Pentagram 2007 nr. 2

egrepen moeten worden als visioenen van het
saterkoor. Het koor beschouwt in berusting en
inzicht in de eigen halfmenselijke toestand zijn
heer en meester, Dionysos (de geest), die handelt,
lijdt en uiteindelijk zich verheerlijkt. Het koor
weerspiegelt wat ergebeurt. Hethandelt zelf niet.
Omdat het niet handelt, kan het de waarheid
weerspiegelen.Op diemanier wordthet wijs en in
die wijsheid wordt het de wegbereider van de
nieuwe Dionysos.
Het gezang van het koor wordt geboren uit het
evenwicht van de ziel,uit het innerlijke niethandelen,
de stilte, die tegelijkertijd de hoogste
alertheid is. Alleen op die manier kan Dionysos
zijn vervoering en zijn energie in het koor projecteren.
Verbreking en wedergeboorte
drukken zich uit in het collectief van het koor,
dat deze opnieuw bekend maakt aan toeschouwers
entoehoorders die eveneens gegrepen zijn
door de magie en de kracht van Dionysos. Het
koor dat de dionysische pure geestelijke vervoering
ervaart, weerklinkt en brengt deze over
op de toeschouwers. Zo nemen de toeschou-
wers entoehoorders deel aan de gebeurtenissen
op het zielenniveau van de hoofdpersonen.
Door deze versmelting van koor en toehoorders
vindt de voor de oorspronkelijke Griekse
tragedie typerende extase plaats. Dionysos, de
nieuwe maar oeroude bewustzijnskracht,
cree« ert de ruimte waarhet individu opkan gaan
in de nieuwe mens, Iacchos, die alles in hem
wordt.
Dit kan ook nu nog ^ of wellicht ju|¤st nu ^
plaatsvinden, als wij door inzicht in onze vele,
vaak zo smartelijke ervaringen bereid zijn ons
over te geven aan het heel actieve ‘niet doen’,de
waakzame stilte.
Het gaat om het verliezen van het zelf. Alleen
dan kunnen wij ons bewust worden van een
diepere dimensie, waarin wij weer e¤ e¤ n kunnen
worden met alles wat is.
Als wij aan de rand staan en ons vermeende
ongeluk bezien, wordt Apollo-Dionysos precies
in dat ongeluk herboren, wat zich dan als een
groot geluk bewijzen zal. Dan heeft de wijze
Silenus met zijn antwoord zijn doel bereikt. Hij
zal zijn hese stem verliezen en ook voor ons in
het koor van de eenheid de heldere melodie
zingen in de oorspronkelijke apollinische
harmonie.
Bron:
Friedrich Nietzsche. Die Geburt derTrago« die. Herdruk.
Ditzingen, Reclam, 1993.Oorspronkelijke Duitse
uitgave: 1872. Nederlandse vertaling: De geboorte van de
tragedie;of,Griekse cultuuren pessimisme; vert.uit het Duits
en ingel. door KeesVuyk. Amsterdam, International
Theatre Bookshop, 1987 (Tragodia betekent overigens
bokkengezang)
Pagina 18: Ingang van een Dionysos-heiligdom in het
Tangarda-gebied
Links: De godin Ino geeft de jonge Dionysos te drinken
uit de hoorn des overvloeds (Rome, Lateranenmuseum)
19