Pentagram 2007 nr. 2

witte gedichten 1
‘morgen word ik wakker’
dat zeg ik tegen mezelf, al een hele tijd.
maar ik weet dat het nu gaat gebeuren.
morgen word ik wakker,
en alles zal anders zijn.
ik zal de wereld met andere ogen zien.
ik zal alle kleuren en klanken
van de wereld van morgen
zien en horen en onderscheiden.
ik zal een andere taal spreken ^
detaalvandezielenhethart.
alle verdriet en zorgen zullen verdwijnen,
want alleszal anderszijn
in de morgen
waarin ik wakker word.
wiede taal van de ziel spreekt,
kent verdriet noch smart.
de melodie van dekomendedag
is al gecomponeerd;
dat weet ik heel goed.
haarpure toon begin ik tehoren ^
en straks stem ik erin mee.
dat zal een ontwaken zijn!
nooit val ik meer in slaap,
ik cree« er geen nieuwe waanbeelden meer;
niet langer waar ik rond in een troebele en
ondoorzichtige wereld.
detransparantehelderheidvanmijndagvanmorgen
is water uit een levende bron ^
jekunt jedorst erniet genoeg meelessen.
hoe kan men verzadigd raken
van iets wat heilig is?
ik weet dat ik morgen zal ontwaken.
ik zie een steren een lichtstraal;
vaak zie ik een ster,
gebroken glinsterend in goud en zilver,
en toch bereikt haarlicht mijn hart.
daar,daar is de poort dieleidt
naarmorgen;
een stralende ingang,
een wereld die wacht en anders is.
zie, ik doe een stap...
3