luik humane biomonitoring in de regio Menen - Steunpunt Milieu en ...

B. PAK’s in de regio Menen – beschrijving van blootstelling
Urinair 1-hydroxypyreen, een biomerker voor blootstelling aan PAK’s, werd gedetecteerd bij 97%
van de deelnemers. Het geometrisch gemiddelde bedraagt 215 ng/l; de andere percentielen
worden weergegeven in Tabel 47.
Tabel 47: Blootstelling aan PAK’s in de regio Menen
Biomerker eenheid N %> Geometrisch
Mediaan P90
DL gemiddelde (95% BI) (P25 - P75)
Urinair 1-hydroxypyreen ng/l 191 97 215 (189 – 244) 230 (160 – 340) 470
N = aantal deelnemers; DL = detectielimiet (DL 1-hydroxypyreen: 10 ng/l); BI = betrouwbaarheidinterval; P =
percentiel
Blootstelling aan PAK’s blijkt niet te variëren naargelang de leeftijd en het geslacht van de
deelnemers. Naast de densiteit van de urine (p < 0,001), wordt er een hoog significante relatie
vastgesteld met rookgedrag: dagelijks roken wordt weerspiegeld door een verdubbeling van de
concentratie aan 1-hydroxypyreen in urine (p < 0,001). Ook passief roken (p = 0,02) en het al dan
niet gerookt hebben de afgelopen 3 dagen (p = 0,04) staat in verband met PAK’s blootstelling.
Tegen de verwachtingen in worden hogere 1-hydroxypyreen concentraties gevonden in de lente en
de zomer (p = 0,03; Figuur 44). We verwachten een hogere blootstelling aan PAK’s in de winter,
een bevinding die in de literatuur wordt vermeld en toe te schrijven is aan het hogere gebruik van
verwarmingstoestellen in de winter. De ongelijke verdeling van de staalafnames over de seizoenen
kan hiervoor een verklaring zijn.
jongens
meisjes
≤14,5 jr.
14,5-15,5 jr.
>15,5 jr.
roken: nooit
roken: sporadisch
roken: dagelijks
niet passief roken
wel passief roken
recent niet gerookt
recent wel gerookt
winter
lente
zomer
herfst
densiteit urine