CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

40 DE OORSPRONG VAN DE ORDE VAN HET H. KRUIS
In 1248 werd in de statuten het voorschrift opgenomen om alle
kerken toe te wijden aan het heilig Kruis. Alle religieuze oefeningen,
die in die kerken geschiedden, moesten verricht worden tot
lof van het H. Kruis, als een ononderbroken hulde en gedachtenis
aan de Gekruisigde. In feite hadden verschillende kerken dikwijls
een andere patroon, omdat verscheidene kloosters bij een
bestaande kapel of kerk werden gesticht, die reeds aan een heilige
waren toegewijd. Vaak moest bij het kiezen van de kerkpatroon
ook rekening gehouden worden met de wensen van de weldoeners
die aan de basis lagen van de stichting van een klooster. De
grondgedachte van de orde werd dan toch zoveel mogelijk bewaard
door ofwel het hoofdaltaar aan het H. Kruis toe te wijden of het
H. Kruis als tweede patroon aan de reeds bestaande toe te voegen. 38
In de tweede helft van de veertiende eeuw schreef Petrus
Pincharius Vestis nuptialis, een geestelijk werk, dat omwille van de
positie van de schrijver (een voormalig prior van Caen en priorgeneraal
van de orde) en van het tijdstip (uit die tijd hebben wij
haast geen informatie) een bron van onschatbare waarde is
gebleken in de loop van de geschiedenis van de orde. Met vestis
nuptialis werd in de Middeleeuwen vaak de koorkledij aangeduid.
Pincharius nam de onderdelen van de kruisbroederskledij als symbool
van verschillende deugden. Geillustreerd door vele aanhalingen
uit de H. Schrift en de Vaders werd het geestelijk leven behandeld
volgens het traditioneel schema van de drie wegen: De statu
incipientium?9, proficientium40, perfectorum41. Vestis nuptialis had
meer een ascetische dan een mystieke inslag. Het werd geschreven
in een tijd, waarin de kloostertucht in verval was en sterk de
nadruk moest gelegd worden op het onderhouden ervan.42 Onder
38 CR. Hermans, Annales, II, pp. 64, 78, 119, 145, 148, 150, 167, 180, 203, 220, 376,
410, 426, 534 ; III, pp. 6, 18
39 De staat van de beginnelingen, waarin men zich zuivert door boete en gebed
40 De staat van de gevorderden, waarin de 'nieuwe mens' met Vestis Nuptialis' der deugden
wordt bekleed
41 De staat van de volmaakten, waarin God beslag legt op de ziel en zij de Hemelse
Bruidegom ontmoet
42 De irtstelling op de praktijk deed Pincharius gretig grijpen naar de lectuur van de Vitae
Patrum, waarin hij het leven van de woestijnvaders aantrof. Andere inspiratiebronnen waren
Sint-Augustinus, Paulinus van Nola, Possidius en Orosius, de Victorijnen Richard en Hugo,
de Dominicanen Humbertus a Romanis en Thomas Aquinas. Verder werd hij bemvloed door