Verzekeringsrecht jurisprudentie 2002.pdf - Ex Tunc

gewond. Zij lijdt daardoor een schade van ruim fl 150.000,-, welk bedrag zij op grond
van art. 6 WAM juncto 1407 BW oud (zie thans art. 107 Boek 6 BW) vordert van
Verzekering Maatschappij Holland NV, de WAM-verzekeraar van haar echtgenoot.
De verzekeraar wijst Beeks claim af met het argument dat door de bestaande
huwelijksgemeenschap de schuld van de man aan de vrouw is weggevallen en er dus
geen door de verzekeraar te dekken burgerrechtelijke aansprakelijkheid van Van den
Bergh jegens Beek bestaat. De HR wijst de vordering van Beek echter toe. De HR
doet in dit arrest geen principiële uitspraak over de vraag of dogmatisch gezien een
verbintenis tot betaling van schadevergoeding uit hoofde van onrechtmatige daad
tussen in algemene gemeenschap van goederen gehuwde echtgenoten kan bestaan,
maar beslist dat tegenover de verzekeraar zo'n verbintenis niet als tenietgegaan heeft
te gelden wanneer schuldenaar en schuldeiser ten tijde van het ontstaan van de
verbintenis met elkaar in gemeenschap van goederen zijn gehuwd. Immers, zo
overweegt de HR, 'enerzijds hebben beide echtgenoten er belang bij dat de schade
uiteindelijk wordt gedragen door de verzekeraar die de aansprakelijkheid had gedekt,
en hebben zij daarom belang bij het voortbestaan van de verbintenis, anderzijds is er,
gegeven dit belang, geen redelijke grond om de verbintenis tegenover de verzekeraar
als tenietgegaan aan te merken'.
Opgevoerde bromfiets (1988) Een verzekeraar verzekerde tegen WA een duidelijk omschreven gemotoriseerd
voertuig, dat door de verzekeringnemer als bromfiets was aangeduid. De bromfiets
werd 'opgevoerd'. De verzekeraar kan aan de benadeelde niet tegenwerpen dat dit
motorrijtuig als gevolg van daaraan aangebrachte wijzigingen (te grote motor;
trappers verwijderd) op het tijdstip van het sluiten van de verzekering geen bromfiets
was of deze hoedanigheid op een later tijdstip vóór de aanrijding heeft verloren.
Opgevoerde Yamaha (1992) Van Spanje veroorzaakt in 1988 op zijn opgevoerde bromfiets een verkeersongeval.
Van Spanjes WAM-verzekeraar, Groep Josi Verzekeringen Maatschappij 1909 NV,
stelt de benadeelde schadeloos. Groep Josi zoekt voor het uitgekeerde bedrag
krachtens art. 15 WAM verhaal op Van Spanje, daarvoor aanvoerend dat de door Van
Spanje verzekerde 'bromfiets' ten tijde van het ongeval niet (meer) voldeed aan de
wettelijke definitie van bromfietsen zoals opgenomen in het WVR en RVV. De HR
stelt in het arrest voorop dat in het algemeen niet kan worden aanvaard dat de eisen
van redelijkheid en billijkheid meebrengen dat de verzekeringnemer of de verzekerde
gehouden is aan de verzekeraar mededeling te doen van verzwaring van het risico als
gevolg van aan het motorrijtuig aangebrachte veranderingen. Verklaart de verzekeraar
dat hij de aansprakelijkheid waartoe een uitsluitend als bromfiets en zonder nadere
omschrijving aangeduid, maar overigens geïndividualiseerd motorrijtuig aanleiding
kan geven, verzekert, dan mag de nietprofessionele verzekerde er in beginsel van uit
gaan dat de verzekeraar het begrip bromfiets in ruime zin bezigt, in dier voege dat
daaronder ook een bromfiets kan vallen die niet voldoet aan de beperkte omschrijving
van het WVR en RVV. De HR wijst er overigens nog op dat de verzekeraar in
voorkomende gevallen mogelijk wel met succes een beroep op art. 251 K kan doen
indien vaststaat dat de verzekeringnemer geen mededeling heeft gedaan van vóór het
sluiten van de verzekering bestaande eigenschappen van de bromfiets die voor de
verzekeraar van doorslaggevende betekenis waren voor zijn beslissing of hij de
verzekering al dan niet zou aangaan en zo ja onder welke voorwaarden. Uit deze
beslissing volgt echter dat van de aspirant-verzekeringnemer in beginsel niet verlangd
kan worden dat hij bij het aangaan van de verzekering uit eigener beweging opgeeft
dat de aangeboden bromfiets niet voldoet aan de definitie van het RVV en WVR.
AANVULLENDE JURISPRUDENTIE
HOOFDSTUK 8
Wijnings-Klaverblad (1997) Een op de as van de weg stilstaande voetganger is plotseling voorover gevallen en
aangereden door een passerende auto. De voetganger is als gevolg van dit ongeval
overleden. De erven van de voetganger vorderen in dit geding van de WAMverzekeraar
op de voet van art. 6 lid 1 WAM, betaling van de door de voetganger
geleden schade, stellende dat de automobilist aansprakelijk is op grond van art. 31
(oud) WVW. HR: Niet beslissend is of de door de automobilist gehouden afstand niet
'ongebruikelijk kort' was, maar of de automobilist rechtens geen enkel verwijt kan
worden gemaakt t.a.v. de afstand die zij tussen haar auto en de voetganger heeft
aangehouden. Indien zich duidelijk zichtbaar op de as van de weg daar stilstaande
voetgangers bevinden - die aldus in een kwetsbare positie verkeren - dient een
autobestuurder bij het bepalen van de afstand waarop hij zal passeren, mede rekening