15.09.2013 Views

Op lemen voeten - Tekstbureau Vlijtigelies

Op lemen voeten - Tekstbureau Vlijtigelies

Op lemen voeten - Tekstbureau Vlijtigelies

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Verborgen eiland in<br />

het Alkmaardermeer<br />

DAGWAnDeLInG<br />

Westwouderpolder 7,5 km<br />

Tekst en foto's: Wouter van de Vegt<br />

een dorpje van 160 zielen op een verscholen<br />

eiland in het Alkmaardermeer.<br />

Slechts dertig meter water<br />

scheidt hen van de buitenwereld.<br />

Drie doodlopende straatjes met<br />

Zaanse huisjes en statige stolpboerderijen.<br />

en na 11 uur ’s avonds gaat<br />

het eiland op slot: er vaart dan geen<br />

pont meer.<br />

Dertig seconden doet het pontje erover om<br />

het dorpje de Woude aan de andere kant<br />

van de Markervaart te bereiken. En dat is<br />

precies het verschil tussen de hectiek van<br />

de drukke provinciale weg en een weldadige<br />

rust. Het is er prettig toeven. Ruisende<br />

populieren, een leuk klein kerkje,<br />

ophaalbruggen en verrassende doorkijkjes<br />

naar de Westwouderpolder. Een paar<br />

op het land getrokken roeiboten liggen<br />

vol gegroeid met planten te dromen over<br />

vergane tijden.<br />

vervoer over water<br />

Woest en ontoegankelijk was midden<br />

Noord-Holland in de Middeleeuwen. Een<br />

in meren gesmoord land, slechts geschikt<br />

voor jacht, visvangst en rietteelt. Dorpen<br />

als De Rijp, Graft en Purmerend klampten<br />

zich vast aan de hoger gelegen delen van<br />

hun eilanden en in de winter hadden de<br />

bewoners er met hoogwater en storm-<br />

46<br />

vloeden de grootste moeite droge <strong>voeten</strong><br />

te houden. Wegen waren er nog niet; alle<br />

vervoer ging over water.<br />

De Woude komt in beeld als we een oude<br />

kaart anno 1280 raadplegen. We zien het<br />

daarop als een klein eilandje aan de rand<br />

van het immense Schermermeer.<br />

Met de komst van grotere windmolens<br />

eind 16e eeuw begon voor dit verdronken<br />

land een nieuw hoofdstuk. Nu kon de<br />

chaos van de wispelturige natuur eindelijk<br />

door de menselijke wil beteugeld worden.<br />

Wat hebben die toenmalige bewoners hun<br />

leefomgeving zien veranderen. In luttele<br />

jaren tijd verdween het ene meer na het<br />

andere: De Beemster, de Purmer, de Wormer,<br />

de Heerhugowaard, de Schermer,<br />

het Starnmeer. Vruchtbaar, rechtgetrokken<br />

grasland kwam ervoor in de plaats.<br />

Voortaan kon je van De Rijp naar Purmerend<br />

lopen. En van Graft naar Alkmaar.<br />

Met droge <strong>voeten</strong>. Eiland De Woude werd<br />

aan de oostkant vastgeklonken aan de het<br />

nieuwe land van de Starnmeerpolder.<br />

Zoetwatervisserij<br />

Met het verdwijnen van bijna alle grote<br />

meren was goed viswater in Noord-<br />

Holland schaars geworden. Slechts het<br />

Langemeer, het huidige Alkmaardermeer,<br />

had weten te ontsnappen aan de inpolderingsdrift<br />

van de 17de-eeuwse waterbouwkundigen.<br />

De zoetwatervisserij - tot<br />

Smienten op ijschotsen in het Alkmaardermeer<br />

dan een zeer florerende bedrijfstak- kwam<br />

in zwaar weer. Overbevissing en maatregelen<br />

daartegen door de Staten van Holland<br />

dreigden. Het is veelzeggend dat na<br />

1645 dorpen in de verre omgeving van het<br />

Alkmaardermeer in het geweer kwamen<br />

en er bij de Staten op aandrongen vrije visvangst<br />

op het meer te garanderen.<br />

Af en toe liep het uit de hand. Zo rept<br />

een Haarlems rechtbankverslag uit 1654<br />

van een vechtpartij tussen Akersloter en<br />

Uitgeester vissers, waarbij een van hen in<br />

het water belandde en 'met stocken ende<br />

haecken soo seer geslagen werd', dat hij<br />

'drie ofte vier daegen daer nae platt te<br />

bedde heeft moeten leggen sonder handen,<br />

ofte <strong>voeten</strong> te kunnen reppen ofte<br />

roeren.'<br />

Aanvankelijk zag het er voor de zoetwatervissers<br />

niet eens zo zorgelijk uit.<br />

De toenemende schaarste aan vis dreef<br />

de prijzen op de markten van de Noord-<br />

Hollandse steden flink op. Maar toen de<br />

consumenten het aanbod aan goedkope<br />

zeevis zagen groeien, lieten ze de karpers,<br />

witvissen en snoeken vol graten al gauw<br />

links liggen. Voortaan was het schelvis of<br />

schol op vrijdag.<br />

De Schermer bleek veel last te hebben van<br />

hoog water, vooral in de winter. Men besloot<br />

rond 1630 een kanaal te graven naar<br />

de zuidelijker gelegen Zaan, waarlangs<br />

het overtollige water uit de nieuwe polder<br />

afgevoerd kon worden. De Woude werd<br />

op <strong>lemen</strong> <strong>voeten</strong><br />

2011-1<br />

door deze dertig meter brede Markervaart van zijn nieuw verworven<br />

status als stukje vasteland beroofd en werd weer het geïsoleerde<br />

eiland van vissers en boeren. Tot op de dag van vandaag.<br />

Wel heeft menig boer er de laatste jaren de brui aan gegeven en<br />

plaats gemaakt voor forensen uit de grote stad. Dat is duidelijk te<br />

zien, als het ijverige pontje laat in de middag af en aan vaart om<br />

de van hun werk terugkerende bewoners over te zetten.<br />

Smienten en goudplevieren<br />

We lopen in noordelijke richting het dorpje uit. Langs een in<br />

onbruik geraakte scheepswerf gaan we de grasdijk op en al<br />

spoedig verdrijven storm en ganzengegak het geruis van de<br />

provinciale weg. Rechts het witgekuifde woelige water van<br />

het Alkmaardermeer en links de prachtige, zeer vogelrijke<br />

Westwouderpolder met kronkelende slootjes en verre<br />

horizonten. De eerste smienten en goudplevieren hebben de<br />

plaats ingenomen van de naar het zuiden vertrokken grutto’s.<br />

Pikzwarte luchten met gaten, waar de zon doorheen prikt, jagen<br />

over de open polder. De zeilen van een eenzame zeilboot steken<br />

er spierwit tegen af.<br />

In elk jaargetijde heeft de grasdijk verrassingen in petto:<br />

buitelende kieviten en baltsende grutto’s in lente en<br />

voorzomer. Waakzame ganzen in de winter. Het diepe water<br />

van het Alkmaardermeer vriest ’s winters niet snel dicht en<br />

smienten en ganzen uit de verre bevroren omtrek vinden er een<br />

toevluchtsoord. 50.000 smienten op het meer is in koude tijden<br />

geen uitzondering.<br />

Bij een kluitje boerderijen, de Stierop, gaat de grasdijk over in<br />

asfalt. En na in totaal 7.5 km. zijn we weer bij het pontje.<br />

pRAKTISChe InFORMATIe<br />

De Westwouderpolder vanaf de grasdijk<br />

Bereikbaarheid<br />

Eiland De Woude is te bereiken via de veerpont (7 dagen per week tot 23.00 uur). Er is<br />

geen openbaar vervoer. De dichtstbijzijnde bushalte is in West Graftdijk. (3 km lopen<br />

langs een drukke weg).<br />

Een alternatief is het huren van een fiets bij NS-station Castricum. Dan 12 km fietsen.<br />

Horeca<br />

Restaurant-eetcafé De Woude (zomer: hele week vanaf 10 uur, winter tot de Kerst en<br />

vanaf maart: vr vanaf 17 uur, za-zo vanaf 10.00 uur). Restaurant 't Kombof (zomer<br />

vanaf 12.00, di gesl., winter vanaf 16:00 uur, zo vanaf 12:00 uur, ma-di gesl.)<br />

Literatuur<br />

A.Th.van Deursen, Een dorp in de polder. Graft in de 17e eeuw. Uitgave: Aula.<br />

Jaarboek 1997. Uitgave: Historische Vereniging Oud Uitgeest.<br />

Reis,<br />

beleef<br />

en ontdek<br />

SNP Natuurreizen: de specialist in<br />

actieve en avontuurlijke reizen over<br />

de hele wereld www.snp.nl<br />

ad SNP <strong>Op</strong> <strong>lemen</strong> <strong>voeten</strong> ALT.indd 1 07-02-11 16:26<br />

2011-1 op <strong>lemen</strong> <strong>voeten</strong> 47

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!