Pentagram 2007 nr. 2

eeuwige leven door de verbreking van het
oude weer vrij wordt.
InThracie« waren de rotsformaties e¤ e¤ n
met de levensmoeder, die de lichtkracht
omzette in goddelijk vuur. Dit vuur werd
de zoon genoemd, Apollo-Dionysus. 10
Beiden zijn aspecten van hetzelfde goddelijke
wezen.Orpheus is de zoon van de
zonnegod Apollo, de grote boogschutter
en drakendoder, die met zijn dodelijke
pijlen steeds raak schiet. 11 De lichtklanken
vormen het magische middel van
Orpheus. Het zijn de volmaakte harmoniee«
n waarmee deze godszoon voor het
offer van de geest,voor de in stukken gescheurde
Dionysus, in de mens een
plaats bereidt. Een plek die getroffen
wordt door de boogschutter om wat van
hem is, wat hij zelf is,uit de veelheid naar
de eenheid te leiden.
De voorstelling ’Orpheus’ door theatergroep
PAN.OPTIKUM uit Freiburg concentreert zich op
de vraag waarom Orpheus omkijkt. Is het de
angst voor het nieuwe leven, en het
(onmogelijke) vasthouden aan het verleden?
De voorstelling ging in premie' re tijdens de
Ruhrtriennale 2004 in Bochum (Duitsland) en
is nog steeds bezig aan een Europese tournee.
De foto’s geven het moment weer waarop
Orpheus aan de ene oever van de Styx
opnieuw het heden dient tegen te treden en
Eurydice door de wateren terugzinkt in nevels
van Hades’ rijk. C Matthias Kolodziej, 2004.
Duitsland
29