Sterk op Straat - Stichting Streetcornerwork

36
Praktijk - het veldwerk
Esther Macharius, Team Zuid-Oost:
“Ik laat altijd een deur open”
Ruim tien jaar is ze als veldwerker actief in het Team Zuid-Oost. Ze werkt er niet alleen, ze woont er ook en
kent de meeste hoeken en gaten van de wijk. Esther Macharius beschouwt haar cliënten als haar kinderen. “Ik
probeer ze altijd zo goed mogelijk door te verwijzen, maar laat altijd een deur open. Ze mogen terugkomen als
ze dat nodig hebben.”
Onbedoeld zette Esther Macharius Streetcornerwork in september 2009 ineens op de kaart. Aanleiding was de
schokkende moord op de jonge rapper Ishmael, die nog maar enkele jaren daarvoor zijn geluk was gaan zoeken
in Nederland. Ishmael was een cliënt van Macharius. “Het ging goed met hem, hij zat in een traject en hij
was erg gemotiveerd.” Na zijn dood kwam Macharius in het nieuws als zijn persoonlijke maatschappelijk werker.
Ze organiseerde een stille tocht en regelde dat de jongen in zijn thuisland begraven kon worden. Sindsdien loopt
het storm bij Streetcornerwork Zuid-Oost. “Ze weten ons ineens allemaal te vinden.”
Macharius gaat veel naar bijeenkomsten waar jongeren komen en bezoekt jongerencentra. “Maar ik kom ze
ook zo tegen, want ik werk hier niet alleen, maar woon ook in Zuid-Oost. Overal waar ik kom, zie ik jongeren
die even hun verhaal kwijt willen. Daar neem ik de tijd voor. Nu het winter is, zie je ze minder op straat. Maar ik
ga vier tot vijf keer per maand naar het jongerencentrum No Limite, waar ik gesprekken aanknoop. Ik loop daar
altijd rond met visitekaartjes. Soms stap ik op groepjes af. Meestal ken ik wel iemand en dan krijg je meteen
vragen van anderen.”
Opvoeden
Meestal kennen ‘haar’ jongeren Streetcornerwork al van horen-zeggen. “Dan moet ik ze wel vaak corrigeren,
want nee, we hebben geen geld, en nee, we hebben geen eigen huizen. Ik probeer altijd eerst het vertrouwen te
winnen en pas daarna stappen te ondernemen. En ik probeer ze altijd zo goed mogelijk door te verwijzen, maar
laat altijd een deur open. Ze mogen terugkomen als ze dat nodig hebben.”
Van agressie valt Macharius niet om. “Ik kijk altijd verder. Ze mogen van mij zichzelf zijn en ze mogen zich uiten.
De toon waarop ze dingen zeggen, is niet altijd voor jou bedoeld. Vaak is het een gevolg van frustraties. Als ze
boos op mij zijn, vraag ik: ‘Leg me uit waar ik een fout heb gemaakt.’ Dan wijs ik ze op de toon waarop ze me
aanspreken. Dan komt het toch puur neer op opvoeden.”