Conceptbeheerplan Sarsven en de Banen - Natura 2000 ...

aanwezig.
Voor de vennen van dit habitattype geldt, dat er veel eerder succes als gevolg van genomen
herstelmaatregelen optreedt dan bij de vennen van habitattype H3110. Het blijft van belang bij de
toepassing van herstelmaatregelen te streven naar duurzaam herstel van de hydrologische condities.
Zoals bij andere habitattypen die aan voedselarme condities gerelateerd zijn vormt ook de nog steeds te
hoge atmosferische depositie een knelpunt. Het perspectief krijgt vanwege dit laatstgenoemde knelpunt
de beoordeling ‘matig ongunstig’ (Ministerie van LNV, 2006).
De Banen en de Schoorkuilen zijn deels hersteld. Het Sarsven in de kern van het gebied is nog niet
hersteld en heeft een slechte waterkwaliteit. Op dit moment is de oppervlakte van het habitattype nog te
klein om van een duurzame situatie te spreken. De herstelde (voedselarme) vennen zijn nog erg
kwetsbaar omdat ze omringd worden door intensieve landbouwgronden. Deze gronden kennen een op
de landbouw afgestemde waterstand, die een negatieve uitwerking heeft op het gebied. Daarnaast
worden de vennen beperkt beïnvloed door voedselrijk water uit de omgeving. Verder is de
stikstofdepositie in Nederweert momenteel ongeveer 3000 mol/ha/jaar. De kritische grens voor het
habitattype (410 mol/ha/jaar) wordt dus nog ruim overschreden. De staat van instandhouding is daarom
ongunstig te noemen en het duurzaam voortbestaan van het habitattype kan nog niet worden
gegarandeerd.
Ontwikkelingen en trends
In 1992 zijn delen van de Banen uitgebaggerd en zijn rietkragen verwijderd hetgeen geleid heeft tot
spectaculair herstel van venflora. Dit was later ook het geval na herstelwerkzaamheden in een deel van
de Schoorkuilen. Op dit moment is er net buiten de begrenzing een grootschalig venherstelproject
gaande aan weerszijden van het Kanaal Wessem-Nederweert (Schoorkuilen en Roeventerpeel). De
vennen van de Schoorkuilen waren opgevuld met zand van het kanaal Wessem-Nederweert. Dit zand is
vanaf medio 2007 weer weggegraven.
De wateraanvoer in het Sarsven lijkt te zijn toegenomen, getuige de slibafzettingen. Eutrofiëringsindicatoren
als Brandnetel zijn binnen de invloedssfeer van het inlaatwater toegenomen, evenals IJle
zegge. Hoewel duidelijk natter dan voorheen gaat het nog steeds om een verdroogd gebied omdat het
waterpeil van het Sarsven volledig afhankelijk is van gebiedsvreemd inlaatwater (De Mars, 1998).
Doelstelling
Uitbreiding oppervlakte en behoud kwaliteit.
Het habitattype ‘zwak gebufferde vennen’, dat landelijk in een matig ongunstige staat van instandhouding
verkeert, komt hier voor in de vorm van een aantal verschillende plantengemeenschappen. Uitbreiding
van de oppervlakte wordt nagestreefd waardoor het gebied in de toekomst een zeer grote bijdrage levert
aan het landelijke doel.
Mogelijkheden voor behoud, herstel en/of uitbreiding
Behoud en beheer van de hier bedoelde gemeenschappen van zwak gebufferde wateren vergen een
subtiele aanpak, waarbij de omstandigheden voortdurend nauwgezet gevolgd dienen te worden. Al met al
lijkt onder de huidige condities in het geheel aan vennen aan de belangrijkste randvoorwaarden te
kunnen worden voldaan. Het behoud van deze vensystemen is nu echter nog gekoppeld aan regelmatig
menselijk ingrijpen, terwijl een meer duurzaam bestaan wenselijk is door maatregelen op landschapsschaal
(Ministerie van LNV, 2006). Voor behoud van het habitattype is het noodzakelijk dat het Sarsven
Concept Beheerplan Natura 2000 Sarsven en de Banen 19