Debat Talking Heads - Demos

verhalen over de Vlaamse collaboratie doen het heel goed in Nederland. Die verhalen voeden
een clichébeeld over de Vlaamse literatuur of geschiedenis. Wanneer je dat onderwerp
behandelt, mag je een sappig taaltje hanteren. Wanneer je schrijft over de seksuele frustraties
van een dertiger, wordt je geacht, als schrijver, te houden aan de karige, uitgebeende taal die
in de Noord-Nederlandse letteren overheerst. Dit is zeer opvallend. Ik merk het vaak aan
recensies over mijn werk. Ik heb een vrij metaforisch, weelderig taalgebruik. Maar ik schrijf
niet over ‘la Flandre profonde’. Dat is mijn onderwerp niet. Het kan me weinig boeien.
Nederlanders hebben daar last mee. Een soort oervlaams register dat ik kan begrijpen om te
schrijven over onderwerpen die in principe ook door een Nederlander zouden kunnen
geschreven worden.
Gie: De universaliteit van de literatuur blijft dus problematisch, vermits iedereen snel in
hokjes wordt geduwd. De verwachtingen ten opzichte van je stijl en thema bepalen heel
sterk de aandacht die je krijgt?
David: Zonder meer!
Rondetafelgesprek met reacties uit het publiek.
Bart Van der Herten neemt deel aan het rondetafelgesprek.
Bart: Ik werk bij de Vlaamse overheid binnen het kader van interculturaliteit.
Gie: Moet de overheid initiatieven nemen om de instroom of aanwezigheid van
allochtonen en diversiteit binnen de kunstensector te garanderen, te vergroten, te
legitimeren, ...? Is dit een taak voor de overheid? Of moet de overheid dit overlaten aan
de markt, de samenleving?
Michael: Ik wil me niet uitspreken over goed of fout. Het thema diversiteit is ‘hot’. Dat blijkt
uit de voorgaande verhalen, de aandacht van de VRT voor diversiteit, ... De overheid moet
een kader scheppen om kwaliteit en doorstroming te garanderen. Maar op dit moment zijn we
zover dat mensen er een markt in zien. Sommigen mensen geloven dat ze die
emancipatiestrijd voor allochtone kunstenaars moeten voeren. In die zin geloof ik dat het
probleem al verschoven is naar de markt of samenleving.
Gie: Leven we niet, ondanks de hype die er rond diversiteit heerst, met de illusie dat we
al voorbij zijn aan het thema interculturaliteit? De VRT mag dan wel een cel diversiteit
in het leven hebben geroepen, maar ik zie nog weinig kleur op het scherm. Ik zie niet
veel diversiteit in het beleid of de praktijk. De hype rond diversiteit in het discours
betekent niet dat die diversiteit al is doorgedrongen in de realiteit. Moet de overheid
daarop geslepen blijven?
Bart: Ik denk dat de overheid wel degelijk een rol te vervullen heeft. De Vlaamse kunstwereld
is voornamelijk een ‘witte bourgeois’ aangelegenheid. Dat was vier jaar geleden ons
uitgangspunt bij de opname van het thema diversiteit in onze beleidsplannen. Minister