3 - Papuaerfgoed.org

REIS LANGS EEN VERANDEREND MOZAÏEK VAN CULTUREN 75
Te voet het bos in
Eenmaal m het eigenlijke onderzoeksgebied aangekomen is het goed, na al dat
gehobbel en geschud, de jeep de jeep te laten en lopend verder te gaan het bos
m, vaak eerst nog via een afgelegen kampong waar geen school is en nooit een
dokter komt Wat een rust, maar ook wat een gezwoeg Ik ben altijd nat, of van
de regen, of van het transpireren En maar "rmtissen" 1 Heerlijk dan te baden m de
rivier bij het simpele bladerafdakj e dat ons bivak is Geen gehannes m een sarong
zoals bij we bij islamitische dorpen doen wanneer het nog niet donker is, maar
gewoon de rivier inlopen, met de edele delen m de ene hand en een stuk zeep in
de andere En met het stuk zeep verhezen want dan verdwijnt het rap m de rivier
Water voor de koffie en de rijst halen we stroomopwaaits, baden doen voor het
bivak en het toilet is stroomafwaarts De grootste kostbaarheid, zorgvuldig in
plastic verpakt, is een droog setje kleren voor de avond We leven op rijst, zoute
vis of zout vlees, sambal en heel veel zoete koffie Met wat geluk hebben we ook
groente, wanneer er tenminste eetbare bladeren m het bos zijn En uitkijken dat
je geen "jelatang blad aanpakt Dat is een superbrandnetel waarvan er drie soorten
bestaan, de ene al gemener dan de andere Slapen onder de klamboe tegen de
muskieten, tenzij de pacets zo talrijk en volhardend zijn dat we ons heil tussen
de keien in de rivier zoeken, hopend dat die met gaat banjirren En de volgende
ochtend moet je je weer m je natte kloffie hijsen Soms is het gedroogd boven
het houtvuur en daardoor vol zwarte vegen en met een indringende rooklucht
Ook overdag zijn insecten en ander klem spul soms lastig Afgezien van de pacets
kan dat van alles zijn, zoals minuscule steekvliegjes "agats" die je verdrijft met
een smokende klapperbast of iets dergelijks Ook zontbijtjes, totaal onschuldige
beestjes die al bijna uit elkaar vallen als je er maar naar kijkt, kunnen wanneer
er honderden op je bezwete lijf kriebelen, behoorlijk irritant zijn
Groot wild zie je maar af en toe, ondanks de talrijke sporen Soms zijn er olifanten,
een paar wegschietende herten of ook tijgers Vanwege de laatsten, die we
nooit bij naam mogen noemen, lopen we altijd m gesloten colonne Wachten op
elkaar, zelfs wanneer een van ons zijn behoeften moet doen Niemand kan even
achterblijven Mijn mooiste ontmoeting met tijgers heb ik wanneer we ergens
m Kermci door het donker overvallen worden op de steile helling van een diep
ravijn, waar we onmogelijk een bivak kunnen bouwen Nadat ieder een boom
heeft uitgezocht om zijn benen omheen te slaan en leunend tegen de rugzak op
betere tijden wacht, zien we diep onder ons twee tijgerschimmen, met m het
schijnsel van onze zaklantaarns, blauw oplichtende ogen Tegen beter weten m
hopen we nog een moment dat het herten zijn, maar daarvan lichten de ogen
rood op' Gelukkig kunnen de hanmaus ons langs de steile wand niet bereiken
en zijn er geen mogelijkheden ons van andere kanten te benaderen