Zelfgenezing - Hahnemann Apotheek B.V.

Zelfgenezing een andere kijk op ziekte en herstel
Deel 1 Wat is ons Lichaam?
Het ontstaan van het universum
Het plaatje wat de wetenschap (de kosmologie) momenteel biedt is als volgt:
De basis van alles is niets. Dat niets heet de fase ruimte. Die faseruimte werd ontdekt
door het bestuderen van materie.
Materie bleek te bestaan uit moleculen, die weer bleken te bestaan uit atomen, die
bleken te bestaan uit een samenspel van trillingen. De (Super String, Veld) theorie wordt
daarvoor momenteel nog verder ontwikkeld.
De basis van materie is dus immaterieel. Dat wat we kennen is in basis alleen een
samenspel van trillingen. Dat samenspel noemen we informatie. Trilling in formatie, heet
schepping.
Daarin zit een leuk woordspel. Want het gaat tegelijkertijd over trilling die in samenhang
beweegt. (Zoals vogels, die in formatie vliegen.) En tegelijkertijd gaat het over
voortgaande veranderingen (in formatie) in dat patroon van samenhang in die
trillingsbeweging.
Kosmologie is de wetenschap van de beschrijving van het ontstaan van het universum.
Leuk om te weten is dat dit dus een gedeelte van de wetenschap is, waar niets
herhaalbaar, voorspelbaar, of verifieerbaar is. Want er is maar één universum. Het is nog
steeds in ontwikkeling. Er staat niets buiten het universum wat het kan ‘observeren’. En
het is niet verifieerbaar; alleen subjectief beleefbaar.
De Kosmologie biedt het volgende beeld van ontstaan van dit universum.
1) Eerst was er niets: de faseruimte die niet materieel is. Een vorm van pure
informatie. (Dit is wat in wis-kunst wordt beschreven. Religies noemen dit God.)
2) Dan is er een organisatie van informatie: samenhangen zijn te zien, zonder dat
daarin nog een samenhang te zien is. Dit noemt met het “Kosmisch Gas”.
3) Vervolgens is er een condensatie van gas, en vormen zich druppels: “Sterren”. De
Zon is daar één van.
4) Tenslotte is er een uitgewaaierde sliert van Zon gekristalliseerd, in de vorm van
“Planeten”. De Aarde is daar één van.
De oorsprong van je lichaam ligt in dat niets wat hierboven genoemd werd. In de
Kosmische Gas wolk was er een samenspel van ionen: zoals electronen en protonen.
Daartussen was er een gedurige lading ontlading. Die is door veel culturen beschreven.
(In Zuid Amerika noemt men het Quetzalqoatl.) De bliksem ontlading in die kosmische
gaswolk springt een vaste afstand, en wacht een vaste tijd, telkens weer, en tekent
daarmee een lijn van optimale lading ontlading. Dit is ondermeer beschreven als de
bliksems van Zeus. Onze hersenen werken nog steeds op ditzelfde principe: dat is hoe we
denken. Die bliksems trekken lijnen door het universum. Dat is de basis van wat we
kennen als Meridianen. Die bliksems kruisen elkaar, en maken daardoor knooppunten;
bolbliksems. Dat is de basis van wat we kennen als Chakra’s. Het is ook de basis van de
plaats van de sterren. Stolsels van flarden van die sterren vormen de planeten. Vuur
vormt Gas vormt Vloeistof dat Materie vormt. Het scheppingsverhaal van de kosmologie
verbindt informatie met materie.
© SIG 2007 - 15/ 127 - ir O#o van Nieuwenhuijze, arts