Conceptbeheerplan Sarsven en de Banen - Natura 2000 ...

Wanneer er geen andere bevredigende oplossing bestaat en er geen afbreuk gedaan wordt aan de
instandhouding van de soort is ontheffing of vrijstelling van de bescherming van een soort aan de orde.
Naast het instrument ontheffing wordt er gebruik gemaakt van de vrijstelling ex artikel 65 van de Flora- en
faunawet. Dit kan op landelijk of provinciaal niveau. Op landelijk niveau gelden anno 2009 vrijstellingen
voor het doden van Houtduiven, Konijnen, Zwarte kraaien en Kauwen om belangrijke schade aan
gewassen te voorkomen. Voor het doden van Vossen geldt een vrijstelling om schade aan de fauna te
voorkomen. Op provinciaal niveau geldt een vrijstelling voor het met klemmen doden van Woelratten en
een vrijstelling voor het verontrusten van een aantal soorten om belangrijke schade aan gewassen te
voorkomen (Verordening beheer en schadebestrijding dieren Limburg, 2007). Voor het doden van Mollen,
Veldmuizen en Bosmuizen geldt een generieke vrijstelling op grond van artikel 75 van de Flora- en
faunawet. De Huisspitsmuis mag op grond van dit artikel worden bestreden in of op gebouwen of daarbij
behorende erven of roerende zaken. Zwarte rat, Bruine rat en Huismuis worden op grond van de Flora-
en faunawet niet beschermd.
Tot slot biedt de aanwijzing ex artikel 67 van de Flora- en faunawet de mogelijkheid personen of
categorieën van personen aan te wijzen voor het doden van beschermde of onbeschermde soorten.
Hierbij kan worden bepaald dat de toestemming van de grondgebruiker niet nodig is. Voor het doden van
onbeschermde soorten (zoals de Nijlgans) is een aanwijzing nodig om van het geweer gebruik te mogen
maken. In Limburg geldt een aanwijzing voor het doden van Muskusratten en Beverratten door
waterschapspersoneel. Voor bovengenoemde categorieën natuurgebieden is het Waterschap verplicht
een in overleg met de beheerder op te stellen plan te overleggen.
Faunabeheerplan Midden-Limburg
Ontheffingen ex artikel 68 van de Flora- en faunawet worden in beginsel verleend op grond van een
faunabeheerplan. De faunabeheerplannen zijn door de Limburgse faunabeheereenheden (thans
Faunabeheereenheid Limburg) opgesteld voor de gehele provincie en in 2005 goedgekeurd door
Gedeputeerde Staten. Het plan geeft aan welk beheer met betrekking tot in het wild levende dieren voor
de provincie Limburg van kracht zal zijn. Het biedt inzicht in mogelijke risico’s op schade in het
werkgebied Midden-Limburg (Faunabeheereenheid Midden-Limburg, 2005). Voor dit gebied is het beheer
van de volgende soorten van belang (Wild zwijn en Grauwe gans).
4.3. Bestemmingsplan
Een bestemmingsplan beschrijft wat er met de ruimte in een bepaalde gemeente mag gebeuren. Er staat
ook in waar gebieden met landschappelijke waarden, natuur en bedrijventerreinen zijn of mogen komen.
Bestemmingsplannen bevatten niet alleen regels over het grondgebruik, maar bijvoorbeeld ook over
maximale hoogte en breedte van bouwwerken. Het bestemmingsplan geldt zowel voor burgers, bedrijven
als voor de gemeente zelf. In principe moet een bestemmingsplan elke tien jaar opnieuw worden
geactualiseerd. Van belang is dat in het bestemmingsplan verschillende venoevers als ‘archeologisch
waardevolle vindplaats’ (60% van het natuurgebied) zijn aangewezen. Dit betekent dat voor ontgraving
van deze oevers een ontheffing bij de gemeente moet worden aangevraagd (Gemeente Nederweert,
1999).
Hydrologische zonering
In het buitengebied van Nederweert worden een aantal hydrologische aandachtsgebieden
Concept Beheerplan Natura 2000 Sarsven en de Banen 31