Ontwerp van een testbank voor de flap support van de A400M

Ontwerp van een testbank voor de flap support van de A400M Lesley Morsink
Elke flap wordt gedragen door twee flap supports en elke vleugel heeft twee flaps. Per vleugel
zijn er dus vier flap supports. Deze worden genummerd van één tot vier, vertrekkende aan de
vleugelwortel. De afmetingen van de onderdelen verschillen voor ieder support. Zie figuur 1.4.
Elke flap heeft een master- en een slave flap support. De master flap support is niet voorzien
van kogelgewrichten tussen de lever en de flap, er is gebruik gemaakt van een starre verbinding.
Anders zou er geen vormvastheid zijn. De slave flap support is hier wel voorzien van
kogelgewrichten, de reden hiervoor is de vervorming van de vleugels tijdens de vlucht. Moesten
beide verbindingen tussen lever en flap star gemaakt zijn, zouden er grote spanningen optreden
bij vervorming van de vleugel. Het neerlaten van de flap gebeurt met een bewegingsschroef. De
krachtbron bevindt zich in de vleugel en wordt gebruikt voor alle flap supports. De beweging
wordt via assen en tandwielen overgebracht naar iedere flap support zodat het neerlaten van alle
flaps synchroon gebeurt. Met een tandwielmechanisme dat zich op de flapsupport bevindt wordt
deze beweging uiteindelijk op de bewegingsschroef overgebracht. Deze bewegingsschroef moet
de beweging van de lever kunnen volgen en is aan beide kanten voorzien van een kardankoppeling.
Rond het hele mechanisme van beam en lever komt een beplating om de
aërodynamische weerstand te verminderen, dit noemt men de fairing.
ASCO ontwerpt enkel de slave flap supports, dit zijn support één en vier. De testbank zal dus
enkel de onderdelen moeten testen van supports één en vier. We spreken over beam 1 en lever
1 voor de eerste flap support en analoog voor de vierde: beam 4 en lever 4. De testbank moet
dus in staat zijn om vier verschillende onderdelen te testen. We gaan nu wat dieper in op de
beam en de lever.
Figuur 1.4 Overzicht flap supports
12