3 - Papuaerfgoed.org

42 ZWERFTOCHT DOOR EEN WERHLD IN BEWEGING
we direct kopje onder! We liggen in het water naast de omgekeerde prauw: weg
schietlood. We trachten zwemmend de kant te bereiken maar de waterplanten
slingeren zich om onze benen en het lukt niet. Sutoro heeft inmiddels een derde
prauw gevonden en roeit naar ons toe. Na een halfuurtje bereiken we tenslotte
de kant, hij roeiend en wij, ons vasthoudend aan de vlerken, zwemmend met
de beenslag. Didy houdt intussen de krokodillen in de gaten met zijn karabijn.
Wij besluiten ons avontuur bij het meer voor die dag te laten voor wat het is en
's avonds naar de Pasar Malam in het stadje te gaan. Zodra ik echter betaal met
mijn kletsnatte papiergeld vallen we door de mand: "Oh dat zijn die lui die in de
Laguna zijn gevallen." Het gebeuren is mond-op-mond het eiland overgegaan en
we zijn direct helemaal geaccepteerd en opgenomen in de eilandgemeenschap.
Ons vlerhprauwtje (r) in de kleine baai T tussen de layastromen van de luchtfoto (V)
De oversteek naar Halmahera
Ons plan de oversteek van Ternate naar Jailolo op de noordwestkust van Halmahera
met een motorboot te maken gaat in rook op. Het is onmogelijk de
drie noodzakelijke ingrediënten, een boot, dieselolie en de bemanning bijeen
te krijgen. Soms is er een boot met bemanning maar geen diesel, dan weer zijn
boot en dieselolie voorhanden maar geen bemanning ofwel er is bemanning en
diesel maar geen boot. We besluiten daarom een flinke zeilprauw te huren en
varen daarmee op zekere dag rond het middaguur uit bij een lekker briesje, dat
echter spoedig verdwijnt. We dobberen wat met de stroom mee zonder voortgang
te maken, waarbij onze positie onduidelijk wordt. Pas tegen de avond steekt de
wind weer op en gelukkig uit een gunstige richting. Het is een maanloze avond
en de "captain" is wat onrustig vanwege enkele hier gelegen koraalriffen. En ja
hoor: rond kwart voor acht een schok, een geweldig gekraak en geknars en we
zitten muurvast. Ik hoop dat de prauw het houdt, maar ben pas gerust als ik in de