurlijk het prachtige gebouw. Toen ik in
groep acht uitgenodigd werd voor een lesjesmiddag was ik meteen verkocht!
LdV
20 •
"Zijn er nog knuppels die hun
boek thuis hebben laten liggen?"