Vvaerachtighe Beschryvinghe Van drie seylagien, ter ... - Van Wijnen

[Augusti 28. 29. 30. 31]
+Den 28. 29. ende 30. Augusti totten 31. waydet meest al een z.w. windt, ende Willem
Barentsz. onse Capiteijn voer aende zuijdtzyde vande Weygats, aent vaste landt, alwaer zy
eenighe meest wilde menschen (ghenaemt Saminten) hebben ghevonden, doch niet al te wildt,
want zy zijnde 20. int ghetal met ons volck 9. int ghetal spraeck ghehouden hebben, ontrent
een myle landtwaert in, doense gheen volck vermoeden (overmidts wy voor heen op Weygats
te lande gheweest hebbende gantsch gheen volck daer vernomen hadden) ende saghense doen
in twee hoopen in mistich weer, vijf ende vijf tsamen ghepartuert, ende wy waren seer dicht
by haer eer wyse wel ghewaer werden. Doen is onse Tolcker voor uyt ghegaen om met haer
spraeck te houden: als zy dat saghen hebbende mede een voor uyt ghesonden, ende comende
by onsen man, track hy een pijl uyt zijn koker, hem dreyghende te schieten, daer deur onse
man, sonder geweer zijnde, bevreest werde, ende riep, inde Russche spraecke: schiet niet wy
zijn vrienden. Als dit de ander hoorde heeft hy zijn pijl ende booch ter aerden gheworpen,
daer mede te kennen ghevende dat hy wel begheerde met onse Tolcker spraeck te houden. Dit
de onse siende, riep andermael wy zijn vrienden, daer op de ander seyde zijt dan welcoom,
ende zy groeteden malcanderen, beyde haer hoofden neder buyghende ter aerden, nae der
Russen manieren. Dese gheleghentheyt ghevonden, heeft de onse hem ghevraecht na de
gheleghentheyt vanden lande ende der Zee oostwaert deur de Weygats, waer van zy ons goet
bescheyt hebben ghedaen, segghende, alsmen een hoeck ghepasseert soude zijn ontrent vijf
dach reysens, wysende n.o. dat dan daer nae een groote Zee is, wysende nae't z.o. op,
segghende tselfde seer wel te weten, overmidts eenen aldaer gheweest hadde van weghen
haren Coninck met een partye volcks daer hy Overste van+ gheweest hadde.
+Augusti 28. 29. 30. 31.
+Afbeeldinge der cleedinge ende ghedaente der Saminten.
[Septemb. 1]
De ghedaente haerder cleederen is gelijckmen by ons de wilde menschen af maelt, maer zijn
effenwel niet wildt want zy ghebruijcken goet verstant. Zy zijn ghecleet met vellen van
Rheeden vanden hoofden totten voeten, uyt-
[fol. 13r]
ghesondert de voornaemste, die zijn ghecleet tzy man oft vrouw, ghelijck de andere als
verhaelt is, uytghesondert het hooft, twelcke zy bedecken, met eenich ghecoleurt laken met
pelterie ghevoedert: de ander alle draghen mutsen van Rheens-vellen, het ruijch buyten, dicht
aent hooft ghevoecht, wel passende. Zy draghen langh hayr, in een vlecht ghevlochten,
hanghende buyten hare cleederen op de rugge, zijn meest al cort van lichaem, met breede
platte aensichten, cleyne ooghen, cort van beenen, haer knien staen uytwaerts, ende zijn seer
rasch int loopen ende springhen. Den vreemden natie vertrouwen zy weinich, want hoe wy
haer alle vriendtschap bewesen, so vertroudense ons nochtans weynich: Dat bleeck daer aen,
dat als wy den eersten September andermael aen landt+ quamen, ende een van ons volck een
booch van haer eyschten om die te besien, dat zijt weygerden, ende deden een teijcken dat zy't
niet doen wilde. De ghene die zy haer Coninck noemden, hadde schiltwacht uyt staende,
lettende op+ tghene datter om gingh, ende wat daer ghecocht ende vercocht werde. Ten
laetsten ghenaeckte een van ons naerder tot hem, om vrientschap met hem te maecken, ende
bewees hem vriendtschap, niet by haer ghebruijckelijcke wyse, hem ghevende midts dien een
beschuyt, die nam hy so met grooter eerbiedinge ende atse terstont op, ende int eeten, so oock