MEDEDELINGEN (april 2011 - Het Amsterdams Lyceum

Hoe het voelt om eerste te zijn
We schrijven woensdag 9 maart 2011, half negen in de ochtend. In de lucht hangt een onrustige
spanning, ondanks de stilte die zich altijd na het begin van de eerste les meester maakt van het
gebouw. In de meeste lokalen wordt gewoon les gegeven; Engels, economie, business as usual zou
je kunnen zeggen. Het Eerste Klas Toernooi gaat nu dan eindelijk van start.
Onverstoord neemt de mentor
nog een keer de teamindeling
van de dag door, terwijl op en
onder het meubilair een zich
uitdijende massa kledingstukken
zijn plek vindt. Dammers en
schakers maken zich klaar voor
een bloedige strijd die weldra in
de aula zal losbarsten; de kunstzinnige
leerlingen bereiden zich
mentaal voor op de opdracht
voor handvaardigheid, tekenen
en fotografie; de basketballers en
hockeyers ruilen nog maar eens
van shirtje. Voor basketbal moet
alles immers lekker los hangen,
terwijl je bij hockey strak in het
pak de tegenstander te lijf wilt
gaan.
Na een klein kwartier lijkt er dan
toch orde in de chaos te zijn
gecreëerd. Iedereen weet wat
hem of haar te doen staat en
gaat, na de officiële opening van
het toernooi door de rector, zijns
of haars weegs. En zelfs in het
lokaal is her en der weer een
deel van de vloer zichtbaar.
De kop is er af. Maar die
gedachte wordt ruw verstoord
door de realiteit van het
toernooi. De eerste uitslagen
van basketbal worden over de
volle lengte van de middengang
gescandeerd: ‘We hebben
gewonnen!!!’. ‘Rustig jongens,
de andere klassen hebben
gewoon les. Geweldig dat jullie
gewonnen hebben! Tegen welke
klas moesten jullie spelen?
Er komen nog een heleboel
wedstrijden aan, dus blijf scherp.
Goed gedaan hoor.’ Een goed
begin is het halve werk, tijd dus
3
om een kijkje te nemen in de
Avio. Het thema van dit jaar is
dieren. Een vluchtige blik op het
bord in het tekenlokaal leert dat
er veel verwacht wordt van de
drietallen. Een toren van dieren
moet er gemaakt worden. Ter
illustratie is Pieter Bruegels
wereldberoemde schilderij
De toren van Babel geschetst,
omgeven door technische
termen als afsnijding, kikvorsperspectief,
overlapping,
schaduw en textuur. En dat in
waskrijt op een vel van 1 x 2
meter! Pfff, wat een klus! Op
sommige vellen wordt duidelijk
de opbouw van de tekening
neergezet, terwijl andere klassen
zich direct storten op het zo
zorgvuldig mogelijk tekenen van
olifanten, tijgers en slangen.