Worstelen met een wrekende God - Klaas Spronk's Weblog

gezocht, maar wint aan betekenis, doordat ook Ps. 9 juist met kaf afbreekt.
Junker wijst er terecht op, dat ook vs.2v vrijheid tegenover het alfabetische
schema vertonen. Voorts schrijft Junker: de alfabetische Psalm wordt door
de profeet slechts `zu dem alphabetischen Stichwort durchgeführt, das ihm
das passende Einleitungswort für die Drohung an die Hand gab:
(kalah=),,Ein Ende''; dieses wird darum auch in V.9 nachdrucksvoll
wiederholt.' 35 Zo kunnen we met enige wijziging het woord van Eissfeldt 36
overnemen: het kaf-vers biedt `ein guter Auftakt' tot het overige boek Nahum.
We willen hier herhalen, dat 1:2-8 een `religieuze' aanvulling geeft op
de rest van het boek; dat kan voor oorspronkelijke echtheid pleiten.
Bij de poging tot nadere datering zijn verschillende gegevens van belang.
Hoe stond het er met Nineve bij in de tijd, dat Nahum profeteerde? Volgens
veel geleerden waren de aanvallen reeds begonnen en deed alles een
spoedige ondergang verwachten (men dateert dus kort vóór 612), volgens
anderen werd Nineve wel ernstig bedreigd, maar mocht het zich toch nog
verheugen in grote macht en bloei. Aan de eerst genoemde mening ligt
vooral ten grondslag, dat men te weinig rekent met de goddelijke inspiratie,
waaronder de profeet de toekomst kan voorspellen. Er wordt door Nahum
wel over aanvallen op Nineve gesproken, maar dat is dus ook profetie, zo
ook bijvoorbeeld 3:12v. Voor de tweede mening beroept men zich op 1:10,-
12v; 2:10, 12v, 14; 3:4-7, 8-11, 16. De meeste plaatsen hebben ons inziens
niet veel te zeggen, wel: 1:12v: daaruit blijkt wel, dat Juda nog onder het juk
van Nineve zucht. Ook is in dit verband van belang heel de strekking van de
profetie: de val van Nineve is een troost voor Juda.
Uit de verwijzing naar No-Ammon in 3:8vv heeft men geconcludeerd, dat
de profetie niet te lang na 663 is te dateren. Men kan hier echter niet te veel
uit afleiden. De verwoesting van Thebe zal grote indruk gemaakt hebben en
niet gauw vergeten zijn. Te bedenken is dat Assyrië en Egypte telkens de
twee grootmachten waren, die het lot van Israël en Juda bepaalden. Het lag
voor de hand, dat in Juda de verwoesting van Thebe diepere indruk maakte
dan bijvoorbeeld die van Susa. Te bedenken is dat Babel niet verwoest is
door Assurbanipal. Ook bedenke men, dat Thebe er nooit meer boven op
gekomen is. Ook kan van belang zijn de overeenkomst in ligging tussen
Thebe en Nineve, vgl. 3:8 met 2:7.
35.H. Junker, Die zwölf kleinen Propheten. HSAT VIII.3.II, Bonn 1938, p.15.
36.O. Eissfeldt, Einleitung in das Alte Testament, Tübingen 2 1956, p.509.