Rondetafel 2: Seksueel geweld door professionals in ... - Vrouwenraad

Rien, de arts en zijn patiënte
• Je kunt niet zonder mij…..
• Geen enkele andere psychiater heeft deze
vernieuwende behandeling onder de knie. Ik
alleen kan je helpen.
• Dit is ons klein geheimpje. Niemand anders
snapt wat we hier doen.
Zijn advocaat ….
• In zijn ogen waren dit louter technische
handelingen…
• Of ‘tactiele bevestigingstherapie’ al dan niet
kan uitgevoerd worden, is een zaak waar ik
me als jurist niet over uitspraak…
• Ontkennen dat hij zijn patiënte op intieme
plaatsen had aangeraakt, deed hij niet. Die
waren in zijn ogen volledig gerechtvaardigd.
Die aanrakingen hadden niets te maken
met passie, maar alles met compassie te
maken.
De filosoof
• ‘Morele opvoeding is steeds initiatie in een
particulier verhaal én uitnodiging tot
algemeenheid’ ( Zie: F.De Wachter, ethiek:
modern en postmodern, in Ts voor filosofie,
1990)
• ‘Ik herinner me hoe mijn moeder plechtig
meedeelde aan grootmoeder dat ze in de
lakens van mijn bed de eerste vlekken van
nachtelijke zaadlozing had opgemerkt…Na
de spermavlekjes werd ik goed bevonden
voor de grote vrouwendienst. Hen te
bekoren en te begeesteren met mijn kleine
Priapus, zou een belangrijke taak worden in
mijn leven’ (Zie: R.Commers, ‘De val van
eros. Over seksuele armoede vandaag’,
Antwerpen, 2000)
Een patiënte die eindelijk spreekt…
na 15 jaar…
• Met lichamelijk contact zou hij mijn
vertrouwen weer herstellen, zo vertelde hij
me.
• Het begon met het vastnemen van mijn
hand, met strelen, kleine kusjes geven. Hij
stuurde me kaartjes, fluisterde me lieve
woorden in. Elke sessie ging hij een stap
verder. Vaak liet hij mij pas ‘s avonds om
halfelf komen. Die sessies liepen dan snel
uit tot drie uur ‘s nachts. Gaandeweg
betaste hij mijn vagina, per slot van
rekening de lichaamsplek waar ik was
misbruikt.
Tot zover deze casus.
Hoe denken filosofen daar nu over?
Daarvoor heb ik twee citaten weerhouden.
Een therapeutische relatie kan ook benaderd worden
als een opvoedende relatie. Een relatie van groei.
Morele opvoeding is steeds initiatie: je wordt ergens
binnengeleid, geïnitieerd. In een één ‐ één relatie
therapeut‐hulpvrager, leerkracht‐leerling, ... gaat het
om een particulier verhaal dat uitnodigt tot
algemeenheid.
Rien Schoonhoven had in zijn hoofd dat wat hij noemt
"de goede therapie" in alle mogelijke gevallen kan
gebruikt worden. Als zijn antwoord ja zou zijn, als dit
zou door wetenschappelijk onderzoek, door
deontologie bevestigd zou worden, dan heeft hij een
punt. Als het antwoord neen is ‐ er is iets zeer speciaal
tussen die vrouw en mij ‐ dan zit hij fout.
Het gaat om een heel andere benadering dan van ja ‐
neen, het gaat om in welke sfeer men met seksualiteit
omgaat.
Mijn stelling ‐ en dat is de reden waarom ik deze titel
gebruik ‐ is: heeft het zin een polariteit te maken
tussen daders en slachtoffers?
Het dader‐slachtofferperspectief vinden we in ons
rechtssysteem pas in de late jaren '90 terug. Dit is voor
de eerste keer ernstig uitgewerkt in wat nu
strafuitvoeringsrechtbanken zijn en waar de
commissies van voorwaardelijke invrijheidstelling zijn
gaan nadenken over het feit wanneer iemand in
vrijheid komt of er dan een nood is om de slachtoffers
te betrekken bij de veroordeelden bij de
31