Conceptbeheerplan Sarsven en de Banen - Natura 2000 ...

invloed van kwelwater op het ven sterk toenam. Daarna is in 1992 het oorspronkelijke ven gerestaureerd,
door de verlandingsvegetatie (kenmerkend voor voedselrijke wateren) en de sliblaag uit het ven te
verwijderen. In 1997 hebben aanvullende herstelmaatregelen plaatsgevonden, ook juist ten noorden van
het grote ven. Het ooit opgebrachte zanddek is daar ontgraven en er is op de oostoever van het grote ven
meer struweel en bos gekapt. Door herstel van de waterhuishouding is er een natuurlijker fluctuatie van
het waterpeil, waarvan verschillende bijzondere plantensoorten van de Oeverkruid-klasse profiteren zoals
Oeverkruid (RL2), Moerashertshooi (RL3), Kruipende moerasweegbree (RL3), Kleine biesvaren (RL2) en
Drijvende waterweegbree (bijlage II Habitatrichtlijn). De vegetatie in de Banen wordt gekenmerkt door
deze bijzondere plantensoorten die vroeger veelvuldig in de regio voorkwamen. Gagel- en
wilgenstruwelen vormen een afwisselend geheel met ruigten, grazige vegetaties en drogere bosschages.
Binnen het gebied liggen ook diverse vochtige tot natte graslanden, soms in overgang naar
moerasvegetaties.
In de Banen broeden moerasvogels als: Dodaars, Geoorde fuut, Wintertaling, Slobeend, Blauwborst en
Sprinkhaanzanger. In de broekbossen komt de Wielewaal tot broeden. Naast deze broedvogels is het
gebied in de winter van belang voor overwinterende eendensoorten. De laatste jaren brengen ook Grote
zilverreigers er de winter door.
Verder komen in de Banen Heikikkers voor. Daarnaast vormt de Banen als voedselarm, zwak gebufferd
ven een uitstekend leefgebied voor libellen. In 2004 zijn er 25 soorten vastgesteld (De Lierelei, 2004).
Het Vlakwater
Natuurgebied het Vlakwater bestaat uit Berken-Zomereiken- en Elzenbroekbos gelegen langs de
waterloop het Vlakwater. Ook liggen in het gebied enkele vochtige graslanden. Langs sloten komen nog
redelijk goed ontwikkelde vegetaties voor met Zeegroene muur en Moerasmuur. In het gebied komen ook
de Koningsvaren en de Heikikker nog voor.
De Schoorkuilen
Het noordelijke gedeelte van dit gebied bestaat grotendeels uit een soortenarm en nat loofbos met een
moerasgebied, een broekbosrestant en een Gagelstruweel. De vegetatie in het middelste deel van de
Schoorkuilen is het best ontwikkeld. Ook bevat dit deel van de Schoorkuilen een nat grasland met een
hoge grondwaterstand en goed ontwikkelde vegetatie. Het zuidelijke deel bestaat uit een nat grasland,
een klein Elzenbroekbos en een restant van een oud en nat loofbos, waarin Koningsvaren groeit. Hier
liggen grote potenties voor het ontwikkelen van vegetaties uit het Oeverkruid-verbond. Deze vegetatie
ontstaat op de loefzijde van een plas en valt binnen het doeltype Voedselarme plas. Aan de lijzijde
ontstaat een vegetatie die valt binnen het doeltype Kleine zeggenmoeras.
Door het Limburg Landschap is in 2001/2002 een deel van het broekbos verwijderd en de dalbodem
opgeschoond, waardoor bovengenoemde vegetaties weer tot ontwikkeling kunnen komen. In het opnieuw
gegraven ven is onder andere Drijvende waterweegbree opgekomen (Provincie Limburg, 2002).
Een nieuw venherstelproject is gestart vanaf medio 2007. Er zijn drie vennen hersteld door opgebracht
zand te verwijderen.
1.7.3. Ecologische relaties
Door veranderingen in het verleden zijn veel ecologische processen en relaties verstoord of opgeheven.
De belangrijkste factoren die van belang zijn voor het functioneren van het systeem zijn de
waterkwantiteit en -kwaliteit. Verdroging heeft een negatieve invloed op de waterkwantiteit. Verzuring en
vermesting hebben een negatieve invloed op de waterkwaliteit. Dit heeft onder andere een sterke
Concept Beheerplan Natura 2000 Sarsven en de Banen 9