arnhem & de liemers - Zakelijk Arnhem

Donderdag 20 maart, lopende jurken…
Vandaag staat het echte werk op het morgen menu,
een korte verbinding over de weg naar de start van
de eerste twee specials, eerst nog even ..op zoek
naar een beetje echte pomp. Er is veel rommel te
koop en ze doen hier zelfs aan het mengen van die-
sel. Opletten dus, het zal niet de eerste keer zijn dat
een auto komt stil te staan met vuile brandstoffil-
ters, in de verte net bij het uitrijden van Atar zien we
het bekende logo van Total, dat is in ieder geval ver-
trouwd.
Tijdens het tanken proberen allerlei lopende ‘’jurken’’
iets te slijten of wat voor je te regelen. Van een licht-
blauw gekleurde maken we bij hoge uitzondering
gebruik omdat hij ons kent, hij spreekt ons tenmin-
ste aan met ‘’hey my friend…’’, en gaat tien blikjes
koude cola regelen voor in de koelbox, het zal een
lange en slopende dag worden vandaag.
De blikjes zijn in no-time geregeld, waar ze vandaan
komen, joost mag het weten, maar koud zijn ze.
Zaterdag 22 maart, Lac Rose, we komen eraan..
We worden langs de kustlijn naar beneden
gestuurd, vol door de duinen, in een woord Prachtig,
het pad slingert enorm, en we rijden alleen maar op
ons elektronisch kompas en waypoints, het navige-
ren gaat inmiddels prima, als het roadbook ons
verteld dat er na 150 meter een autoband rechtop
staat, dan passeren we hem ook echt, we worden
steeds beter, en Willem heeft de auto ook volledig
onder controle.
Bij het passeren van de eerste ‘chott’, een soort
droog gevallen meertje, of waterbedding, gaat het
ongelooflijk mis, niet met ons want met volle kracht
vliegen we er werkelijk doorheen, een beetje gehol-
pen door de paar auto’s die al wel vaststaan tot aan
de bodemplaat, weten we precies waar we niet
moeten zijn. We zetten de Jeep even stil in een duin,
en aanschouwen de puinhoop. We tellen even snel
negen auto’s, echt helemaal schocking-klem, vast in
de klei. We krabben even achter de oren en kunnen
eigenlijk maar een ding doen, en dat is helpen.
Het is inmiddels al weer bijna één uur ’s nachts als
we in het donker de goede weg zomaar slecht kun-
nen vinden, met een paar keer op en neer lukt het
ons toch prima, we raken wel wat mensen kwijt, en
komen onderweg ook nog een vrachtauto tegen
met panne, we moeten nog even een bandje plak-
ken, valt niet mee, maar uiteindelijk lukt ook dat
nog. Als Willem op een goed moment olifanten ziet
oversteken, die achterna gezeten worden door beren
en andere wilde dieren, Landrovers met ’dubbel
lucht’ en huifjes van zes meter hoog, besluiten we
op de Jeep aan de kant te zetten en het tentje op te
zetten. We zitten nog maar een goede 15 kilometer
van het bivak vandaan, maar het wil echt niet meer,
’t is inmiddels half 5…
De morgen bestaat uit wakker worden van voorbij
razende motoren, die op weg zijn naar de grens, we
pakken het boeltje in en gaan ze maar achterna,
deze keer zonder koffie en gebakken eitje…
Vandaag geen specials of proeven, maar gewoon via
een mooie route op weg naar Lac Rose, waar de
finish is. We komen op bekend terrein, en weten de
weg goed te vinden, en rijden als een van de eerste
onder het ‘poortje’ door, worden gefeliciteerd door
Hubert en Roel en we nemen wat ‘hug’s’ van de
organisatie dames in ontvangst. Een koud biertje in
de bivaktent en een lunch, voor ons het ontbijt,
schuiven we met plezier naar binnen. We hebben
het gehaald…..
Nu eerst maar even op zoek naar een beetje
fatsoenlijke douche, hoop dat het gaat lukken, want
daar hebben we wel zin an….
Heroes Legend
Na het succes van de 2e editie in 2007, die massaal live
gevolgd is op internet, gingen onder de Eiffeltoren zo’n
160 equipes in Parijs van start op zaterdag 8 maart.
Na de afzegging van ‘Dakar 2008’ was het even onze-
ker of de 3e Heroes Legend wel van start kon gaan.
Maar organisator Hubert Auriol besloot om de “Heroes
Legend 2008” volgens planning te laten plaatsvinden.
De route liep via Frankrijk, Spanje, Marokko, Mauritanië
naar Senegal. Wie nog meer zand wil snuiven vindt
op: www.heroeslegend.com alle informatie over
editie 2008.
De gemeente Arnhem en Vitesse.
Een ongebruikelijk onderwerp in deze column.
Of misschien toch niet. Economisch gezien heeft dit
wel te maken met het zakelijke gebeuren in Arnhem.
Kort geleden is de gemeente Arnhem akkoord
gegaan met de schuldsanering van Vitesse. Onder
dwang weliswaar maar ja beter een gedeelte terug
dan helemaal niets. Tactisch is het spel natuurlijk ook
goed gespeeld, want directe schuldsanering was
veroordeeld door Europa vanwege subsidie aan een
ZAKELIJK ARNHEM & DE LIEMERS PAGINA 27
BVO.
Na de schuldsanering viel half Arnhem over de
gemeente heen, maar is dat terecht? Mijns inziens
niet. Zijn de mensen dan vergeten dat het Gelredome
er door toedoen van de toenmalige voorzitter van
Vitesse, Karel Aalbers, is gekomen. Sindsdien is het
Gelredome een belangrijke pijler in de economische
ontwikkeling van Arnhem, want op vele fronten
wordt ervan gerpofiteerd. Want zeg nou zelf, Arnhem
wordt hierdoor wel op de kaart gezet en sindsdien
zijn er diverse topacts geweest zoals U2, Madonna,
Borsato, EWF, Anouk, Paul McCartney en ga zo maar
door. Mede door het Gelredome hebben in ieder
geval de winkeliers en de horeca een positieve impuls
gehad. Wie herinnert zich niet de rode gloed die
Arnhem kreeg tijdens de Borsato concerten.
Maar er is meer. Het station en Rijnboog. Dit zijn
geldverslindende projecten die veel meer kosten dan
begroot. In dat kader is de schuldsanering van Vitesse
een schijntje, laat de bevolking daar maar commen-
taar op maken. Ik wil de situatie waarin Vitesse is
beland niet goed praten, sterker nog in het verleden
is er slecht management geweest, maar wat mij
betreft heeft Vitesse wel een belangrijk aandeel
gehad in de economische ontwikkeling van Arnhem
en daar mag best iets tegenover staan. Tegen Vitesse
zou ik willen zeggen bedankt voor het Gelredome,
maar zorg wel dat de financiële huishouding op orde
komt. Arnhem behoudt dan 2 ‘fraaie uithangborden’:
Vitesse en het Gelredome!
Hans Heijwegen
Column
Andministratiekantoor
Heylo
Tel: 026 - 3831138
info@administratie-
kantoorheylo.nl