CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

20 DE OORSPRONG VAN DE ORDE VAN HET H. KRUIS
moeten bekopen.11 Sommigen zijn geneigd te denken, dat alle
christenen in die woelige tijden tot het martelaarschap bereid
waren. Dat was natuurlijk niet zo. Ongetwijfeld waren er heel wat
christenen waarin de kracht van God zichtbaar aan het werk was.
Maar daarnaast waren er vele anderen die de kracht misten om
weerstand te bieden aan de druk van de vervolgers en daarom op
de vlucht sloegen of afvallig werden. De meeste van hen dachten
aan hun vrouw/man of aan hun kinderen en konden de moed niet
opbrengen om voor de rechtbank te verschijnen en getuigenis af te
leggen voor Christus.
Vanaf de bekering van keizer Constantijn en de uitvaardiging
van het Edict van Milaan (313) kwam aan de vervolging een officieel
einde. Niettemin bleef het ideaal van de marteldood de chris
tenen nog lang bezielen. Bij een aantal van hen nam dit ideaal de
vorm aan van het monnikenwezen.
1.1 Het Westers monnikenwezen vond zijn oorsprong in het
Oosten.13
• In het Oosten kende men al vrij vroeg de zogenaamde anachoreten
of (h)eremieten die zich, vooral in Syrie en Egypte, uit de
wereld terugtrokken om in onbewoonde streken een aan God
gewijd leven in eenzaamheid te leiden.14 Antonius (+356) werd
beschouwd als de vader van de (h)eremieten. Onmiddellijk na zijn
dood schreef Athanasius, de patriarch van Alexandria, het "Leven
van de heilige Antonius\ dat in de loop van de eeuwen door alle
monniken werd gelezen. Zij onthielden daaruit dat het leven in de
woestijn een zware strijd is: door ontbering, waken en vasten, en
gewapend met zijn gebed, kan de monnik de toestand van apatheia
bereiken, d.i. de volledige afwezigheid van hartstochten.
11 Alleen al onder Diocletianus (284 - 305) wordt hun aantal geraamd op vijftienduizend.
12 De naam monnik is afgeleid van het griekse monachos, dat op zijn beurt afgeleid is van
monos (alleen, op zichzelf). In oorsprong is een monnik daarom een eenling.
13 Zie ook R. Janssen, Vijf breuklijnen van traditie en vernieuwing in de Orde van het H.
Kruis (1248-1998), in: Clairlieu, 1999, jg.57, pp. 12-16 (inclusief een uitgebreid literatuuroverzicht);
Idem, Les origines des Crosiers. 2000, 21 p. www.oscgeneral.org/source/origines_fr.pdf
14 In navolging van Elia, Johannes de Doper en Christus' 40-daagse afzondering