Vvaerachtighe Beschryvinghe Van drie seylagien, ter ... - Van Wijnen

+Den 12. Iunij smorgens sagen wy een witten Beyr, ende wy royden met onse schuyte nae
hem toe, meenende hem met een touw een strick om den hals te werpen, maer doe wy by hem
quamen, was hy so geweldich dat wyt niet dorsten bestaen, dan wy royden wederom tscheep,
ende haelden meer volcks ende gheweer, ende quamen wederom nae hem toe, met musketten,
roers, hellebaerden ende bylen, ende het volck van Ian Cornelisz. schip quamen met haer
Bock met volck ons mede te hulpe.
Also van volck ende wapenen wel versien zijnde, royden wy met beyde onse schuyten na den
Beyr toe, ende bestreden hem wel vier glasen langh, want het geweer weynich op hem trecte,
onder anderen werdt hy met een grooten bijl in zijn rugge gehouwen, datse daer in bleef
steken des niet tegenstaende swom hy daer mede wech, maer wy royden hem al nae, also dat
wy ten laetsten met een bijl zijn hooft in stucken gehouwen hebben, also dat de doodt daer
nae volghde. Daer nae brachten wy hem in Ian Cornelisz. schip, ende vilden hem aldaer, zijn
huijt was 12. voeten lang, ende wy aten oock van hem, maer ten bequam ons niet wel. Dit
Eylandt noemden wy het Beyren Eylandt.
+Iunij 12.
[Iunij 13]
+Den 13. seijlden wy van't Eylant af ende gingen n. aen, wel so oostelijck, de windt vanden
w. ende z.w. met een goeden voortgangh, also dat wy ontrent de n. Son nae ons gissinge 16.
mylen geseijlt hadden van dat Eylandt n. aen.
+Iunij 13.
[Iunij 14-15]
+Den 14. Iunij ontrent de Son n. wierpen wyt loot op 113. vadem, ende hadden geen gront,
ende seijlden also voort+ totten 15. de z.o. Son, met mistich ende hyselachtich weer, ende
gingen n. ende n. ten o. aen. Tegens den avondt claerdet wat op, ende wy sagen een groot
dingh inde zee dryven, meenende dattet een schip was, maer daer by comende wast een
dooden Walvisch daer groote menichte van Meeuwen op saten, ende tgaf een grooten stanck,
ende hadden doen noch gheseijlt twintich mylen.
+Iunij 14.
+Iunij 15.
[Iunij 16]
+Den 16. met sodanigen voortgangh aen seylende n. ten o. met mistich weder hoorden wy't ys
eer wy't sagen, doch 'tclaerde daer nae op dat wy't sagen, ende wenden daer van af, als wy nae
ons gissinge gheseijlt hadden 30. mylen.
+Iunij 16.
[Iunij 17-18]
+Den 17. ende 18. saghen wy weder geweldich ys, ende seijlden daer langhs heenen, tot dat
wy quamen aenden hoeck daer wy niet boven conden comen, want de windt z.o. was ons
recht teghens, ende de hoeck ys lach zuyden van ons. Wy laveerden een tijt langh om daer
boven te comen, maer conden niet bedryven.