Jaarverslag Kindante 2010-2011

5
Dit is een bijzonder
jaarverslag, het geeft een
beeld van de laatste vijf
maanden van Focus en
prooSes en van de eerste
zeven maanden van de
nieuwe stichting Kindante
‘leren leren, leren leven’!
Het was een turbulent
laatste jaar, vooral van-
wege het fusieproces van
beide organisaties.
Met grote inzet van veel mensen is dat proces doorlopen. Binnen de afgesproken
tijd en met de afgesproken resultaten. Zoals altijd bij een fusieproces,
moet ondanks het intensieve proces, de echte fusie na de fusiedatum
plaatsvinden. Zaak was het om in 2010 een goede basis daarvoor te leggen.
Dat is goed gelukt.
Twee documenten getuigen daarvan.
Op de eerste plaats de ‘Fusie-effectrapportage’, welke opgesteld is aan de
hand van de toen schaarse aanwijzingen vanuit het Ministerie van OC&W, en
vanuit de wens een transparant proces te voeren en een even transparant document
op te leveren om zowel intern mee verder te werken, als ook externen
in staat te stellen de fundamenten van de nieuwe stichting, een samengaan
van openbaar, katholiek, protestants en algemeen bijzonder onderwijs, te leren
kennen en waar nodig te beoordelen. De naam van die nieuwe stichting is
bekend en klinkt inmiddels voor velen vertrouwd. ‘Kindante’ is het geworden,
waarbij recht gedaan is aan de filosofie die beide stichtingen aangezet heeft
om tot een fusie te komen: het kind staat voorop! Altijd de vraag stellen: ”En
wat merkt het kind hiervan in de dagelijkse situatie? Wordt het hier sterker
van?”
Op de tweede plaats is van groot belang geweest zowel in het fusieproces,
als ook bij het daadwerkelijk vormgeven van de nieuwe organisatie na 1
januari 2011, het onder woorden brengen van wat is gaan heten de ‘Besturingsfilosofie’.
Dit document bundelt de ervaringen en kennis van twee organisaties
en van verschillende personen daarbinnen, welke nauw betrokken
waren, meer nog dan anderen, bij de voorbereidingen. Naast missie en visie
van de nieuwe organisatie, werden de belangrijkste principes beschreven die
uitdrukking geven aan wat voor een soort organisatie de fusiepartners wilden
gaan vormen en welke cultuur daarbij hoort. Een van de kernbegrippen in die
filosofie is het op zoek gaan naar en stimuleren van de intrinsieke motivatie
bij alle betrokkenen: kinderen, ouders, medewerkers, Gemeenschappelijke
Medezeggenschapsraad, Raad van Toezicht, kindpartners, gemeenten en
collega stichtingen/scholen. Ook van belang is dat zelfcontrole belangrijker
is dan gecontroleerd worden en dus dat het niet alleen gaat om verantwoordelijkheid
te krijgen, maar vooral om deze te nemen en daar transparant over
te zijn.
Maar het zijn niet alleen deze twee opvallende documenten die getuigen van
het fusieproces. Het zijn ook de vele werkzaamheden geweest die de mensen
van beide organisaties naast hun dagelijkse werk hebben moeten uitvoeren
om de fusie tot een succes te maken. Soms is daarbij gebruik gemaakt van
externe ondersteuning, maar feitelijk hebben velen een tandje extra moeten
bijzetten. Ondanks dat de beide stichtingen veel met elkaar gemeen hadden,
waren talrijke regelingen en beleidstukken zo verschillend van aard, dat er
veel energie en tijd gestoken is in het afstemmen van beleid en in veel gevallen
ook het formuleren van nieuw beleid. Veel hiervan is voorgelegd aan de
Gemeenschappelijke Medezeggenschapsraden en in een aantal gevallen hebben
ook de Vakbonden moeten instemmen in het perspectief van de fusie.
Zonder deze inspanningen was er geen fusie geweest en waren er ook geen
documenten geweest.
De inspanningen zijn doorgezet in 2011 en lopen ook nog even door over de
grens van de periode van voorliggend jaarverslag.
Met trots kijken we terug op het fusieproces en ook op de start van de
nieuwe organisatie.
Yvon Prince
Voorzitter College van Bestuur