Rondetafel 2: Seksueel geweld door professionals in ... - Vrouwenraad

hebben gekregen. Jonge vrouwen die emotioneel op drijfzand lopen en vol vertrouwen hulp vragen
aan een therapeut. Dit vertrouwen wordt door de dader op een brutale wijze beschaamd.
Enkele citaten uit interviews met slachtoffers die het probleem duidelijk illustreren:
Getuigenis 1
“Het begon toen ik 23 was. Toen ik met mijn diploma op zak ging solliciteren, kreeg ik plots last van
faalangst. Ik voelde me onzeker. Dat had alles te maken met het feit dat ik geen goede band heb met
mijn ouders. Zij hebben nooit de moeite gedaan om naar mij te luisteren. Ik dacht mijn angsten met
therapie te boven te komen. Maar door het misbruik dat ik heb meegemaakt zijn mijn problemen
erger geworden en heb ik er nog een extra probleem bij gekregen.”
“Als je psychisch aan de grond zit ben je zielsgelukkig als je eindelijk iemand gevonden hebt die naar
je luistert. Vanuit die kwetsbare positie geef je je over. Je hebt grote bewondering voor die
therapeut. Het misbruik van dat vertrouwen is bijzonder traumatiserend.”
“Mijn relatie met mijn vader was problematisch. De psychiater was als een soort vaderfiguur voor
mij. Dat heb ik hem bij herhaling duidelijk gemaakt. Ik heb hem zelfs een kaartje gegeven voor
vaderdag. Ik maakte kinderlijke tekeningen voor hem. Als patiënt projecteer je de gevoelens die je
voor je vader hebt op de therapeut. Die affectie is normaal in het therapeutische proces. In plaats
van die gevoelens te duiden heeft de psychiater ze versterkt én misbruikt.”
Getuigenis 2
“Toen ik bij de therapeut aanklopte was ik ten einde raad. Ik had problemen met mijn man ten
gevolge van de incestueuze relatie die ik in mijn jeugd met mijn vader heb meegemaakt. Als
behandeling stelde de therapeut meerdere sessies per week voor. De deuren van de praktijk stonden
ook altijd voor mij open. Ik voelde me er thuis. Door de manier waarop de therapeut met me omging
voelde ik me gewaardeerd. Als tegenprestatie stelde hij dat ik in de praktijk wat vrijwilligerswerk
deed. De therapeut manipuleert patiënten om hen emotioneel aan zich te binden. Soms had hij plots
géén tijd om mij een therapeutische behandeling te geven. Hij beschuldigde me er dan van dat ik
hem niet vertrouwde. Het voelde alsof ik iets verkeerd had gedaan. Ik stond zwak en daar heeft hij
gebruik van gemaakt. De therapeut werkt met regressie. Toen ik in een toestand van verminderd
bewustzijn was liep het mis. Achteraf gaf de man hiervoor verschillende verklaringen. Tegen de
politie verklaarde hij dat ik diegene was die de feiten had uitgelokt.”
Getuigenis 3
“Het misbruik gebeurde in een therapeutische gemeenschap, niet alleen met enkele patiënten, maar
ook met een paar begeleiders. De psycholoog koos zijn slachtoffers zorgvuldig uit ‐ hoofdzakelijk
vrouwen die géén partner hadden. De man hemelde me voortdurend op. Ik was zijn ‘teutonische
prinses’. Dat ophemelen had effect. Als zevende kind in een gezin van elf had ik thuis weinig aandacht
gekregen. Ik had grote bewondering voor zijn werk.”
“Voor mij was de man een vaderfiguur, maar dan moest ik er wel wat bijnemen. Hij trok me op de
schoot. Ik had nog géén seksuele ervaringen gehad. Hij zou me daarin inwijden. Ik had niet door dat
hij een kwartiertje later met iemand anders bezig was. De schellen vielen van mijn ogen toen ik hem
zei dat ik het aan een vriendin had verteld. Hij was woest. Ineens was er geen sprake meer van vrije
seks. Pas veel later begreep ik dat de man pychopathisch pervers was. Hij dronk ook heel veel. Hij
kon die dingen ook allemaal blijven doen. Er was rondom hem een heel breed netwerk van machtige
mensen die hem ter hulp snelden als hij problemen had.”
“Ervaringen zijn funest voor mensen vanaf het moment dat ze het daglicht niet mogen zien. Ik voelde
me misbruikt omdat het verhaaltje dat werd opgedist niet bleek te kloppen. De gevolgen waren
nefast. Mijn zelfvertrouwen was diep aangetast. Ik vertrouwde niemand meer inclusief mezelf.”
“Onder het mom van het beroepsgeheim kan er gedurende vele jaren zoveel blijven gebeuren. Op
die zwijgplicht moeten dringend uitzonderingen komen als er ethische normen worden overtreden.”
54