Zelfgenezing - Hahnemann Apotheek B.V.

Zelfgenezing een andere kijk op ziekte en herstel
Deel 4 Wat is ZelfGenezing?
Deel 3
Ziekte en herstel
Wat is ziekte?
In het voorgaande is al op diverse plaatsen besproken wat gezondheid is en hoe ziekte kan
ontstaan. Hier wordt de vraag gesteld wat ziekte is?
Is ziekte het optreden van ziektesymptomen? Of is ziekte een verstoorde balans, disharmonie?
Of is ziekte misschien wel een kans op herstel?
Er is geen twijfel over het feit dat ziekte wordt gekenmerkt door ziektesymptomen. Maar wat zijn
dan ziektesymptomen? Ziektesymptomen zijn meer dan nare verschijnselen die zo gauw mogelijk
moeten worden opgeheven. Het zijn in feite zinvolle signalen die ons vertellen dat er door het
lichaam actie ondernomen wordt. Deze actie is bedoeld om te herstellen en in feite ook het
signaal dat het herstel nog functioneert.
Vaak zien we dat het dan als vanzelf overgaat. Dat is het gevolg van ons vermogen tot
zelfherstel. Meer dan 90% van alle klachten gaan vanzelf over. Het is dus belangrijk om erachter
te komen hoe dat zelfherstel werkt, want daar ligt het grootste potentieel voor genezing; en dat
kan de effectiviteit van de gezondheidszorg sterk beïnvloeden.
Werkt het zelfherstel altijd?
Niet altijd verloopt het zelfherstel vlekkeloos. In dat geval blijft de ziekte bestaan en het
vastgelopen herstel luidt een nieuwe periode in. De ziekte wordt chronisch, zoals astma, reuma,
migraine, etc.
Het is van belang te voorkomen dat een ziekte chronisch wordt. Dat kan door te zoeken naar
methoden die het vastgelopen zelfherstel opnieuw stimuleren.
Een ziekte die langere tijd blijft bestaan is het gevolg van een verstoord zelfherstel.
Fundamenteel onderzoek (linkerkant van de bladzijde)
De laatste decennia is met name in immunologie en celbiologie aandacht besteed aan het effect
van toxische stoffen, omdat die een gezond organisme in een staat kunnen brengen die lijkt op
een ziekte situatie. Wat gebeurt er dan als je die stof in een minieme dosis als een soort
kunstmatige ‘boodschapper’ in een al ziek organisme brengt? Herinnert dat organisme zich dan
wat het moet doen om de evenwichten te herstellen? We kennen dat al vanuit de vaccinaties: ons
immuunsysteem heeft als elk complex systeem een geheugen, het opslaan van gevoeligheid na
vorige ervaringen. Als voorbeeld het fundamenteel celbiologisch onderzoek aan de Universiteit
van Utrecht gedurende de jaren 1990 tot 1998. Hier werd de hierboven uitgesproken hypothese
van kunstmatige toxiciteit bevestigd: een kleine dosis van een oorspronkelijk giftige stof -
waarmee de cel tevoren uit evenwicht was gebracht - verbeterde daarna het herstelproces
aanzienlijk; dit was het sterkst als het om dezelfde stof ging, of stoffen die qua stress effect veel
erop leken. Dat effect werd gemeten aan de hand van de vorming van beschermeiwitten. Dit
unieke onderzoek is in meer dan 20 publicaties in vaktijdschriften gepubliceerd. Een overzicht
van de resultaten en de belangrijkste publicaties is eind 1997 in boekvorm verschenen. 1
1 R. van Wijk, F.A.C. Wiegant, The simila principle in surviving stress, mammalian cells in homeopathy research,
Universiteit Utrecht 1997Inmiddels is er ook een documentaire gemaakt waarin dit onderzoek centraal
staat.Verkrijgbaar bij VSM Geneesmiddelen onder de titel: Op eigen kracht, actuele wetenschap over
homeopathie en zelfherstel.
© SIG 2007 - 32/ 127 - ir O#o van Nieuwenhuijze, arts