Conceptbeheerplan Sarsven en de Banen - Natura 2000 ...

gronden kennen een op de landbouw afgestemde waterstand, die een negatieve uitwerking heeft op het
gebied. Daarnaast worden de vennen beïnvloed door voedselrijk water uit de omgeving. Verder is de
stikstofdepositie in Nederweert momenteel ongeveer 3000 mol/ha/jaar. De kritische grens voor het
habitattype (410 mol/ha/jaar) wordt dus nog ruim overschreden. De staat van instandhouding is daarom
ongunstig te noemen en het duurzaam voortbestaan van de soort kan niet worden gegarandeerd.
Ontwikkelingen en trends
Het verspreidingsgebied van de Drijvende waterweegbree is klein en in dat hele gebied is de soort
zeldzaam en bedreigd. Het beoordelen van trends in verspreiding en populatiegrootte wordt bemoeilijkt
doordat we te maken hebben met een ‘onbestendige’ soort waarbij de groeiplaatsen in omvang en
precieze plek van jaar tot jaar wisselen (Ministerie van LNV, 2006).
In 1992 zijn delen van de Banen uitgebaggerd en zijn rietkragen verwijderd hetgeen geleid heeft tot
spectaculair herstel van venflora. Dit was later ook het geval na herstelmaatregelen in een deel van de
Schoorkuilen. Deze maatregelen hebben een positief effect gehad op de soort. Op dit moment is er net
buiten de begrenzing een grootschalig venherstelproject gaande aan weerszijden van het Kanaal
Wessem-Nederweert (Schoorkuilen en Roeventerpeel). De vennen van de Schoorkuilen waren opgevuld
met zand van het kanaal Wessem-Nederweert. Dit zand is vanaf medio 2007 weer weggegraven.
De wateraanvoer in het Sarsven lijkt te zijn toegenomen, getuige de slibafzettingen. Eutrofiëringsindicatoren
als Brandnetel zijn binnen de invloedssfeer van het inlaatwater toegenomen, evenals IJle
zegge. Hoewel duidelijk natter dan voorheen gaat het nog steeds om een verdroogd gebied omdat het
waterpeil van het Sarsven volledig afhankelijk is van gebiedsvreemd inlaatwater (De Mars, 1998).
Doelstelling
Behoud omvang en kwaliteit biotoop voor behoud populatie.
De populatie Drijvende waterweegbree in de Banen draagt in belangrijke mate bij aan de populatie in de
zandgebieden van Noord-Brabant en Midden-Limburg, het verspreidingsgebied met de grootste bijdrage
voor deze soort in Nederland.
Mogelijkheden voor behoud, herstel en/of uitbreiding
Herstel op landschapsschaal is van groot belang. Voor behoud van het habitattype ‘zwak gebufferde
vennen’ is het noodzakelijk dat het Sarsven in de kern van het gebied ook wordt hersteld. Daarnaast
dient de waterhuishouding in de omgeving van het gebied zo goed mogelijk te worden aangepast
(GGOR). Ook herstel van vennen in de omgeving van het Natura 2000-gebied draagt hieraan bij omdat
er dan een aaneengesloten geheel van voedselarme vennen ontstaat, die elkaar versterken. Verder is
het terugdringen van stikstofdepositie van belang omdat deze nog steeds de kritische grens overschrijdt.
Concept Beheerplan Natura 2000 Sarsven en de Banen 24