IN 2, mei 2009 - Internationale Vereniging voor Neerlandistiek

London zich in multidisciplinaire richting. Wintle (1990, 106) laat zien hoe de
historici aldaar profiteren van de aanwezigheid van andere deskundigen, niet
alleen de neerlandici die in 1983 van Bedford College naar ucl waren terugverhuisd,
maar ook experts van de vakgroep kunstgeschiedenis. Die constatering
kan ook worden omgedraaid: het Dutch Department profiteert minstens
evenveel van de aanwezigheid van aanvullende expertise op ucl zelf, zoals bij
de historici en kunsthistorici, en daarbuiten. Dan valt met name te denken aan
hoofdstedelijke instellingen die zich met de kunstgeschiedenis van de Lage
Landen bezighouden (The Courtauld Institute of Art en The Warburg Institute) en
aan het voordeel dat de Londense neerlandici hebben van de British Library,
waar Anna Simoni (1916–2007) tot haar pensionering in 1981 de Nederlands-
Vlaamse collectie beheerde. 15 De Londense multidisciplinaire ontwikkeling
voert in de jaren negentig verder, wanneer bij het Dutch Department een
modern historicus wordt aangesteld als vast staflid. Onder invloed hiervan
verandert het onderwijsprogramma en komt er meer aandacht voor de negentiende-
en twintigste-eeuwse geschiedenis en voor actuele sociale vraagstukken.
Ook wordt de interne samenwerking versterkt en geïnstitutionaliseerd door de
oprichting in 1987 van een interdisciplinair Centre for Low Countries Studies dat
beoogt alle op ucl aanwezige expertise op het gebied van de Nederlandse taalen
letterkunde, geschiedenis en kunstgeschiedenis bij elkaar te brengen. Aan
het eind van de jaren negentig werd het Centre weer opgeheven, maar een
aantal taken waren toen inmiddels overgenomen door een regionale
vereniging, de Association for Low Countries Studies in Great Britain and Ireland
(alcs), waarover later meer.
Ook in Southampton beginnen in de jaren tachtig verschillende disciplines
aan een (kortstondige) samenwerking. Hier bracht men taalverwerving,
geschiedenis en geografie samen in een studieprogramma dat door de Nederlandse
Taalunie werd ondersteund. De historicus Alastair Duke merkt
hierover op:
The teacher was then Hilda Pacifico who hailed from Oostende. […]
To supplement Hilda’s language classes, [the geographer] David Pinder
and I provided a course on the geography and history of the Low
Countries. 16
Hoewel het Nederlands in Southampton altijd een bijvak bleef, was er dus
blijkbaar wel ruimte voor aanvulling vanuit andere disciplines om de studenten
een zo breed mogelijk inzicht in de Lage Landen te geven, net wat door Area
Studies beoogd wordt.
De multidisciplinariteit van de Britse neerlandistiek komt niet alleen tot uiting
in studieprogramma’s zoals in Hull, Londen en Southampton, maar ook in de
landelijke infrastructuur, die vanaf de jaren negentig sterk is uitgebreid. Een
belangrijke rol is weggelegd voor het tijdschrift Dutch Crossing. In 1977 op
11