CAL AINA VON BORA - Geschriften van Maarten Luther

Luther sprak: "Dat is de schuld van die goddeloze wederdopers, die, terwijl ik boven
op de berg gevangen zat als Jonker Jorg, intussen hier de wijngaard hebben verwoest.
het kost mij heel wat moeite weer op te bouwen wat zij hebben afgebroken, en
opbouwen is vermoeider dan slopen. Menige morgen, als ik mijn bed aanzie, waarop
ik mij niet heb kunnen uitstrekken, denk ik aan vriend Karlstadt en zeg bij mezelf:
zulk een vriendschapsdienst heb ik aan u te danken!"
"Maar zeg mij toch eens, Heer doctor," vroeg Elze, "hoe u het toch aanlegt om bij
alles wat u verricht en dat wel een mensenleeftijd vordert, als spreuken, voordrachten
houden, boeken schrijven, de Bijbel vertalen, brieven ontvangen en verzenden, voor
ieder een gouden raad hebben en nog zoveel meer, hoe u toch daarbij de moed kunt
behouden en u steeds nog tijd over hebt om met Wolfgang aan de draaibank te staan,
in uw tuintje voor de bloemen te zorgen en met uw vrienden een vertrouwelijk
woordje te spreken!"
Luther keek lachend op. "Mijn waarde gastvrouw," zei hij: "daartoe zijn slechts twee
zaken nodig, en wel: orde en gebed. Heeft ieder uur dan niet zestig minuten? In zestig
minuten kan men heel wat tot stand brengen als men alles met grote haast laat
geschieden en men zijn tijd uitkoopt. Het gebed is daarbij steeds een frisse bron,
waaruit lichaam en ziel nieuwe krachten kunnen putten. Zie, dit liederenboek," -
hierbij haalde hij een klein boekje uit zijn zak te voorschijn: - "is steeds mijn metgezel
en mijn trooster, die mij altijd zegt wat nodig is, en mij geeft wat in mij ontbreekt. Ik
houd mijn gebeden voor sterker dan de duivel en indien ik een dag niet bad zou mijn
geloof zijn kracht verliezen. Bid en werk, dan maakt God sterk."
Catharina had met bewonderende aandacht toegeluisterd en in haar binnenste klonk
een stem die zei: "Welk een man! Welk een grootheid van ziel! Kon men hem slechts
altijd voor ogen hebben! O, dat ik hem dienen mocht als zijn dienstmaagd!"
Doctor Maarten was intussen met de advocaat in gesprek gewikkeld over ridder Frans
vom Sickingen want de vorsten van Hessen, Paltz en Trier hadden hem op zijn, sterke
burcht belegerd en die ingenomen.
HOOFDSTUK 6
STUDENT BAUMGÄRTNER EN KÄTHE
Het was op een ochtend in augustus van hetzelfde jaar 1522 dat Meester Philippus en
vrouwe Elze in gesprek gewikkeld waren over Käthe von Bora. Hoe zou Käthe over
de Neurenberger denken?
"Ach, haar hart schijnt hem wel genegen te zijn, want als hij haar aanziet beginnen
haar wangen te gloeien als vuur en zij, die anders zo stil is, wordt spraakzaam als het
gesprek op hem komt. Onlangs toen wij bij Lucas Cranach het avondeten hebben
gebruikt, waarbij hij, zoals u weet, ook tegenwoordig was, heeft zij vrij druk met hem
zitten praten en mij op de terugweg gevraagd: hoe ver Neurenberg van Wittenberg
gelegen was en of alle Zwaben zo opgewekt spraken als de jonge Hieronymus."
"En wat hebt u haar geantwoord?"
Ik heb haar geantwoord dat Neurenberg zeer, zeer ver van hier lag en dat de Zwaben
opgewekter spraken dan de Saksen was mij niet bekend, maar dat ik alleen wel zoveel
wist, dat men enkel uit een opgewekt gesprek niet kon afleiden of iemand een ten
goede opgewekt hart, bezat."
"En wat zou zij daarop zeggen! Zij keek mij verlegen vragend aan en boog toen
zwijgend het hoofd."
38